My Lover Is My Teacher (ON REVISION)

Another Goodbye?

Viewer's Discretion: bullying 

As I open my eyes, napako ang tingin ko sa kisame ng kwarto kung nasaan ako.

Mamaya-maya, nakita ko ang mukha ni Grae na nakatitig sa'kin. He look so worried.

"Venus!" He exclaims, "DIANNE !!! Gising na si Venus !" tawag niya.

Dali-dali ko namang nakita ang mukha ni Dianne.

"VENUSS !!!" she hugs me, "Akala ko mawawala ka na ! Pinag-alala mo kaming lahat!"
I smile and look around me, "S-si Pia? Paano si Pia ?!"

"Shh..." Grae calms me down, "Okay na siya. The upside-down thing from the tree was just an act. she and her friends pranked you."

"A-ano?"

"Hay nako, pokpok. Hayaan mo na 'yon, pinagalitan na sila ng principal at guidance counselor natin!" Dianne added, "Made-delay ang graduation nila."

"N-nasaan siya?" I ask.

Napatingin naman ako nang biglang may babaeng pumasok sa loob ng kwarto ko. Inis na inis siyang tinitigan ni Dianne. Kasunod niya ay ang dalawa pang babae, lagi niyang kasa-kasama.

Nilapitan niya ako. She looks at me, and says "Look who's here. Masaya ka na ba, Venus?"

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Bakit parang siya pa 'tong galit?

"Hoy, Pia!" singit ni Dianne, "Subukan mo lang saktan ulit 'yang bestfriend ko, malilintikan ka sa'kin."

Tinitigan siya ni Pia, mula ulo hanggang paa, "Ang O.A. mo naman? I never hurt her. Kasalanan niya naman 'yong kanina ha? Masyado siyang nagpadalos-dalos, so shut up Piggy bago kita ipa-lechon."

Nanggagalaiti na sa sobrang inis si Dianne, mabuti na lang pinipigilan siya ni Grae.

Pia just smirked at her sabay tingin ulit sa'kin, "Ano, Venus? Tititigan mo lang ako?! Pipe ka ba?!-"

"Pwede ba, Pia? Wala ako sa kakayahang makipagtalo sa'yo." I told her.

"I don't care, and puhlease you did not even convince me. You look so fake!" hahawakan niya sana ako, pero pinigilan siya ni Grae.

"Umalis ka na Pia." he said.

"Excuse me?!"

"Umalis ka na!"

Walang siyang nagawa kun'di ang umalis.

"Okay ka lang?" Grae asked me.

I sighed, and nodded, "Okay naman na. Medyo nanghihina lang."

"Jusko! Inis na inis talaga ako sa Pia na 'yon! Alam mo ba? Kanina pa 'yan!" gigil ni Dianne, "The game has already ended, at lahat kami nagtataka kasi bumalik siya sa camp nang mag-isa; nang hindi ka kasama. Hinahanap ka namin sa kanya, tapos tumatawa-tawa pa siya na kesyo she just pranked you and she didn't know na maniniwala ka kaagad. Anyway, nag-alala talaga kami sa'yo." she added, "Mabuti na lang nahanap ka ni Sir Dela Cruz."

Nagkatitigan kami ni Grae.

"Ah, oo nga e. Hindi pa nga ako nakakapagpasalamat sa kanya."

"We?" Dianne gets out of the room and calls Sir Leandro outside, "SIR DELA CRUZ !!!"

"D-Dianne!" I called her, "Ano ka ba? Itigil mo nga 'yan, nakakahiya 'yang ginagawa mo!" pigil ko.

Bakas sa mukha ni Grae ang pagkadismaya. Bigla siyang nanahimik.

"Sir!" tawag pa rin ni Dianne, "Tara rito sa loob!!!" hinila nga ni Dianne papasok sa loob ng kwarto si Sir Dela Cruz, "Gising na si Venus, sir!" she said.

Pagkapasok na pagkapasok ni sir sa kwarto, biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Nagkatitigan kaming dalawa. He was looking straightly into my eyes, and I am looking straightly into his, na para bang kaming dalawa lang ang tao sa room.

He cut off the silence, and said, "Kumusta ka, Ms. Franco? Ayos ka na ba?"

Nabigla ako sa tanong niya. Napakasimpleng tanong, pero hindi ko alam kung bakit hindi ako makasagot. Para akong na-mental block, hindi ko alam ang isasagot ko.

Napatingin ako kay Grae. He smiled at me. Then he fetched Dianne, and they went out of the room.

Kaming dalawa na lang ni Sir Leandro ang nasa loob.

"M-medyo okay na po ako." I answered.

