Mówią mi Piotruś Pan... [ZAKOŃCZONE]

Rozdział VIII

» Susie «

Mieszkając z mamą u Michaela, pokochałam go jak ojca, choć wiem, że nim nie jest... W sumie, to dobrze, że mama za niego wyszła, bo przynajmniej tu zostaniemy... Ciekawe jak to by wyglądało, gdyby nie wypadek... Gdyby nas wtedy nie uratował, być może nigdy byśmy go nie spotkały...

– Susie – zaczęła Janet – Mój, brat jeszcze nie wykończył ci mamy?

– Nie... W zasadzie to mama się boi zajść z w ciążę... Ale zgodziła się na związek, jeśli będą się zabezpieczać

– Zaraz... To ty wiesz...

– Skąd się biorą dzieci? Tak. Przecież bocian ich nie przynosi...

– Twoja mama kocha Michaela?

– Chyba tak... Nie wiem... Kiedy byłam w śpiączce, widziałam cię

– Tak? A gdzie? Jako kogo?

– Byłaś tą wróżką, Dzwoneczkiem, a Piotrusiem był Michael...

– Opowiedz mi cały sen

– No zgubiłam się w lesie i znalazł mnie prawdziwy Piotruś Pan, ale był dziwny, więc uciekłam do jakiejś staruszki, a ona powiedziała, że jej siostrzeniec może mnie zabrać do mamy i on wyglądał jak Michael, ale był Piotrusiem i miał na imię Mickey, a jego Dzwoneczek wyglądała tak jak ty...

– Staruszka? Siostrzeniec? Michael Piotrusiem? Ach te dzisiejsze dzieci... Zaczekaj... Staruszka, w domku przy lesie, mówiła o siostrzeńcu?

– Tak...

–  A czy ona nie wyglądała tak? – podała mi jej zdjęcie wyjęte z portfela

– Tak... To ona... kto to?

– Siostra mojej Mamy... Ale nie żyje... Jej duch sprowadził cię spowtrotem na ziemię... Niesamowite...

– Czy dla Michaela jestem jak córka?

– Jesteś córką jego żony...

– Nie pytam kim jestem, tylko czy dla niego jestem jak córka

– Po części... Zaraz po ślubie załatwili Michael'owi prawa rodzicielskie do ciebie, żeby w razie, gdyby coś się stało Siedah, mógł się tobą zająć...

– Michael nie zostawi mamy?

– Nie... Michael ją kocha na zabój....

– A co jeśli mama umrze? Jak on zareaguje?

– Nie wiem... Ale nie spodziewałabym się niczego dobrego... Mój brat byłby skłonny skończć ze sobą...

–