Chapter 7>> Our Farewell

172 5 4
                                    

Anna’s POV:

>>6  days later<<

Hahaha!! XD ang bilis noh??! That’s what you call FAST FORWARD dude!!!  XD kung naaalala nyo pa, bukas na ang alis naming papungtang SOUTH KOREA! Sorry di pa ako makapag move-on about sa matter na yun e!!! XD well, alam na syampre ng parents naming ang tungkol sa contract signing na/min sa Korea. Nung una ayaw pa nilang pumayag pero sa huli napapayag naming sila. Kaya din sila pumyag kasi daw it’s our DREAM and NOT ALL PEOPLE WERE GIVEN THE CHANCE. Kaya naman tuloy kami! And oh! About our papers papuntang Korea? AYOS NA LAHAT! Bilis noh?! Well, syempre, THAT’S LIFE!!!  (adik author nio ee) BASTA! IT’S ALL SETTLED!! May visa na din kami agad! (grabe! Ang bilis noh?!)

Oh well. It’s Saturday today. At may practice pa kami with choirmates later. It’s 5:30 a.m. na and here at the house of Aly TO WAKE HER UP!!!!!! Tulog mantika talaga sya! Siguro nasa dream land pa ‘to! Pano na kaya kuung nasa Korea na kami?! Patay tayo nyan!

“Aly! Good morning!! Time to wake up!” ginising ko na sya using my malambing tone.

“hmmm?” ay! Di umepek??!!! >_<  lanya!! Hindi ako mahilig manggising ha! Maiksi pasensya ko pag ako ang naggigising! (kasi ikaw lagi ang ginigising sa bahay nyo! XD)

“HOY BABAE!!! GUMISING KA NA DYAN!!! MAGHAHANDA PA TAYOOOO!!!! … *cough* *cough* langya ka naman aba!! Sakit sa lalamunan XD”

“hmm!! Oo na! babangon na po!!” tapos tumayo na sya…. Hayyy… buti naman at tumayo na tong babaeng to!

“bilissan mo! Labas na!”

“sandal lang! aayusin ko pa tong pinaghigaan ko!”

Tapos bumaba na ako.  After 10 minutes bumba na rin sya.

“hey! Pano ka nakapasok sa bahay at sa room ko?!”

“tulog mantika ka po kasi!”

“eh anon connect?”

“eh kasi po kanina pa po ako ditto! 10 minutes akong naghintay sayo para lang magising ka. Kanina ka pa din inigising ni tita. Ayaw mo pa daw bumangon kaya ako na ang pinaakyat nya sa room mo para gisingin ka…. I’m just wandering…. Paano na kaya pag nasa Korea na tayo? Sleeping beauty ka pa rin ba teh?!”

“sigeeee!! Mag-asar ka pa!!  >.<”  (pls. insert her sarcastic tone)

“hay naku! Bilisan na nga lang natin! Anong oras na oh!”

“anu-ano ba mga ihahanda natin?”

“we’ll bakes cake. Cook something like pasta. And we’ll prepare the table setting. Sina yaya na daw kasi bahala sa ibang dishes. Di daw kasi natin kakayanin kung dalawa lang tayong magluluto.”

“arasso!”

[arasso= I understand / ok]

“handa ka na ba pumuntang palengke?”

“de! … tara na!”

[de= yes]

After a kinda long conversation,  we went to the grocery and also wet market to buy the ingredients that we need. Grabe lang ha! Ang putik na ng mga paa namin. Pero buti na lang onti lang ang binili naming sa wet market. More on sa grocery kasi ang mga binili naming ee. Katapat lang kasi ng grocery yung wet market. And bumili na rin kami ng mga pwede naming baunin para bukas.

Kung nagtataka kayo kung bakit kami lang, eh kasi marunong namang po kaming mamalengke at mag grocery mag-isa. Sanay kasi kami dahil kami ang may alam nung mga kailangan. At gumagamit na lang kami ng credit card or atm card pangbayad.  Ayaw kasi nila mama na magdala kami ng malaking pera lalo na sa market.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 29, 2012 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Dreams Come True (meeting the kpop world)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon