Face to face (#FMSC) ✅

~27~

Ξύπνησα κατά τις τρεις με το χθεσινό φόρεμα, αχτενιστη και η μάσκαρα είχε απλωθεί κάτω από τα μάτια μου. Πήγα στο μπάνιο για να πλυθω στην αρχή τρόμαξα να κοιτάξω τον καθρέφτη γιατί νόμιζα ότι θα σπάσει....

Οταν τελείωσα πήγα κάτω στο σαλόνι και έβαλα να δω μια ταινία. Σε όλη την διάρκεια σκεφτόμουν τον Χρήστο... Πάλι καλά με έβγαλε από τις σκέψεις μου ο αδελφός.

Αλεξ: Μικρό ξύπνησες?

Νεφελη: Δεν με βλέπεις!

Αλεξ: Τι έγινε καλέ νευράκια!

Νεφελη: Άσε μας ρε Αλεξ

Αλεξ: Καλά... Θες να βγούμε μια βόλτα έξω?

Νεφελη: Όχι δεν έχω όρεξη..

Αλεξ: Έλα θα σε κεράσω εγώ ότι θες!!

Νεφελη: Δεν

Αλεξ: Ξανά σκέψου το δεν θα ξανά πληρώσω κάτι δικό σου.Θα είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που θα με δεις να το κάνω

Νεφελη: Καλα

Είπα και έπνιξα ένα γελακι στο τέλος. Τελικά πήγαμε στην καφετέρια σχεδόν απέναντι από το σπίτι.

Αλεξ: Νεφελη!!!

Νεφελη: Τι καλέ..?

Αλεξ: Αυτή είναι η Στέλλα απο το σχολείο!!?

Γυρνάω να κοιτάξω και όντως στο μαγαζί μπήκε η τσουλ... Εε η Στέλλα είναι στο σχολείο μας... Έχει μαύρα κοντά μαλλιά και ματιά ανοιχτό κάστανο άσε που είναι και κοντή τώρα τι της βρίσκουν όλοι δεν ξέρω..

Αμέσως πήρα μια ξινή έκφραση και γύρισα ξανά στον αδελφό μου

Νεφελη: Ναι αυτή πρέπει να ναι.... Αλλά δεν μπορώ να πω με σιγουριά γιατί δεν φαίνεται από εδώ

Αλεξ: Τι λες καλέ πως δεν φαίνεται από εδώ ούτε 5 τραπέζια μακριά δεν είναι

Νεφελη: Ε τότε σίγουρα είναι αυτή... Μόνο αυτή γίνεται να είναι τόσο κοντά και να μην φαίνεται

Αλεξ: Έλεος ρε Νεφελη. Ούτε καν μιλάτε γιατί δεν την χωνεύεις δεν ξέρω!

Η αλήθεια είναι ότι δεν μιλάμε και ούτε μου έχει κάνει κάτι κακό αλλά όταν την βλέπω  μου έρχεται στο μυαλό να πιάσω τα μαλλιά της και να την κάνω σβούρες..

Αλεξ: Να την φωνάξω να κάτσει μαζί μας

Νεφελη: Κάνε ότι θες εγώ πάω να πάρω λίγο αέρα

Περνάω από μπροστά της για να βγω εξω και παίρνω αυτή την ξινή έκφραση..

Στελλα: Γειά σου Νεφελη, χαίρομαι που σε βλέπω

Νεφελη: Μμ.. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο

Χαμογέλασα και έφυγα από μπροστά της. Τώρα να μου πείτε μια χαρά μου μίλησε αλλά είμαι σίγουρη ότι το κάνει για να εντυπωσιάσει τον αδελφό μου

Χρηστος: Νεφελη!!!

Ακουσα το όνομα μου και γύρισα απότομα.. Είδα τον Χρήστο να με κοιτάζει.. Δεν ήξερα τι να κάνω καθόμουν και τον κοιτούσα, μέχρι να με πλησιάσει

Χρηστος: Νεφελη συγγνώμη δεν το ήθελα ήμουν μεθυσμένος αλήθεια σου λέω πρέπει να με πιστέψεις!!

Νεφελη:.... Θέλω να σε πιστέψω αλλά δεν μπορώ

Χρήστος: Γιατί ρε Νεφελακι μου εγώ σε αγαπάω.. Θες από μια παρεξήγηση να μείνεις μόνη σου και εσύ και εγώ!

Νεφελη: Ίσως είναι καλύτερα...

Χρηστος: Τι λες! Κανείς δεν είναι καλύτερο να μένει μόνος

Νεφελη: Ίσως είναι γιατί όταν μένεις μόνος είσαι σίγουρος ότι δεν θα σε πληγώσει κάνεις

Χρηστος: Μπορεί να μην σε πληγώσει κάνεις αλλά η ζωή δεν θα έχει νόημα έτσι!

Νεφελη: Ότι πεις!! Εγώ γουστάρω να μείνω μόνη μου εσύ τι πρόβλημα έχεις!!! Η βασικά όχι δεν θα μείνω εγώ μόνη μου επειδή εσύ είσαι μαλακας!

Χρήστος: Ότι και να κάνεις ξέρω ότι δεν μπορείς να με ξεχάσεις..

Νεφελη: Νομίζεις....

Πήγα και γύρισα την πλατύ μου να φύγω αλλά με εμπόδισε με το σώμα του. Τον κοίταξα άγρια στα μάτια όμως αυτός δεν με κοίταζε... Κοίταζε τα χείλη μου και πριν το καταλάβω εγώ ορμησα πάνω στα δικά του