Hünkar hala şoktaydı ne oldu nasıl oldu anlayamıyordu herşer bir anda olmuştu züleyhanın gelişi ali rahmetin gidişi geçmişiyle yüzleşmesi dakikalar içinde olmuştu buz gibi duruyordu yerinden değil bir adım atmak kıpırdayacak hali yoktu sanki yıllardır orda duruyordu adım atmaya mecali kalmamıştı.
Saniye kolundan tutup onu eve geçirmişti şöminenin önünde oturup tane tane konuşarak anlattı ali rahmetle imkansız aşkını geçmişin bütün acımasızlığı karşısındaydı derin bir nefes alıp saniye ye yalnız kalmak istediğini söyledi saniye onu bırakıp gitmek istemiyordu ama hünkar daha inatçıydı saniyeyi gönderdikten sonra üzerini değiştirip yatağa girdi ve tekrar düşünmeye başladı günlerdir yaşadıkları demir ali rahmet züleyha yılmaz bütün çukurova herkes bir film gibi geçti zihninden ve uykuya daldı.
Peki ya Ali rahmet o nasıldı ne haldeydi nefes alamaz bir şekilde bir göl kenarına gelip bütün öfkesini bağırarak atmaya çalışıyordu neye üzüleceğini kime kızacağını şaşırmıştı avucunda tuttuğu yüzükleri var olan bütün gücüyle suya fırlattı ve dizlerinin üzerine çöküp ağlamaya başladı.
Sabahın ilk ışığıyla açtı hünkar gözlerini herşeyin bir rüya olması için dua etti Allah a ama maalesef ki gerçekti derin bir nefes alıp kalktı yataktan ne bir şey yemek istiyordu nede üzerini değiştirmek sadece oturup şömine de yaktığı ateşi izliyordu orda öyle ne kadar oturduğunu bilmiyordu kapının sesi ile irkildi gelen tabi ki saniyeydi.
S.günaydın hanımım
H.günaydın kızım niye geldin sen yoksa anneme bişey mi oldu
S.yok hanımım meraklanmyın ben sizi merak ettim geldim
H.sağol kızım iyiyim ben keşke yorulmasaydın buraya kadar
S.olurmu öyle şey hanımım ne yorulması ben şimdi size kahvaltı hazırlayayım
Deyip hünkarın konuşmasını beklemeden hemen mutfağa geçti
Hünkar yine kalktığı yere oturup ateşi izledi.
Ali rahmetinde hünkardan bir farkı yoktu bütün gece uyumadan oturmuş sabaha karşı koltukta içi geçmişti nazire gelip onu öyle görünce çok şaşırdı ve hemen uyandırdı.
N.ağam fekeli ağam
Gözlerini açıp boş boş baktı ali rahmet nazire tekrar seslendi
N.fekeli ağam iyimisin
F.iyiyim nazire iyiyim sen bana bi kahve yap
N.tabi ağam hemen yapıyorum
Nazire söylene söylene mutfağa geçti
N.ne oldu ki acaba dün nikah olmadı mı hünkar hanım nerede ki acep diyerek kahve yapmaya başladı.
Saniye kahvaltıyı hazırlayıp hünkara seslendi.
S.hanımım kahvaltı hazır buyrun gelin
Hünkar halsiz bi şekilde doğruldu biliyordu çünkü saniye yedirmeden bırakmicaktı onu
H.geldim kızım geldim
S.hah buyrun hanımım
H.sağol güzel kızım
Diyip oturdu hünkar canı hiçbirşey istemiyordu öylece sofrayı izledi saniye ekmeğe reçel sürüp uzattı hanımına
H.a saniye yapma ama canım isterse yerim ben yeter yorulduğun kendimi köt0 hissediyorum artık
S.olurmu öyle şey hanımım siz iyi olun lütfen siz bize lazımsınızhemde çok deyip elini tuttu hünkarın
Hünkar buruk bi gülümsemeyle karşılık verdi saniyeye ve bişeyler yemeye çalıştı.
Nazire ali rahmete kahvesini verirken dayanamayıp sordu.
N.ağam hünkar hanım nerde
Ali rahmet derin bir nefes alıp cevap verdi.
A.yok nazire yok zaten ne zaman oldu ki kısa çok kısa ve güzel bir rüya gördüm ama her güzel şeyin bir sonu vardır.
N.ama ağam sizin sevdanızın sonu yok gördüğüm kadarıyla hünkar hanımın da size karşı sevdası büyüktü yoksa hangi kadın kocasının.
Deyip susutu nazire
A.söyle nazire söyle kocasının katili de
N.estağfurullah ağam öyle demek istemedim ağzımdan kaçtı
A. Önemli değil nazire doğru olan bu istemeyerekte olsa öldürdüm ben O adamı
Diyip düşüncelere daldı nazire onu üzdüğünü anlayınca başını önüne eğdi ve mutfağa gitti ali rahmette tekrar düşünmeye daldı.
Hünkar saniyeyi konağa gönderip tekrar oturup kitap okumaya çalıştı ama tek kelime okuyamadı ve tekrar düşüncelere daldı.
Aradan 10 gün geçmişti herkesin hayatı yavaş yavaş yoluna girmişti sadece hünkar 10 gün öncesinde kalmıştı hala bağ evindeydi saniyeden başka kimseyle görüşmüyordu.
Demir annesinin eve dönmesini çok istiyordu ama gururundan gidip konuşamıyordu.
Züleyha ise vicdan azabı çekmeye başlamıştı nasıl ki hünkar onun ve yılmazın kaderi ile oynadıysa oda şimdi aynısını yapmış ve hünkarın kaderiyle oynamıştı bu vicdan azabının ağırlığı onu hünkara karşı yumuşamıştı demekki hünkarda aylardı bu vicdan azabının ağırlığı altında eziliyordu göz yaşlarını tutamadı ve ağlamaya başladı
İnsan kınadığını yaşamadan ölmezmiş diye düşünüp ağlamaya devam etti.
Züleyha oturduğu yerden kalktı ve salonda gazete okuyan demirin yanına gitti bir hışım
Z.kalk demir kalk
D.niye ne oldu iyimisin sancım mi var züleyha
Z.hayır kalk gidiyoruz
D.nereye gidiyoruz
Z.annenin yanına
Demir züleyhanın yüzüne anlamsızca bakıyordu çünkü anlamıyordu ne yapmak istediğini.
D.anneme mi ?
Z.evet yeter artık bu küslük daha ne kadar devam edicek anneni orda yalnız mı bırakıcaz hadi gidip getirelim büyük hanımı
demir hem şaşırmış hemde sevinmiş yüz ifadesiyle kapıdan çıkan züleyhanın arkasından gitti arabaya binip bağ evine doğru yol aldılar.
Evet hayatımda ilk defa hikaye yazıyorum nasıl olduğuna dair hiç bir fikrim yok eğer beğenirseniz yazmaya devam ederim lütfen düşüncelerinizi yazın.
