🌞🌞🌞
“ Aku minta maaf sebab tengking kau kelmarin . Aku tak dapat kawal , aku terlalu sayangkan Hoseok ” tutur Jimin perlahan .
Kiara menganggukkan kepalanya kecil . Anak matanya menghantar pemergian Jimin yang membawa barang - barang milik Hoseok untuk dihantar ke rumah orang tuanya .
Dia tewas sekali lagi . Tidak dapat dia menahan sebak apabila terkenangkan wajah Hoseok yang sentiasa penuh sinar harapan itu .
Bila dia ingat balik semua ayat yang pernah Hoseok cakap dekat dia , baru dia sedar yang Hoseok telah memberinya petunjuk bahawa dia sememangnya akan pergi .
“ Hoseok , kenapa ini ? Saya kongsi semua benda dengan awak , kenapa awak tak kongsi dengan saya cakap yang awak ada kanser hati ? Kenapa ?! ”
Rasa kehilangan seorang abang belum terpadam dalam hatinya , ini ditambah lagi dengan rasa kehilangan seseorang yang sentiasa menceriakan hidupnya .
“ Kiara , jangan pernah abaikan sesuatu yang buatkan awak gembira kerana sesuatu itulah yang akan merawat luka kesedihan awak nanti ”
Automatik Kiara terpandang pokok - pokok bunga yang Kiara tanam itu . Dia perasan semua pokok bunga itu tiada satu pun yang layu mahupun mati walhal dia jarang menyiram pokok - pokok bunga itu malah jarang memberi perhatian terhadapnya juga .
Mungkinkah Hoseok yang menjaganya selama ini ?
Di saat dia meninjau keadaan pokok - pokok bunga itu , laju sahaja mutiara jernihnya mengalir di pipi .
Beberapa helaian kertas warna - warni yang terselit pada pokok - pokok bunga itu dibacanya sambil tak henti dia menangis kesedihan .
“ Kiara Ahn , cantik nama ! Terima kasih kerana sudi berkawan dengan Jung Hoseok ! Walaupun saya tak dapat bagi awak nikmati kekayaan harta , saya akan usaha bagi awak nikmati kekayaan jiwa ! Have a nice day :) ”
“ Kiara , saya gembira sangat - sangat sebab awak dapat kerja untuk bantu keluarga awak . Berhenti cakap awak susahkan keluarga awak tau ? Keluarga awak perlukan awak . Awak harapan mereka , jangan hampakan sesiapapun ! <3 ”
“ Kiara , saya gembira sangat dapat luangkan masa dengan awak . Sejak awak pindah dekat sebelah rumah saya , hidup saya ceria je . Eh tak , bertambah ceria ! Terima kasih ! ”
“ Em Kiara , saya tahu saya dah lukakan hati awak . Sebab pasu bunga itu saya minta maaf . Saya dah cuba tanam dengan pasu baru . Harap awak suka ! Maafkan Seokkie tau ! >< ”
“ Kiara , saya taknak bagitau awak yang saya ada penyakit . Sebab saya kan dah cakap yang saya nak bagi awak rasa kekayaan jiwa . Taknaklah sedih , muka buruk bila nangis werk :p ”
Kiara ternampak pasu bunga yang dimaksudkan oleh Hoseok . Memang benar seperti apa yang dikatakannya , pokok bunga itu masih ada hanya pasunya saja berbeza .
Helaian kertas terakhir berwarna kuning Kiara ambil daripada pokok bunga itu lalu dibacanya dalam hati .
“ Kiara , saya tak tahu sampai bila saya dapat bertahan . Sebelum terlambat , saya nak cakap yang saya sayangkan awak Kiara . Teruskan perjuangan hidup kerana awak seorang pejuang ! Saranghae ”
Nado saranghae uri sunshine .
THE END.
thankyou for voting and spamming comments <3 ❤
YOU ARE READING
❝ 𝗦𝗨𝗡𝗦𝗛𝗜𝗡𝗘 ❞ ㅡ 𝗛𝗢𝗦𝗘𝗢𝗞
Fanfictionㅡ you gonna miss me cause i'm your sunshine ! ♡ published on : ㅡ 14/03/2020