Hünkar iyi geceler diyip çıkmıştı salondan ali rahmet bakışlarını elindeki tesbihe indirmiş için de fırtınalar koparcasına oturuyordu demir ve züleyha ne diyeceklerini bilemeden öylece kalmıştılar saniye ali rahmete bakıp konuştu
S.oda hazır ağam
Ali rahmet ayağa kalktı demir ve züleyha ya döndü hafif gülümsemeye çalışarak konuştu
A.iyi geceler çocuklar
D.iyi geceler abi
Ali rahmet saniyenin ardından misafir odasına doğru yürüdü
S.burası ağam Allah rahatlık versin
A.sağol kızım
Ali rahmet odaya girip kapıyı kapattı pencerenin önüne gidip camı açtı kafasını dışarı doğru çıkarıp derin derin nefes alıp verdi canı çok yanmış ve sıkılmıştı işinin zor olucağını biliyordu ama demir burda kalmasını söyleyince bir an Hünkarla konuşup en azından özür dileyebileceğini düşünmüştü ama şimdi sanki hiç tanımadığı bi yerde hiç görmediği bir mekandaydı içeri giren soğuk havayla biraz olsun kendine gelmişti ama hala pencerenin önü de dikilmiş gök yüzünü seyrediyor ve düşünüyordu onu daldığı yerden ayıran kapının tıklanma sesi oldu kafasını kapıya doğru çevirince hünkarın elin de picamalarıyla ona baktığını gördü hünkar kaşlarını çatıp ona doğru yürürken söyleniyordu
H.ne yapıyorsun Ali rahmet hava soğuk içerisi buz gibi olmuş üşütüceksin
Hünkar ali rahmetin yanına gelip camı kapattı ali rahmet gözlerini ayırmadan onu izliyordu hünkar camı kapattıktan sonra döndü ali rahmetle göz göze gelmemeye çalışarak elin de tuttuğu picamaları yatağa bıraktı tam kapıya doğru yürürken ali rahmet kolundan tutup durdurdu onu
A.hünkar biraz konuşabilir miyiz
Hünkar kolunu ali rahmetin elinden çekip yüzüne bakmadan durdu ali rahmet elini cebindeki çiçeğe attı gülü çıkarıp hünkara uzattı
A.sana almıştım vermeye fırsat olmadı
Hünkar ali rahmetin uzattı gülü aldı Ali rahmet hafif gülümsedi derin bir nefes alıp devam etti
A.özür dilerim her şey için
Hünkar elindeki güle bakıyordu bakışlarını kaldırıp ali rahmetle göz göze geldi
H.biraz geç olmadı mı
Ali rahmet başını önüne eğdi
A.haklısın ne desen haklısın
Ali rahmet başını kaldırıp hünkarla tekrar göz göze geldi ona doğru bir adım attı
A.ama beni bi dinlesen
Hünkar ali rahmetin mahçubiyetine üzüntüsüne dayanamıyordu biraz daha böyle baksa ona hemen affedecekti kendini toparlayıp konuştu
H.konuşmak istemiyorum geç oldu iyi geceler
Diyip ali rahmetin bi şey söylemesini beklemeden çıktı odadan kapıyı kapatıp hızlı adımlarla odasına yürüdü kapıyı kapatıp aynanın karşısına oturdu elinde ki kırmızı gülü koklayıp gülümsedi ali rahmet özür de dilemişti hatasının farkındaydı demek ki ama öyle hemen affetmek olmazdı biraz da o beklesin diyip üzerini değiştirip yatağına girdi
Ali rahmetse hünkar odadan çıktığından beri aynı yerde durmuştu gülü vermişti özür de dilemişti ama hünkar neredeyse yüzüne bile bakmamıştı içi sıkıldı bir an bütün duvarlar eşyalar üzerine geliyormuş gibi hissetti daha fazla dayanamayıp çıktı odadan Hünkarın odasına doğru yürüdü ama kapıya gelmeden vazgeçti daha fazla üzerine gitmek istemiyordu aşağı indi dili damağı kurumuştu mutfağa geçip bi bardak su içti o sıra da demir de mutfağa geldi
Ali rahmetin halini görünce endişeyle yanına gitti