Isang nakakabinging katahimikan ulit ang bumalot sa apat na sulok ng kwarto, walang naglalakas loob sa'min na magsalita.

Hindi ako makatingin sa kanya. Hindi ko ba alam, para akong nahihiya na ewan.

I bit my lower lip, and then I looked at him, "Kung- kung ano man 'yong nangyari sa'tin kanina..."

"Nangyari kanina? Ano 'yon?" sagot niya.

Napakunot noo ako sa sinabi niya.

"Ah, 'yong halik ba?" he asked, "'Wag mo nang alalahanin 'yon. Kalimutan na lang natin laha-"

"Bakit mo ako hinalikan?" I asked him, "Bakit hindi mo ako pinigilan?"

He continued to look at me, "Kung pag-uusapan na naman natin ang issue na 'yan, lalabas na lang ako." he was about to get out of the room nang...

"Ako, alam ko kung bakit kita hinalikan. Hinalikan kita, kasi," my voice started to crack, "gusto ko. And I was so stupid to kiss and keep on falling in love with a man that I can never have." I cried, "Alam mo ba kung gaano kasakit 'yon? Araw-araw hinihiling ko na sana gano'n na lang kadali ang lahat; na sana kinalimutan na lang kita. I am trying to forget everything, believe me, pero ano 'yong kanina? Bakit hindi mo ako pinigilan?!"

Nanatili lang siyang nakatayo sa harapan ko. Hindi nagsasalita. Hindi rin sumasagot.

I wiped my tears, and sniffed softly, "Tapos sasabihin mo sa'kin na wala kang magagawa at pipiliin mo pa rin ang pagtuturo over me? GAGO KA, kasi hindi mo dapat ako hinalikan kung 'yon ang pinipili mo." I told him, "Ako, handa kong i-give up ang lahat makasama ka lang. Gano'n kita kamahal! Kaya PUTANG INA kung magsisinungaling ka sa'kin, galing-galingan mo naman! If you really don't care about me, then ano 'yong kanina, ha? Bakit ka nando'n sa kakahuyan, kasama ako? Bakit mo ako iniligtas?! We were both dripping wet, and we knew everything that has happened. Leandro hindi ako tanga ! Alam kong alam mo na hinalikan mo rin ako. You responded ! Hindi ka lumayo ?! Bakit? Dahil nalilibugan ka? Dahil na-mimiss mo akong humalik? Ano?! Sumagot ka?!-"

"DAHIL AYOKO NA!" he answered, "Puro ka na lang ikaw.. Ikaw... Puro na lang sa'yo ! Paano naman 'yong akin? Paano naman ako? You were so busy focusing on what you want, on what you desire! Nakalimutan mo na kung ano ba 'yong gusto ko ! Venus, hindi lang pwedeng ikaw lagi. Ako rin, damay ako rito. Sana alam mo 'yan na dalawa tayong pasan-pasan ang problemang 'to. Kung ikaw nahihirapan na, ako rin, mas nahihirapan ako! Gustong-gusto ko nang kumawala. Gustong-gusto ko nang kalimutan ang lahat, para sa ikatatahimik mo at ikatatahimik ko, pero sa bawat araw na nakikita kita nawawala lahat ng 'yon. You keep on distracting me." he explained.

"So, distraction na pala ako ngayon?" I smirked at him as a tear rolled down to my cheek, "For all I know, sarap na sarap ka noong sinasakyan kita, you keep on calling my name, screaming it out loud!-"

"For fuck sake Venus, will you stop that nonsense?! I expect so much from you!"

"Bakit, masisisi mo ba ako? Hindi mo dapat ako hinalikan kung gusto mo nang itigil ang lahat! Aminin mo na kasi, na natatakot kang mahalin ako, na hanggang ngayon mahal mo pa rin ako! Kasalanan ba ang magmahal-"

"OO, VENUS. OO !" he shouted, "Kasalanan ang mahalin ka." he looked at me, and said, "Alam mo dapat talaga matagal ko na 'tong ginawa. Kung hindi na talaga kaya, kung hirap na hirap na, okay, sige, bukas na bukas magre-resign na ako."

My heart skipped a beat when he said those words.

"Magre-resign na ako. Balak ko sana paabutin hanggang sa bumalik 'yong teacher niyo, pero mukhang hindi na talaga natin kaya, so I chose to leave early."

"Vaughn..."

"I'm sorry, Venus, pero hindi na ako si Vaughn." he said, "I'll be handing in my resignation letter to the Head of the Faculty tomorrow, para sa ikatatahimik nating dalawa." saka siya lumabas ng kwarto ko.