Immature Relationship | Yang Jeongin

12

Third Person's
POV

Nagsasagutan sina Wendy at Dahlia kanina ng malipat ang atensiyon ng lahat kina Jeongin at Dahlia.

"My Mom. She told you everything, right?" tanong ni Jeongin kay Dahlia.

Nagulat ang lahat at at the same time ay hindi makarelate sa kung anong pinag-uusapan ng dalawa.

"Jeongin? What is this? I thought you love me?" singit ni...

"Steff?" si Jeongin.

Hindi nito alam ang gagawin at napatingin kung ano ang naging reaksiyon ni Dahlia.

Nanatili namang walan emosyon si Dahlia ngunit makikita ang pait at sakit sa mga mata nito.

Steff look at Dahlia. "Kami na ni Jeongin, Dahlia! Ano na naman ba 'tong pakulo mo, ha?!" galit na tanong nito kay Dahlia.

Napasinghap ang lahat sa narinig dahil sa gulat. Gulat din si Dahlia, slight.

"Gusto ko lang namang malinawan. Tsaka bakit ako ang ginaganyan mo? Bakit hindi mo pagsabihan ang boyfriend mo na tantanan na ako?" malamig na saad ni Dahlia.

Mas lalo lang nagpuyos sa galit si Steff. Samantalang, wala namang pakialam si Dahlia.

"Dahlia, please. Tama na." awat na naman ni Jeongin.

"Anong tama na? Gusto kong iparinig sa 'yo lahat ng sama ko ng loob. Your Mother wants us to be together again, but i refused her wish. Ayoko na, eh. Ayoko ng masaktan pa ulit. Kung paano kang umalis noon, ganoon ka ding bumalik ngayon. Walang pasabi at walang paalam. Ni hindi mo man lang naisip ang nararamdaman ko at mararamdaman ko. You can just tell me the truth kaysa naman nagsinungaling ka pa." nangingilid ang luha kong saad.

Napahagulgol si Dahlia. Sobrang halata sa iyak nito ang sobrang paghihirap sa sitwasyon.

"Mahal kita, eh. Kung... Kung sana sinabi mo sa akin noon ang lahat. Sana... S-sana tayo pa rin. S-sana masaya tayo, sana h-hindi ganito." dagdag pa nito habang humihikbi na.

Samantalang, si Steff naman ay nakangisi sa tabi ni Jeongin. Mala-demonyo itong nakangisi na parang nanalo sa paligsahan.

"Dahlia, can you just shut up? Tapos na kayo ni Jeongin. Akin siya. Akin lang." singit naman ni Steff.

Suminghot si Dahlia at pinunasan ang luha sa mukha tsaka matapangs hinarap ang mukha ni Steff a may nakakairitang ngiti.

"Sa 'yong-sa 'yo na. Isaksak mo pa d'yan sa dibdib mong walang laman parang 'yang utak mo." mariin nitong pambabara.

Naghiyawan naman ang iba dahil sa sinabi nito. Naiinis si Wendy at Steff nang magsimula silang asarin ng mga estudiyante sa paligid nila.

Nag-walk out na si Dahlia dahil gusto sana niyang mapag-isa muna. Pero sinundan naman siya ng 8.

Oo, kasama si Jeongin.

Naglalakad lang siya at hindi lumilingon. Ang bigat sa dibdib nito ay parang mas lalo lng nadadagdagan sa bawat hakbang nito.

"Okay ka lang ba, Dahlia?" tanong ni Han na nag-aalala na sa bestfriend.

Hindi sumagot si Dahlia dahil hindi. Hindi siya okay. Mukha ba siyang okay, Han? Tss.

"Sorry." rinig nitong sorry ni Jeongin.

Hindi ulit ito umimik. Tahimik naman na kinomfort nila si Dahlia na mahinang umiiyak.

Hindi na pinansin ni Dahlia ang presensiya ni Jeongin. Habang si Jeongin naman ay nasasaktan sa nasasaksihang pag-iyak ni Dahlia.

He know it's his fault and he can't do anything to ease the pain that Dahlia is feeling.

"Dahlia, tara. Kain tayo ng Ice cream."

EDITED.