- Tanıtım -

239 12 18
                                    

Hayallerimi küçük bir deftere sığdırmak için çabalarken ne kadar hevesli olduğumu hatırlıyorum.. Şimdi düşünüyorum da çok zaman geçmiş üstünden, büyümüşüm. Dünyaya bir daha gelecek olsam bir kez daha, kocaman bir ofisin içinde yalnız başına saatlerce mail yazışmaları ve telefon görüşmeleri yapan biri olmak için hayal kurar mıydım bilmiyorum. Ama benim için her zaman onlardan biri olmak tarif edilemez bir hayaldi. Ben, güçlü, başarılı herkesin konuşmak isteyeceği çekici bir kadın olmanın hayali ile büyüdüm. O sımsıkı bağlanmış saçlar, beyaz dar gömlekler, vücudu saran etekler ve sesiyle huzur veren topuklular için deliriyordum. Peki beni güçlü ve başarılı yapacak şeyler kaliteli bir gömlek ve dar bir etek miydi? Kendim olmayı bez parçalarına kaptırsaydım eğer buna ileride yani tam olarak şimdi, gerçekten çok üzülürdüm. Ama itiraf etmeliyim ki o kadınlar benim için hâlâ kutsallar. Neyseki bu durum beni daha fazla kahretmeden kendi ilgi alanımı keşfedebilmiştim. Şimdide iş yerindeki rahat deri koltuklardan birinde, dünyanın en kötü bayat kahvesini yudumlarken günlüklerimden birine rastlamış, birkaç sayfa okuyarak yıllar öncesine gezintiye çıkmıştım. Ben hayallerimdeki özel şirketin Ceo'su olamamıştım ama genç yaşta komiser olmayı başarmıştım. Bu çok tuhaf değil mi, yani çok alakasız her şey. Dar etekler yerine kot pantolonlar, topuklular yerine de spor ayakkabılar giyiyordum. Elimde sirketin özel bilgileri olan dosyalar yerine sabıka kağıtları vardı ve ben her tarafı cam olan zengin koridorlar arasında gezmenin hayalini kurarken şimdi içlerinde suçluların olduğu koridorlardan yürüyordum. İşte bu tam olarak bendim ve hayatım da hayal ve gerçek kadar zıttı.

- Günaydın komiserim." diyerek odaya girdi Cemal ve hemen peşinden de Arın girdi.

Cemal ve Arın benden çok az büyük iki kıdemli polis. Genelde ekip işlerimi onlarla birlikte yaparım çünkü onlara güveniyorum. Daha doğrusu, burada bir çok kişiden küçük olduğum için kendi yaş gurubuma en yakın ikisi vardı ve onlarla çalışmak daha az geriyordu. Ama tabii ki  güveniyorum.

Sonunda gelebildiklerine göre günümüz, güneşimiz doğmadan başlamıştı ve pembe günlüğün hatırlattığı huzurlu çocukluk yılları eskimiş çekmecenin gözlerinden birine tıkıldı. Sıra ciddi işlerde.

- "Günaydın arkadaşlar. Bu saatte yarı baygın gözlerinizle ve değişik stilinizl.. Cemal! Sence de terliklerin burası için fazla.. ne bileyim yani.."

- "Tuhaf gibi mi komiserim."

- "Evet Arın. Tuhaf! Doğru kelime Tuhaf! Bingo."

- "Özür dilerim komiserim dalgınlığıma gelmiş olmalı." diye hemen savunmaya geçen Cemal, Arın'a kötü kötü bakıp dolabından bir çift ayakkabı aldı. Bugün Cemalle uğraşmayacaktım. Çünkü Cemal'in terlikliklerinden daha önemli sorunlarımız vardı.

- "Herneyse konuyu bölmeyelim. Bu saatte burda toplanma sebebimiz belli. Adamlar koskoca merkez bankasını babalarının evine girer gibi giriyor ve ne var ne yok topluyorlar. Tesadüfe bakın ki kimsenin olan bitenden haberi yok ve işin ilginç yanı kameralar o gün tamir için kapatılmış."

- "Adamlar çok profesyonel olmalılar komiserim. Onca güvenliği geçmelerinin başka açıklaması olamaz."

- "Belkide içerden birileridir." dedi Arın Cemal'e.

- "Saçmalama Arın. Içerden kimse böyle bir riski alamaz."

- "Neden olmasın! Kendileri yapmak zorunda değil ya, aracı olmuşlardır."

- "Tartışmalarınızın ve teorilerinizin sonu gelmez çocuklar. Arın sen çevrede ne kadar güvenlik kamerası varsa indir. Cemal sende olay yeriyle sık sık irtibatta ol. O para buhar olmadan çökmeliyiz üzerlerine."

Arın ve Cemal odadan çıkarken bardağında kalan bayat kahvemden bir yudum daha alıp arkama yaslandım. Gözlerimi açık tutmakta zorlanıyordum. Hava yavaş yavaş aydınlanıyordu ve ben en son dün biraz uyuyabilmiştim. Hayır, bu hayatı sectigim için pişman değilim. Hiç olmadım da, evet günlerce uyutmayan olaylar oluyor ama bu hayat tamamen gerçek ve burda olmak büyük bir şeref.

Haydi bakalım hayırlı olsun yeni hikaye.
Sık sık uğrarım yeni bölümler için.
Takip etmek isterseniz iyi olur.
Beğenip yorum bırakarak destek olabilirsiniz.
Kısa kısa yazmayı planlıyorum. Standart böyle gider.

POLİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin