AKISHA LORRAINE FUENTES (On Going)

CHAPTER II

AKISHA LORRAINE FUENTES

Nasa terminal na kami ng bus papuntang Manila. Hindi na ako nagpaalam kay Cara. Sinabihan ko na lang si Mama na umalis na ako kapag hinanap niya ako. Ang alam kasi niya bukas pa ang alis ko.

"Ate kapag bumalik ka dito ahh dalhan mo ako ng chocolate marami kagaya ni Mama ko."

Sabi sakin ni Kyla, pamangkin ko. Nasa abroad kasi ang Mama nito kaya samin iniwan.

"Sabihin mo muna sa Mama mo bigyan niya ako ng pera pangbili ko dadalhin kong chocolate para sayo."

"Ang daya, dapat libre na lang."

"Aba, ang kapal ata ng mukha mong bata ka?"

"Sige na Ate please!!"

Sabi nito hindi matching pa cute effects pa.

"Alam mo kung pwede lang kitang gawaing key chain matagal na kitang ginawa. Sige na dadalhan na kita."

"Yehey!!! Thanks Ate!"

Sabi nito sabay yakap sakin.

"Ate, hindi mo ba mamimiss dito sa Ilocos?"

Tanong sakin ni Kyla.

"Huwag kang oa tatlo hanggang apat na oras lang ang biyahe dito papuntang Manila."

"Aba malay mo."

"Hoy bata kapag wala na ako dito alagaan mo si Mama at Papa kung hindi ihahagis kita papunta sa Italy para ibalik sa Mama mo."

"Hagis talaga? Hindi ba pwedeng pasakayin mo ako sa jeep?"

"Bwesit kang bata ka."

Sabi ko sakaniya. Medyo makulit si Kyla, madaldal pero mabait naman siya. Eight years old pa lang naman siya.

"Anak, andyan na yung bus. Magiingat ka dun ahh."

Sabi sakin ni Papa. Wala si Mama ayaw niya daw kasing umiyak kaya ayun si Kyla ang kasama ni Papa.

"Sige na Pa umuwi na kayo dun kaya ko na po yung sarili ko. Mag iingat po ako palagi. Bye Pa, bye Kyla!"

Sabi ko sakanila saka tuluyang sumakay sa bus. Ang sabi susunduin daw ako ng Tita ko pagbaba ko ng Manila. Nang kumportable na ako sa kinauupuan ko, nag ready na ako para matulog.
Don't worry hindi ako tulog mantika kaya hindi ako mananakawan. At saka wala naman silang mananakaw sakin ea na bayad ko na sa kunduktor ang pera ko. Yun lang naman ang pera ko.
At ang laman ng bag ko pagkain ginawan ako ni Mama ng nilupak na saging, one of my favourite foods in the world. Ilang minuto din ang inintay ko bago ako makatulog ng tuluyan.
Tatawagan naman ako ni Mama kapag bababa na ako. Sabi niya kasi magbibilang daw siya ng oras lima o hanggang inim para daw magising ako. Huwag kayong maingay ha? Di pindot lang yung cell phone ko hahaha saka na ako bibili pag nakaipon na ako ng pera.
Lose white t-shirt at at sweat pants lang ang suot ko mas kumportable ito kesa ka labas yung kaluluwa. Nag susuot naman ako ng pangbabaeng damit minsan nga lang.
Pero mas prepare ko talaga t-shirt at pants. Makatulog na nga lang.

(5 hours later)

"Miss? Miss? Malapit na tayo."

Nagising ako dahil sa kalabit sakin ng katabi ko.

"Ahhh... Salamat po."

Dahil sa kahihiyan iyon na lang ang nasabi ko. Hindi ko man lang na nararamdaman na may tumabi na pala sakin. Nakakaiya naman kay Ate, baka mamaya sabihin niya sakin kababae kong tao na gagawa kong matulog sa madaming tao. Tulog talaga yun? Naka ilang tawag na kaya si Mama?