•너의 손짓•

Туслах ажилчин

Жүнмён-Ээе битгий тоглоом хийгээд бай яаж ч бодсон тэр яаж энд ирэх юм?
Мину- үнэн гээд байхад, за байз, аан, өөрийнхөө энэ сайхан өгзөгөөр андгайлж байна, хэрвээ худлаа байх юм бол чи миний өгзгийг банзан болгосон ч болно! гэхэд Жүнмён үнэхээр итгэсэн бололтой зочны өрөө лүү очвол Минсог Хэвүнд цай аягалж өгсөн бололтой буйдан дээр өөд өөдөөсөө харчихсан сууж байв.
Хэвүн аль хэдийн Жүнмён-г энд байгаа гэдгийг мэдсэн бололтой өчигдрийнх шиг цочирдсон царай биш харин ч тайван гэгч нь сууна. Жүнмён юу ч хэллэлгүй Хэвүн-г гөлрөн зогсож байхад Мину түүнийг нудраад
-Сайн уу? Хэвүн аа, ойрд ч ойр ойрхон таарч байна шүү тиймээ гэхэд
Жүнмён-энд яах гэж?
Минсог-мэдээж байр хөлсөлөх гэж л ирнэ шд тэнэг юм асуух юм
Мину-харж байгаа бол тэр чинь "ЭМЭГТЭЙ"
Харин гуравуулаа эрэгтэй!
Хэвүн-би гурван сар л энд амьдарах юм лдаа, тэр замын урд байгаа мал эмнэлгийн эмч болохоор 24н цагын алинд нь ч өвчтөн хүлээж авах ёстой,энэ хавьд энэнээс өөр түрээсийн байр байдаггүй юм байна лээ тэгээд л ....
Мину- гэхдээ л бид хэдтэй хамт амьдарах хэцүү биш үү?
Хэвүн-зүгээр дээ, долоо хоногийн бараг бүх цагт нь эмнэлэг дээр байж ч мэднэ тийм болохоор намайг энд бараг д амьдардаггүй гэж бодсон ч болно оо
Жүнмён Минуг нудраад -чи өрөөгөө түүнд өг би түүнтэй бараг л нэг өрөөнд байх ёстой болохоор чадахгүй нь гэв
Энэ үгийг сонсоод Хэвүн гайхаж харвал
Мину-аан, чиний орох өрөө яг Жүнмён-н хажуугийн өрөө болохоор л, өмнө нь нэг бүхэл том өрөө байсныг нь байрны эзэн голоор нь хуваагаад хаалга хийчихсэн юм.
Тэр хаалга л байхгүй бол бараг л нэг өрөө гэсэн үг гэхэд Минсог босож ирэн Минуг сугадаад бид хоёр гал тогоонд очоод өндөг шараад ирье гэхэд Мину
-Яагаад хүн чирээд байгаа юм? Би өндөг шарж мэдэхгүй шдээ?!
Минсог-дуугүй л дагаад яваадах гэв.

Гал тогоонд
Минсог-энэ боломж гэдгийг ойлгохгүй байна уу? Бурхан хүртэл Жүнмёнд туслаад Хэвүн-г энд аваад ирлээ, одоо л тэр өөрийгөө эмчилж авах боломж гэдгийг чи ойлгохгүй байна уу? Тэнэг ээ? Өрөөгөө солье өрөөнд чинь хонож болох уу гэвэл юу ч гэж байсан үгүй гэнэ шүү за юу?
Мину- заза би ойлгож байна. юу ч болж байсан үгүй гэнэ! 
тэр хоёрыг ярилцлан зогсож байтал Хэвүн
гал тогоонд орж ирээд
-өө та хоёр энд байсан юм уу? гэж хэлээд даруухан инээмсэглэхэд
Мину- Ю-ю-юу ус уух уу? гэж сандарсан байртай асуухад
Хэвүн инээн толгой сэгсрээд
-хоолоо яаж хийдэг юм бол оо л гэж бодоод
Минсог-аан тэр үү гэснээ хөргөгч онгойлгоод дээд талын тавцангаас савтай кимчи гаргаж ирэхэд дээр нь "Ж" үсэг тавьсан байлаа.
Минсог-харж байгаачлан хүн бүр өөрийн идэх юман дээрээ нэрнийхээ эхний үсгийг тавьдаг юм
Хэвүн- та хоёр хоорондоо холилдоггүй юм уу?
Мину-би бараг л идэх юм энд хийдэггүй юм аа ихэвчлэн захиалж эсвэл гадуур идчихдэг заримдаа Жүнмёнийхоос идчихдэг юм.
Хэвүн-аан ойлголоо, би тэгвэл "Х" үсэг тавихад л болох юм байна.миний өрөө аль юм бол ?заагаад өгөөч гэхэд Мину түүнийг чимоданыг өргөж аваад
-өө мэдээж тэгэлгүй яахав гэсээр түүнийг дагуулан  Жүнмён-н хажуу талын  өрөөнд аваачив.
Хэвүн -аан за баярлалаа гэчихээд шуудхан хаалгаа хаачихав.
Мину-кяахх, үнэхээр хатуу самар  болчихсон байх шив. Гэхдээ тэр бид хоёрыг танихгүй байгаа юм байхдаа? Сонин юм даа гэж бодсоор өрөөндөө ортол Жүнмён орон дээр нь ном уншин хэвтэж байв.
Мину-эцэг чинь  цочих гэж чи энд юу хийж байгаа юм? гэхэд Жүнмён
-хараад мэдэхгүй байна уу? Унтах гэж байна гэв.
Мину-Аан--- үгүй эээ аан биш чи өрөө лүү гээ яв. Би чамтай өрөөгөө хуваахгүй шүү үгүй шүү гэхэд
Жүнмён-яагаад? Би яасан юм?
Мину-юу гэхээр , тэр... Юна Юна өнөөдөр ирэхээр болчихсон юм тэгээд л гэхэд
Жүнмён-аан гэснээ орноос нь босоод тэгвэл Минсог руу л явахаас  гэсээр  гарч одов.
Мину-ёоох нэг юм гэсээр юмыг яаж мэдэхэв гэсэн шиг өрөөнийхөө хаалгыг түгжив.
Жүнмён Минсог-н өрөөний гадаа иртэл хаалган дээрээ ажил дээрээ хононо. Өрөөгөө цэвэрлэчихсэн !! гэсэн бичиг байхыг хараад
-энэ муу хоёр чинь!  хэмээн уурласаар зочны өрөөнд ортол өст хүн нь зочны өрөөнд кино үзээд сууж байх нь тэр
Хэвүн- Жүнмён.....
Жүнмён-яасан?
Хэвүн-тэр юу лдаа, нөгөө чи бид хоёрын өрөөний голд хаалга байдаг юм байна лээ, тэрийг битүүлэх арга хэмжээ авах гээд чамд түрүүлж мэдэгдэх гээд.
Жүнмён-хэний дураар миний байшинд засвар хийх гээд байгаа юм?  Үгүй шүү!
Хэвүн-юу? Чиний байшин юм уу?
Жүнмён-тийм ээ, зээлээр авсан миний байшин
Хэвүн-гэхдээ эзэн нь   Ким Минсог гэдэг нэртэй гэж зуучлалын компанийн эгч хэлсэн дээ
Жүнмён-тийм ээ  одоогоор нэрэн дээрээ шилжүүлэх боломжгүй байгаа юм гэв.

