Face to face (#FMSC) ✅

~22~

Πέρασαν 5 μέρες από τότε που είμαστε μαζί με τον χρηστο όλα πάνε τέλεια στην σχέση μας. Βέβαια στο σχολείο δεν μπορούμε να μιλάμε πολύ γιατί πάντα είναι καπου κοντά και ο αδελφός μου.

Νεφελη: Μόλις τελειώσουμε το σχολείο θες να πάμε σπίτι μου?

Χρηστος: Και ο αδελφός σου?

Νεφελη:Θα πάει στα παιδιά και μου είπε ότι θα αργήσει!

Χρηστος: Τότε εννοείται μωρό μου δεν χρειάζεται να με ρωτάς
*είπε με το ίδιο στραβό και γοητευτικό χαμόγελο που έχει παντα*

(...)

Μόλις μπήκαμε μέσα στο σπίτι άρχισε να με φιλάει παθιασμένα και δεν μπορούσαμε να πάρουμε ανάσα κάποια, στιγμή τον σταματάω και τον σπρώχνω ελάχιστα από κοντά μου

Χρηστος:Τι έγινε? Έκανα κάτι που σε πείραξε??!

Νεφελη: Όχι μωρέ απλά...

Χρηστος: Είσαι καλά μονο αυτό πες μου!!?

Νεφελη: Απλά πεινάω...

Χρηστος: Αυτό ήταν και με τρόμαξες!!! Πως κάνεις έτσι..... ΚΆΤΣΕ ΕΊΣΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΛΙΓΟΥΡΕΣ

Νεφελη: Τι λες μωρέ αφού δεν το έχουμε κάνει!!!!!!

Χρηστος: Ποιο?...... Ααααααα σωστά δίκιο έχεις

Νεφελη: Πάντα αγάπη μου
*είπα και πέταξα τα μαλλιά μου σε στιλ ντιβας*

Χρηστος: Ναι καλά.... Ψώνιο τι θα φάμε?

Νεφελη: Θα φτιάξω μια μακαρονάδα που γίνεται και στα γρήγορα

Έβγαλα από το ντουλάπι την κατσαρόλα και την ακούμπησα στην φωτιά. Όταν ήταν ώρα έβαλα και τα μακαρόνια μέσα.

Χρηστος: Βλέπω ξέρεις να μαγειρεύεις!!
*είπε λίγο κοροϊδευτικα*

Νεφελη: Τι νόμιζες.... Εγώ είμαι κορίτσι για σπίτι... Σου

Είπα τονίζοντας το σου στο τέλος της πρότασης
Ήρθε και με πήρε αγκαλιά και μου είπα σιγανα στο αυτί

Χρηστος: Ανυπομονώ για το πότε θα έρθεις και από εκεί να μου μαγειρέψεις

Είπε και έτσι όπως απομακρυνοταν δάγκωσε τον λοβο του αυτιού μου

Αλεξ POV

Τελικα δεν πήγα για καφέ με τα παιδιά γιατί με έπιασε ένας πονοκέφαλος και ήθελα να γυρίσω σπίτι να μην αφήσω και το νεφελακι μου μόνο του. Πριν ανοίξω όμως την πόρτα του σπιτιού ακούγονται μέσα γέλια. Την ανοίγω και βελω την δική μου την αδελφή με τον μαλακά τον χρηστο!

Αλεξ: ΤΙ!ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ! ΓΊΝΕΤΑΙ ΕΔΩΩΩ!!!!

είπα τονίζοντας την κάθε μου λέξη με αποτέλεσμα να τιναχτουν και οι δύο από τον φόβο τους

Νεφελη: Α.. Αλλλ.. Αλεξ μου γυρ..ρισες...?

Αλεξ: ΌΧΙ ΣΤΟΝ ΔΡΌΜΟ ΕΊΜΑΙ ΈΡΧΟΜΑΙ!!

Νεφελη: Α.. Αα ωραία άκουσες Χρήστο μου προλαβαίνεις μέχρι να γυρίσει φύγε...!

Αλεξ: ΤΟΛΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΙΡΩΝΕΎΕΣΑΙ ΚΙΟΛΑΣ

Χρηστος: Ηρεμισε Αλεξ πως κάνεις έτσι!!! Την τρομάζεις!!!

Αλεξ: Εσύ μην μιλάς γιατί τόση ώρα κρατιέμαι  για να μην σου σπάσω τα μούτρα!!!! ΗΛΙΘΙΕ!!!

Χρηστος: Πρέπει να ξέρεις ότι εγώ την Νεφελη την αγαπάω!!!

Αλεξ: ΣΚΑΣΕ ΕΊΠΑ ΡΕ

Νεφελη: Αλεξ ηρεμισε...

Αλεξ: Μην μιλάς Νεφελη!!

Χρηστος: ΤΙ ΘΕΣ ΡΕ ΑΛΕΞ ΓΑΜΩΤΟ!

Αλεξ:ΑΥΤΌ!!!

Είπα και ορμησα επάνω του και άρχισα να τον χτυπάω ανελέητα. Είχα θολώσει το μόνο που ήξερα ήταν ότι ήθελα να τον σκοτώσω. Ξαφνικά έρχεται μια μπουνιά στο μάτι μου και επανέρχομαι στην πραγματικότητα

Νεφελη: Σταματήστε!!!

Άρχισε να φωνάζει και η Νεφελη. Τον τράβηξε από επάνω μου για να σηκωθούμε από το πάτωμα που είχαμε καταλήξει.

Χρηστος: Νεφελη εγώ..

Νεφελη: Δεν φταις εσύ Χρήστο απλά φύγε καλύτερα για να ηρεμήσει λίγο

Είπε εννοώντας εμένα

Όταν έφυγε ο ακατανομαστος άρχισα να της φωνάζω ότι την είχα προειδοποίηση να μείνει μακριά του..

Νεφελη: Το ξέρω!! Αλλά δεν γίνεται να αλλάξω κάτι τώρα! Δεν γίνεται να ελέγχεις τα πάντα

Αλεξ: Τι μυρίζει έτσι?

Νεφελη: Σοβαρά τωρα!!! Μαλώνουμε τώρα ούτε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε!!!...... Οχ τα μακαρόνια!!!