Lütfen bol bol satır arası yorum yapın güzellerim, sizi seviyorum. Kendinize dikkat edin, sağlıcakla kalın. 💚
İyi okumalar :)
" Yeter artık Noel, kıs şu telefonun sesini. " David oflayıp konuştuğunda ona bakıp omuz silktim.
" Kendi odana gitsene. " dediğimde sesim sinirli çıkmıştı, çünkü şuan Harry'yle mesajlaşıyordum ve o bozuyordu. David bana gözlerini devirdiğinde,
" İyi be, gidiyorum. Ve o çocuğun yüzünü dağıtmak istiyorum, resmen bizi unuttun. " dediğinde ayağı kalkmış ve odanın kapısına gidiyorken başımı ona çevirmiştim. " Ne alakası var ya? " dediğimde bana dönüp dil çıkartmıştı ve bununla birlikte gülmüştük. Sonra David odadan çıktığında bense hemen mesajlara yeniden girmiş ve Harry'ye cevap vermiştim. Dün otele geldiğimiz an hemen numarasını telefonuma kaydetmiş ve mesaj atmıştım. Şimdiye kadar asla cesaretli biri olmamıştım, muhtemelen David ve Amy'de ona mesaj atamayacağımı düşünmüştü ama hepsini yanıltmıştım. Kendimi bile.
Konu Harry oldu mu, daha önce yapmadığım bir çok şey yapabiliyordum.
Sonra o mesajıma dönmüş ve biz sabaha kadar konuşmuştuk. Uykum geldiğinde gözlerim kapansa bile direnmiştim, yatağın içinde yorganımın altına girip uykuma direnerek sabaha kadar konuşmuştum onunla. Hakkında da bir çok şey öğrenmiştim. Üniversiteye gitmediğini söylemişti, hatta müzikten para kazanmadan öncede ailesinin küçük fırın dükkanında onların yanında çalışıyormuş. En büyük hayalide müzikte daha fazla büyümekmiş, bana dünyaca ünlü olmak istediğini söyledi. Sonra ben onu o koca sahnede, binlerce insanın önünde şarkı söylerken hayal ettim. Bu o kadar çok hoşuma gitmişti ki, Tanrı'ya uyumadan önce onun adına dua etmiştim.
Zaten, o demek ben demek değil miydi? O benim bir bütünümdü, kalbimin diğer yarısıydı.
Sonra o bana akşamki sahnesi için prova yapacağını söylediğinde bende akşam için ne giyeceğime karar vermeye başlamıştım. Onu yeniden göreceğim için, onun sesini duyacağım için kendimi çokça fazla şanslı hissediyorken halen daha inanamadığım bir şey vardı. Ben buraya onun için gelmiştim, onun benden tek bir haberi bile yokken şimdiyse onunla mesajlaşıyordum. Bu rüya değilde neydi? Uyanmak istemiyordum. Sonsuza kadar uyuyabilirdim hatta, eğer rüyam hep onunla olacaksa. Banyonun kapısının açıldığını duyduğumda bakmış ve Amy'nin çıktığını görmüştüm, elimdeki ve yataktaki kıyafet yığınına baktığında gülmüştü. " Doğruyu söylemek gerekirse bu sefer ilkinden daha da özenmelisin kendine Noel, baksana resmen konuşuyorsunuz! " dediğinde sesi o kadar heyecanlı çıkmıştı ki bu beni gülümsetmişti.
Ardından o yatağa ilerledi ve benim için kıyafetlere bakarak seçmeye başladı. " Bu sefer saçını dalgalı yapalım, hım? Dün düzdü zaten. " dediğinde onu gülümseyerek onaylamış ve yanına giderek arkadan ona sarılarak çenemi omzuna koymuştum.
" Teşekkür ederim Amy, yanımdasın. " dediğimde gülümseyerek bana dönmüş ve yanaklarımı tutmuştu. " Sana ne demiştim hatırlıyor musun? Belli olmaz, neyin ne zaman başımıza geleceğini bilemeyiz. David'in dediklerini umursama, belki bende sana fazla destek olmadım ama sessizliğim seni üzmemek içindi. Eğer olmazsa sana umut vermiş olmayayım diye sessiz kaldım. Ama bak, şimdi bu durumdayız. Git ve onu senin yap bebeğim! " dediğinde bana, burnumu öpmüş ve biz kıkırdamıştık. Gözlerim dolmuşken ağlamamak için kendimle savaş verdim ve ona sıkıca sarıldım.
" Teşekkür ederim. " dedim yeniden. " Her zaman yanımda olduğun için teşekkür ederim. "
Akşam olduğunda ise Amy ile bara gelmiştik. David bize katılmamış ve kendi başına başka bir yerde eğleneceğini söyleyerek gitmişti. Barın kapısının karşısında beklemeye başlamışken ben Harry'ye geldiğimizle ilgili bir mesaj atmıştım. Çünkü yaşımız tutmuyordu ve bara yine Harry sayesinde girebilecektik. Fakat o esnada karşıdan gelen beden dün bana kağıdı veren çocuğa aitti. Amy benim üzülen yüzümü fark etmiş olacak ki, " Noel, sıkma canını. Elbet sahnesi bittikten sonra yanına gelecektir. " demişti. Ona başımı salladım ve iyi olduğumu göstermek amacıyla gülümsedim.
Sonra biz bara girdik, büyük ihtimalle çocuk Harry'nin arkadaşıydı. Dün ki oturduğumuz masanın boş olduğunu gördüğümde biz yeniden oraya gittik ve heyecanla onun çıkmasını beklemeye başladım.
