ECE'NİN CİHANGİR'İ | EcGir

-1-

Sahil kenarında bir bankta gözlerimi kapatmış yanımdaki adamın kalbinin ritmi ve deniz dalgalarının sesi ile huzurun zirvesindeydim.
Sahi ne ara bu kadar bağlanmıştım ona? İlk kez galada onu gördüğümde dik duruşu ve samimi olması etkilemişti beni. Gülüşü, duruşu, konuşması... Her şeyiyle büyülemişti. Daha ilk görüşte anlamıştım işte onun doğallığını,  içindeki çocuk ruhunu.

Omzundaki kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Daha gülümsemeden belli olan gamzelerini sevdim. Sakalları daha yeni çıkmaya başlamıştı.

"İyi ki de sakallarını kesmemişler sette. Dua etmiştim."
deyip kıkırdadım. Kocaman gülümsedi.

"Sakallarımı mı, beni mi daha çok seviyorsun itiraf et"

"Bu da soru mu? Tabikide sakalların."

Gülümsemesi bi anlığına duraksadı. Bunu beklemediği açıktı. Deli çocuk tabikide onu daha çok seviyorum ama bu da sakal yanii.

Surat ifadesiyle ciddiyetimi koruyamayıp kahkaha attım. Çok tatlı görünüyordu.

Yüzüne doğru yaklaştım. Gözlerimi kapatıp dudaklarına minik bi buse bıraktım. Bu öpücük bile kalbimin atışını değiştirmeye yetiyordu.

Geri çekilip gözlerimi açtığımda Cihangir'in kaşları çatıktı.

"Bu kadar mı? Gönlümü böyle alamazsın"

Dudaklarımdaki baskıyla kalbim zirve atışını yapmaya başlamıştı bile.
Üst dudağımı dudaklarının arasına alarak emmeye başladı.
Elleri sırtımda daireler çiziyordu.

Ellerimi ensesine çıkarıp saçlarıyla oynamaya başladım. Arada bir de çekiştiriyordum. Hoşuna gitmiş olmalı ki dudağımı ısırdı.
Birden kendimi geri çektim.
Dudağımı yaladığımda kan tadıyla kanattığını anladım.

Ona baktığımda gülüyordu.

"Koparsaydın canım ya" diyerek dik dik bakmaya başladım.

"Istersen onu da yaparım benim için hiç sıkıntı değil. Sen yeter ki iste"

Azarlamaya devam ederken yanımızda bir gölge belirdi.

"Merhaba bi fotoğraf çekilebilir miyiz?"   İki kız bize gülümseyerek bakmaya başladı.
Cihangirle göz göze geldik. Nasıl kırabilirdik ki böyle masum bakanları? Aklıma gelen şeyle irkildim. Acaba görmüşler miydi bizi?

"Tabi çekilelim"

Cihangir söylemişti bunu. Kızlar fotoğraf çektirdikten sonra uzaklaştılar.

Hemen Cihangire dönüp
"Ya neden çekildik şimdi sette olanları unuttun galiba. Dizinin akışını etkiler diye ilişkimizi istemediklerini söylediler. Gizliyoruz ama bizim yaptığımıza bak şimdi. 2 dakika huzurlu vakit geçiremiyoruz resmen ya"

Gözlerini kaçırdı.

" İyi de nasıl kırsaydım onları güzel bi dille istediler. Biliyorum bu durumdan şikayetçisin dışarıda doğru düzgün vakitte geçiremiyoruz. Aslında bende uzun zamandır bunla ilgili konuşmayı düşünüyordum  senle."

Gözlerine anlamsızca baktım. Neydi ki şimdi uzun zamandır konuşmayı beklediği? İçimde oluşan tuhaf hissi görmezden gelmeye çalıştım.

"Ne o uzun zamandır söylemek istediğin?"

Gözlerimdeki korkuyu görmüş gibi
"Korkma kötü bir şey değil aksine iyi bir şey. En azından benim için iyi bir şey sen ne istersin bilemem tabi."

Belli etmeden rahat bi nefes aldım.

"E söylesenee" diye sabırsızca ayağa kalktım. Benle birlikte o da kalktı.