Główna Trójka Mafijna

15.Niespodziewany kłopot

Wchodzę do pomieszczenia prowadzona przez dwóch funkcjonariuszy. Jeden z nich siada mnie na krześle i wychodzi z pokoju  razem z drugim ,po czym zamykają drzwi.

Zapewne na klucz

Naprzeciwko mnie znajduję się stół z dwoma krzesłami ,a na przeciwko mojego wzroku jest szyba.

Hmm Czyżby szyba wenecka?

Na moje szczęście pewnie tak ,bo z tęgo co widzę przebywam w pomieszczeniu do przesłuchań i jeszcze te przeklęte kajdanki z przodu .

Usłyszałam dźwięk otwierania się drzwi ,więc automatycznie spoglądam w tą stronę i zauważam mężczyznę z ciemnymi włosami ,ale przez słabe światło nie mogę się mu za bardzo przyjrzeć.

Nagle postać się odwraca do mnie przodem i szybki krokiem rusza w moją stronę, po czym siada na przeciwko mnie ,intensywne wlepiając we mnie swój wzrok. Nie jestem mu dłużne ,ponieważ  robie to samo .

Chłopak około dwudziestu paru lat ,lekki zarost ,gęste brwi ,oczy koloru piwnego   z gęstymi i długimi rzęsami .

Och ,zdecydowanie oczy ma piękne...

Wracając spoglądam na wąskie, malinowe usta ,które teraz formują się w pewny siebie uśmiech. I jeszcze ten nos ,który jest niczego sobie .Ale koniec końców postanawiam zakończyć tą szopkę z przyglądaniem się ,wiec postanawiam się odezwać.

-Jak długo zamierzacie mnie tu przetrzymywać -pytam i patrze na niego oczekująco.

Chłopak spogląda na mnie i otwiera usta ,aby się odezwać

-Imię i nazwisko panienko -zapytał, tym samym ignorując moje pytanie .

Świetnie

Tak będziemy się bawić, dobrze...

-Myślę ,że do przesłuchania potrzebyny jest psycholog lub prawny opiekun -mówię i patrze na mężczyznę z satysfakcją.

-Zgadza się -mówi po chwili -Ale myślę, że nie chciałabyś powiadamiać swoich rodziców o całym zdarzeniu .Mam rację -
Opiera się wygodnie o krzesło

Mimowolnie zaciskam dłonie ,dobrze wiedząc, że ma Cholerną racje .

-Zapytam jeszcze raz imię i nazwisko -powiedział spokojnie ,jak by pytał  o pogodę.

-Rose -z mniejszyłam uścisk dłoni i na swojej twarzy uformowałam sztuczny uśmiech -Gardenstone miło mi -dodałam ,a dla efektu wystawiłam w jego stronę dłoń.

Mężczyzna patrzył na mnie zaskoczony , ale już po chwili przyjął ,maskę pewnego siebie policjanta, który dużo wie , a mało robi .-prychnełam w myślach

-Młodszy sierżant policji Adam West -powiedział i również wystawił w moją stronę prawą dłoń.

Zmrugałam kilka krotnie ,nie mogąc uwierzyć, że podjął się ze mną grać.
Byłam pewna ,że się podda po moim ruchu ,najwyraźniej trafiłam na twardego zawodnika .

Dobrze .... ,tak chcesz się bawić.

To tak ,będziemy się bawić... .

Spojrzałam na niego z przymrużonymi oczyma ,by móc cokolwiek z jego twarzy wyczytać, patrzyłam chwilę ,może parę minut na jego twarz , aż w końcu powróciłam wzrokiem na wystawioną dłonie i lekko ucisnełam jego .

Miał zdecydowanie mocny uścisk jak na takiego faceta ,byłam lekko zaskoczona ,ale nie dałam tego po sobie poznać .Dłoń miał dużą ,myślę nawet ,że ciężką.