Mema Lab

Chapter 22: Manliligaw

Ikaria's POV

Bakit nila itinago saakin ang katotohanan? May nagawa ba akong mali? May magagawa ba akong mali?

It's saturday today at may nag door bell saamin. Dahil nasa sala ako ay nakikita ko ang labas, the guard opened the door at si Archade ang lumabas. He suddenly saw me watching him, then he smiled.

Pinapasok na siya ng security guard kasi kilala naman siya. At my back the wooden door opened. " Hi Ikaria! " he greeted.

" Hi. "

" Umiyak ka ba kagabi? " he asked. 

" Ah-- eh-- oo-- este hindi. " he laughed gently and sitted beside me.

" Hindi na kita masyado nakikita sa school, anyare? "

" W-wala, busy lang sa project. " I lied.

" Talaga lang ah. Anyway, are you free today? " he asked.

" Why? "

" Nothing, baka gusto mo lang mag lilibot libot dito sa village natin. "

" No problem, what time? "

" Now. "

" Mag bibihis lang ako at mag hintay ka lang dito. "

Kaagad akong umayat at pumunta sa walk in closet ko. Kinuha ko ang white shirt ko at black leggings. Nag suot rin ako ng mint green na rubber shoes. Pagkababa ko ay kaagad narin kmaing lumabas ni Archade. Umangkas ako sa bike niya at pinaandar na niya ito.

Habang pinapaandar niya ito ay biglaan siyang nag salita. " Ikaria. "

" Yes? " biglaan niyang inihinto ang kanyang bike at syaka lumingon saakin.

" I this sounds awkward but... " tumingin siya sa ibaba at bumigay ng malalim na hininga.

" What is it? " I already have an idea on what he is about to say.

" Uhmm... eh kasi... paano ko ba ito sasabihin? "

" Ano nga? " natatawa kong tanong.

" Eh... ano kasi... yung... " unti unti siyang namumula.

" Ang kulit naman nito, ano nga? "

" G-gusto kita Ikaria. " biglaang sumeryoso ang aking mukha at siya naman ay napatingin saakin. " Matagal na akong may gusto sayo. Ikaw ang muling nag bigay kulay sa mundo ko. Mula nang mawala si Mae nag si wala na ang kulay sa paligid ko pero nang dumating ka sa buhay ko, binalik mo lahat ng kulay na iyon. Kaya lalakasan ko na ang loob kong itanong to. Ikaria pwede ba kitang ligawan? " parang tumigil ang mundo ko. Hindi ko na maramdaman kung anong nangyayari sa paligid ko. " Pwede ba? " muli akong bumalik sa realidad at syaka tumango.

Ngumiti siya saakin at muling pinaandar ang bike. I do like him too, siguro siya ang tutulong ibalik ang memorya ko. Maybe living someone can bring back your memories. Sana nga, gusto ko lang talaga malaman kung sino ako noon.

Was I a good person or a bad person. What was my life before the accident. Madami akong tanong sa nakaraan ko. Ang mga naikwento lang kasi nila saakin ay yung mga ginagawa ko sa bahay. Tahimik lang daw kasi ako at hindi nag kwekwento ng kung ano tungkol sa school. Hindi pa daw ako nag dadala ng kaibigan o kaklase sa bahay. Kaya wala rin silang idea sa mga nangyayari saakin sa school.

I think the best way is ang mag patingin ako sa psychologist para kahit kaunti ay may maalala ako na as in clear. Nanaginip lang kasi ako na nasa classroom ako at blurred ang mga mukha ng mga nakikita ko.

Archade, sana ikaw ang makakatulong saakin. I'm counting on you.