Face to face (#FMSC) ✅

~30~

Κατέβηκα κάτω στα παιδιά για να μην με περιμένουν.

Αλεξ: Αργησες...

Σοφια: Σιγα που άργησε... Έλα νεφελακι μου κάτσε εδώ

Πήγα και καθησα κοντά στην Σοφία  και μετά από λίγα λεπτά ήρθαν και τα παιδιά.

Κωστας: Λοιπόν τι θέλετε να κάνουμε?

Πάνος: Είστε για ένα θάρρος ή αλήθεια?!

Πετάχτηκε ο Πάνος. Και όλοι συμφωνήσαμε.

Πανος: Ωραία ρωτάω! Νίκο θάρρος ή αλήθεια

Νίκος: Θάρρος *σιγά μην έλεγε αλήθεια*

Πάνος: Βάλε πάνω σου την νεφέλη και φίλα την.

Εγώ γουρλωσα τα μάτια μου και πήγα να απαντήσω αλλά ανοίγει η πόρτα του δωματίου μου και πετάγεται ο Χρήστος από μέσα με νεύρα.

Χρήστος: Δεν υπάρχει περίπτωση
*λέει και με τραβάει προς το μέρος ρου*

Αλεξ: Τι κάνεις εσύ εδώ ρε!!!!
*αρχίσανε τα όργανα... *

Όλοι οι άλλοι είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα εκτός από την Σοφία που με κοιτούσε πονηρά.

Αλεξ: ΕΊΠΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΎ ΕΔΏ ΡΕ!

Νεφελη: ΡΕ Αλεξ ηρεμισε λίγο!!!

Αλεξ: Σκασε εσύ!!

Χρήστος: Μαζί μου τα χεις φίλος σταματά να μιλάς έτσι στην νεφέλη!!

Γυρνάει ο Αλεξ προς το μέρος μου και άλλαξε το βλέμμα σε λυπημένο

Αλεξ: Νεφέλη αυτός φταίει που μια βδομάδα δεν έβγαινες από το δωμάτιο σου και τώρα είστε ξανά μαζί...

Νεφέλη: Ακόμα έτσι και να ναι αυτό είναι μεταξύ εμένα και του Χρήστου εσένα δεν σε ενδιαφέρει!

Αλεξ: Όταν κάνει κάποιος ένα λάθος μπορεί να το επαναλάβει!

Χρηστος: Ή ακομα καλύτερα μπορεί να καταλάβει το λάθος του και να το μετανιώσει!!Και γω το κατάλαβα!!!!

Αλεξ: Αντε να δούμε τι κατάλαβες.

Είπε λίγο πιο ήσυχα. Εντωμεταξύ οι υπόλοιποι κάθονται και κοιτάνε λες και παίζουμε παράσταση. Σε λίγο θα περιμένω και χειροκρότημα!

Χρήστος:... Εσείς εδώ θα μείνετε.?

Κωστας: Δεν κατάλαβα θα μας διώξεις κιολ..

Σοφια: Μην μιλήσεις άλλο! Έχει δίκιο ο Χρήστος αντε να πηγαίνουμε κι εμείς.

Κωστας: Γιατί??!

Σοφια: Γτ έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε

Είπε η Σοφία και του εδώσε ένα πεταχτο φιλί στο στόμα για να σηκωθεί.

Τελικά έφυγα όλοι εκτός από τον Χρήστο. Ο Αλεξ δεν μιλούσε τον κοιτούσε εξεταστικα. Δεν υπήρχε περίπτωση να σπάσω εγώ την σιωπή ας το λύσουν μόνη τους χιχι.

Ξαφνικά ο Αλεξ έκανε κάτι που δεν περίμενα να κάνει ποτέ. Πήγε και εδωσε μια αντρική αγκαλιά στον Χρήστο και κάτι του ψιθύρισε στο αυτι που δεν άκουσα.

Ο Χρήστος εγνεψε καταφατικά.

Αλεξ: Θέλετε να πάμε για καφέ?

Νεφέλη:Ορίστε?!

Χρήστος: Ναι αντε τόση ώρα στο δωμάτιο έσκασα.

Αλεξ: Τι κοιτάς ρε νεφέλη θα έρθεις!!?

Νεφελη: Όντως τώρα θα πάμε μαζί?

Χρήστος:Θα έρθεις ναι ή ου?

Νεφέλη:... Ναι

Αλεξ: Πάλι καλά

Ξέρω ότι έχω να ανεβάσω κάτι αιώνες αλλα ότι μπορώ κάνω κ γω
Το επόμενο μάλλον θα είναι επίλογος και θα το γράψω αυτές τις μέρες