Zawgi
"သားေရေဂ်ာင္ကု ေမေမေစ်းခဏသြားလိုက္အံုးမယ္ သိလားအိပ္ပဲမေနနဲ႔"
"ဟုတ္ေမေမ"
ညစ္ညဴးေနတဲ့ေခါင္းကိုဖိရင္း ေစာင္ပံုေတြထဲက ထြက္လာမိသည္။ ရင္ထဲဟာတာတာႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ပ်ိဳ႕ခ်င္သလိုလို အန္ခ်င္သလိုလိုႏွင့္ တစ္ေဝါ့ေဝါ့ႏွင့္ျဖစ္ေနေလသည္။ ေနမေကာင္းျဖစ္ေတာ့မွာလား ခုအေတာအတြင္းခနၶာကိုယ္ကပိန္ပါး၍ ေသးေသးလာသည္။ တျဖည္းျဖည္းအဂိထက္ေတာင္ ပိန္လာေနေလသည္။ စာေမးပြဲေတြလည္းၿပီးလို႔ ေက်ာင္းေတြလည္းပိတ္ေနၿပီ အစ္ကိုနဲ႔မေတြ႔ရတာခုဆိုတစ္လေလာက္႐ွိေရာ့မယ္။တစ္ေန႔မွေမ့မရေပမဲ့ အားတင္းရင္းေျဖေဖ်ာက္ရသည္...။
ေဝါ့
"အား႐ွီး...ဘာျဖစ္ေနတာပါလိမ့္ ဘာမွလည္းမတည့္တာမစားဘဲ"
အိမ္ေအာက္ဆင္း၍ ေရခဲေသတၱာထဲက စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးေတြကိုသာ ကိုက္စားေနမိေတာ့သည္။ အာသာေျပသလိုလို ဗိုက္ကေတာ့မဝေပ။ ေမေမေက်ာ္ထားတဲ့ဂင္ခ်ီထမင္းကိုသာ ဝါးရင္အေတြးေတြကဟိုတစ္စဒီတစ္စ....။
ေဝါ့
ထမင္းစားေနရင္း ထိုးထိုးၿပီးအန္ေန၍ ထမင္းပြဲကိုသာသိမ္းလိုက္မိေတာ့သည္။ ေမေမျပန္လာမွေဆးရံုသြားရမယ္..။
"သားေရေဂ်ာင္ကုလာျမန္ျမန္လာသယ္ေပးအံုး."
"ဟုတ္ေမေမ"
"သားမ်က္ႏွာကျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေနမေကာင္းဘူးလား ေဆးခန္းသြားမွျဖစ္မွပါ ကဲအဝတ္အစားသြားလဲ သားၾကည့္ရတာ အရမ္းပိန္ၿပီးျဖဴေရာ္လြန္းေနတယ္ ေမ့ေမ့အသိ ဆရာဝန္မဆီသြားရေအာင္ သားေရလုပ္ ျမန္ျမန္"
"ဟုတ္ေမေမ"
ေဆးခန္းတြင္...။
ဆရာမကသူ႔ကိုစမ္းသတ္ၿပီး ျပံဳးရြင္ေနေလသည္။ လူကနာက်င္ၿပီးအန္ခ်င္ေနပါတယ္ဆိုမွဒုကၡပါပဲ။
"ျဖစ္တတ္ပါတယ္ဒါက joneမ်ိဳး႐ိုးတို႔မ်ားေနာ္ သားေလး အိမ္ေထာင္က်တာ မဖိတ္ပါလား ကိုယ္ဝန္ရမွပဲ ကြၽန္မဆီေရာက္လာေတာ့တယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဂုဏ္ယူပါတယ္"
