Goodbye || harrystyles.

𝒟𝓇𝑒𝒶𝓂

Okumaya geçmeden önce bu kurgumun kısa olacağını söylemek istiyorum. Beş veya sekiz bölümlük bir hikaye olacak. Umarım yeni kurgumu severek ve beğenerek okursunuz. Lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin aşklarım, desteğinize her daim ihtiyacım var. Sizi seviyorum, iyi okumalar dilerim. 💚

Ve bu hikayeyi sonsuza kadar gün ışığım olacak olan H'ye ithaf ediyorum.

Onu, her zaman vakit öldürmek amacıyla
internette gezindiğim bir an da görmüştüm. Her şeyden habersiz bir vaziyette bilgisayarın başına oturup instagrama girip keşfette sıkılmış bir şekilde karşıma çıkan gönderilere baktığım esnada, onun gitarı ile çalıp şarkı söylediği bir video ansızın dikkatimi çektiğinde açıp izlemeye başlamıştım. İnce, zarif parmakları gitarın telleri üzerinde hareket ediyorken gözlerini yummuş ve kendiden geçercesine şarkıyı söylüyordu. Gözlerim her söyleyişinde mikrofona değen dudaklarına kaydığında derin bir nefes bırakmıştım. Saniyeler süren video bittiğinde kendimi hızlıca onun hesabına girerken bulmuştum. Teker teker tüm videolarını izlemiş, hatta bu bana yetmemiş ve bir de youtube hesabına girerek videoların uzun hallerini izlemeye başlamıştım. Ve onu izlerken tek düşündüğüm bir şey vardı;

Onun bu kadar büyüleyici olabilmesi korkutucuydu.

Günlerce sadece onu dinlediğimi ve sadece sırf onun için bilgisayar başına oturduğumu hatırlıyorum.Coverladığı her bir şarkıyı arka arkaya dinliyorken, favori şarkılarımın onun dudakları arasından çıkıp kulaklarıma ulaşması beni daha önce hissetmediğim duyguların içerisine sürüklüyordu. Günlerim sadece onu izlemek ve takip etmekle geçiyorken içten içe bu çocuktan hoşlandığımı anlamıştım. Ve belkide, hoşlantıdan daha fazlasıydı bu. Çünkü gece yatmadan önce tek aklımda olan, sabah uyanırken de ilk aklıma gelen oydu. Harry Styles... Beni nasıl bir şeyin içerisine atmıştın böyle?

Sonra bir sabah uyandığımda ve her zamanki gibi acaba yeni bir gönderi atmış mı diye onun hesabına giriyorken, hesabında paylaştığı gönderi ile yataktan hızla çıkıp arkadaşlarımı aramıştım.
Çünkü o yaz tatili programı ile bir tatil köyünde üç ay boyunca aynı barda sahne alacaktı. Arkadaşlarım tüm bu olayı biliyordu ve benim için bu tatili kabul etmişlerdi. Yaz tatiline aylar kala otel ve uçak biletlerini ayarladığımızda geriye tek bir şey kalmıştı, beklemek. Ve o gün geldiğinde, gecesinde heyecandan sabaha kadar uyuyamadığımı hatırlıyordum. Arkadaşlarım ve ailem bunun sadece bir heves, beğeni ve hoşlantıdan fazla bir şey olmadığını düşünüyorken aslında bunun öyle olmadığını yalnızca ben ve Tanrı biliyordu. Bu küçük yaşımda ona karşı hissettiğim bu duygunun aşk olduğunu biliyordum.

Sonra ben gittikçe içime kapanmaya başlamıştım, daha fazla onun hakkında kimseye bir şey anlatmazken tek istediğim bir önce onu görmek,
beni tüm dünyadan soyutlayan, kendime yeni bir dünya inşa etmemi sağlayan sesini canlı duymaktı. Bedeninin gözlerimin önünde, bir bilgisayar ya da telefon ekranı değil de etten ve kemikten olmasaydı tüm istediğim. Sonra o gün geldi, geceden heyecandan ne kadar uyuyamamış olsamda sabah kalktığımda daha önce hissetmediğim kadar dinç ve mutlu hissediyordum. Arkadaşlarım gelmiş ve ben annem ile babamla vedalaşıp tatil yapmak için gideceğimiz o yerin yolunu tutmuştuk. Uçağa bindiğimizde tüm yaptığım yol boyunca camdan bulutları izleyerek, kulağıma taktığım kulaklıktan yükselen onun söylediği şarkıları dinlemekti.

Sonra geldik, akşam o sahneye çıkacak ve ben hayal ettiğim onu yakından canlı bir şekilde görebilecektim. Arkadaşlarım Amy ve David hazırlandığında tek yaptıkları oturup beni beklemekti çünkü ben saatlerdir ne giyeceğime bir türlü karar verememiştim. En son, onlarında yardımıyla hazırlanabildiğimde otelden çıkarak Harry'nin sahne alacağı bara gitmek üzere çağırdığımız taksiye binmiştik. Amy, " Sayende bu yaz tatilimiz öncekiler gibi sıradan ve evde oturarak geçmeyecek Noel. " dediğinde gülümsemiş ve taksinin her yol kat edişinde biraz daha fazla atan kalbimin üzerine elimi götürüp tutmuştum.David'in ise dudakları arasından ofladığını ve, " Saçmalık, sanki adam sana aşık olacak Noel. " demesiyle tek yaptığım her zamanki gibi sessiz kalmaktı. Belkide haklılardı, fakat ben bir kez onun peşinden gitmeyi ve ona kilometrelerce bile olsa koşmayı kabul etmiştim.