Ali rahmet gittikten sonra hünkar konağa girdi demir ve züleyha iyi geceler Diyip odalarına çıkınca oda salonda oturdu bi süre uzun zaman olmuştu bu konakta uyumayalı gece oturup geçmişi düşünmeyeli sırf kötü günleri geçmemişti bu konakta ama ne zaman oturup düşünecek olsa hep kötü günler geliyordu aklına gözleri dolmuş yine geçmişin girdabında kaybolucakken annesinin sesini işitti hemen kalkıp yukarı onun yanına çıktı su isteyen annesine suyunu verip onun tekrar uyumasını bekledi azize hanım uyuyuncada kendi odasına gidip üzerini değiştirdi ve tarsa çıktı
Ali rahmet hünkarı konakta bırakmayı ne kadar istememişte olsa mecbur kalmıştı eve döndüğünden beri bahçede oturmuş içeri girememişti yüzünde gülümsemeyle hünkarı düşünüyordu başını çevirip sağındaki konağa bakınca derin bi iç geçirdi nasıl yaşamıştı onca zaman hünkarsız nasıl uyumuştu yemiş içmişti hünkarın varlığı hayatına anlam katmıştı yaşadığına onunla beraber olduğuna bir kez daha şükretti tekrar derin bi nefes alıp ayağa kalkıp konağa girdi odasına çıktı ışığı açıp etrafı izledi biraz yatağa yaklaştı ceketini çıkarıp kenara bıraktı oturdu tam uzanıcaktı ama uzanamadı ayağa kalkıp yastığını aldı koltuğun önünde durup koltukla konuşmaya başladı
A.yine sana misafirim yaman hanım olmadan yatamam yatakta senin de biraz insafın varsa belimi incitmezsin
Ali rahmetin koltukla konuşmasını çalan telefon böldü
A.kimki bu saatte herkesi uyandırıcak şimdi bekle geliyorum
Diyip telefonu açtı
A.alo
H.ali rahmet uyandırmadım değil mi
A.sen misin hünkar
H.evet başka kim olucak bu saatte
A.sen niye kısık sesle konuşuyorsun
H.benim odam daki telefon bozulmuş salondan aradım seni kimse uyanmasın diye sessiz konuşuyorum
A.niye bozulmuş odandaki telefon
H.ay ne bileyim ali rahmet sorgulaman bittiyse konuşabilirmiyim
A.tamam güzelim niye kızıyorsun
H.kızmıyorum canım
A.söyle bakalım sen niye uyumadın bu saate kadar yaman hanım
H.sen niye uyumadın
A.soruma soruyla karşılık verme yaman hanım
H.sensiz uyku tutmadı söyledim rahatladın mı
Ali rahmet derin bi iç çekip konuştu
A.valla beni de tutumuyor hünkar
H.napıyordun
A.koltukla konuşuyordum sen aramadan evvel
H.anlamadım koltukla mı
A.evet koltukla
Hünkar gülmemek için kendini zor tutuyordu
H.ne konuşuyordun koltukla
A.şimdi sen yokken ben yatakta uyuyamıyorum ya karıcım
H.eeee
A.koltukta uyuyacağım için ona belimi incitmemesini söylüyordum
Hünkar biraz evvelden beri tuttuğu gülmesini daha fazla tutamayarak gülmeye başladı Ali rahmette aynı şekilde güldü
H.ay sana inanamıyorum ali rahmet
A napim bu koltuk hiç rahat değil
Yaman hanımH.hayatım yatak var orda geçip uyusana