Жүнмён дотроо ямар согтуудаа тоглоом тоглоод хожигдсон болохоор  байраа Минсог-н нэрэн дээр шилжүүлчихсэн гэлтэй нь ч биш гэж бодов.
Хэвүн-аан, за би ч унтахаар явъя даа, цаг орой болчихжээ гэсээр түүний хажуугаар зөрөн өнгөрөхөд  үнэхээрийн танил үнэр үнэртэхэд Жүнмён тогонд цохиулж буй мэт л болов.  Яг л хонгилын үзүүрт  гэрэл  гарахтай адил Жүнмён-н зовлонг Хэвүн л эцэслэж чадах  юм шиг Жүнмёнд санагдалаа. Сандарсаар өрөөндөө орон хүйтэн шүршүүр дор зогсож байхдаа Жүнмён үнэхээр баярлаж байлаа...
Жүнмён-хөөх энэ мэдрэмж үнэхээр сайхан байна шүү вуааах гэсээр хүйтэн шүршүүр дор өөрийнхөө бяцхан андыг халамжилна.
Хэвүн  өрөөндөө орж ирээд үнэхээр яах ёстойгоо үл олно.
Хэвүн-Бурхан гэж байдаг бол үнэхээр намайг шийтгэж байх шиг байна. Яаж өдөр болгон түүнтэй таарч,юу ч болоогүй юм шиг хамт хооллох юм бэ? ㅠ.ㅠ би хийсэн хэрэгтээ хангалттай харамсаж амьдарч ирснийг та мэднэ шдээ . Аххх үнэхээр яах ёстой юм бэ?

Жүнмён шүршүүрээс гарч ирээд утсаа аван нэг дугаар луу залгахад утас нэг дуудсанаа шууд аван
-хурдан зовлонгоо тооч би завгүй байна.
Жүнмён инээмсэглэн -би сая хүйтэн шүршүүрт зогсож байгаад ирлээ.
-Юу? Тэгээд л болоо юу?
Жүнмён санаа алдаад-заримдаа чиний чадварт үнэхээр эргэлзэх юм аа?  Чи яг сэтгэл зүйч мөн юм уу?

Жунхюн-Хөөх үнэхээр гомдоож байх шив. золиг чинь гэснээ хэсэг чимээгүй болсноо,
-ЧИ САЯ ХҮЙТЭН ШҮРШҮҮР ГЭСЭН ҮҮ? ХҮЙТЭН ШҮРШҮҮР?
Жүнмён инээгээд тийм гээд байхад даа
Жунхюн-хөөх хөөх одоо тэгэхээр зүгээр гэсэн үг үү?  зүгээр болчихсон гэсэн үг үү?
Жүнмён-одоогоор мэдэхгүй байна аа.гэхдээ би эмчилж чадах арга олчих шиг боллоо.
Жунхюн-арга уу? Арга юм уу?  Ямар арга юм ? Би чиний тухай  ном бичдэг юм уу? Эсвэл магистрын ажил бичдэг юм уу?  гэхэд Жүнмён
-нэртэйгээр нь тэр номынхол нүүрэн дээр миний зургийг тавихгүй юу! гэсээр утсаа тасаллаа......