*Δυνατοί θόρυβοι ακούγονται στον διαδρομο*
Ανοίγω την πόρτα και αντικρίζω έναν Γιώργο και μια Κατερίνα να τσακώνονται, χωρίς να έχω πολύ καταλάβει το θέμα.
"Ε ε Ε τι έγινε πάλι, Γιατί φωνάζετε εσείς;"
Ο Γιώργος κοιτάει με ενα απειλητικό βλέμμα την Κατερίνα και φεύγει. Εκείνη σχεδόν βουρκωμένη πέφτει στην αγκαλιά μου και αρχίζει να μου ζητάει συγγνώμη. Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται.
"Κατερίνα μου κορίτσι μου τί έγινε;"
"Συγγνώμη Demi, συγγνώμη."
"Είναι εντάξει μην κλαις." Λεω και την χαϊδεύω τα μαλλιά προκειμένου να ηρεμήσει.
Μπαίνουμε μεσα στο δωμάτιο και η Κατερίνα σταματάει αμεσως να κλαίει Μόλις βλέπει τον Πάνο. Περήφανη οπως πάντα.
"Demi τι θέλει αυτός εδω;" με ρωτάει και τον κοιτάει με ένα απαξιωτικό βλέμμα.
"Αμ να.. εμ.. τα βρήκαμε.. δηλαδη δεν τα βρήκαμε.. Αλλά καταλαβες.. τελοσπαντων ξανα είμαστε μαζί."
Η Κατερίνα τον πλησιάζει απειλητικά και νομίζω θα τον αρχίσει στις κλοτσιές.
"Άκουσε να σου πω αποβρασμα Μπορεί η κολλητή μου να τρώει κουτόχορτο εγώ όμως δεν μασάω, όποτε προσεχε την συμπεριφορά σου Γιατί αυτά που σου εκανες ο Μανος είναι ζεσταμα μπροστά σε εκείνα που πρόκειται να πάθεις."
Ο Πανος κουνάει καταφατικά το κεφαλι του και η Κατερίνα του ρίχνει ενα απαλό χαστούκι για να σφραγίσει τα λογια της.
"Λοιπόν Πανο νομιζω πρέπει να φύγεις Γιατί έχουμε αφήσει μια δουλειά στην μεση με την Κατερίνα."
"Ενταξει εντάξει καλα να περάσετε μωρό μου." Μου δίνει ενα απαλό φιλί και φεύγει.
"Και τωρα οι δυο μας μουσιτσα. Για πες μου λοιπόν γιατι τσακωθηκες με τον αδελφό μου πάλι, και το κυριότερο Γιατί Μου ζητούσες συγγνωμη;"
Το βλέμμα της σκοτεινιάζει και φαίνεται πως αρχίζει να αγχωνεται από τον τρόπο που αναπνέει.
"Τίποτα να.. απλα με τον αδελφό σου τσακωνομουν γιατι είναι ο αδελφός σου και συγγνώμη σου ζητουσα επειδή εμ... εμμ επειδή δεν ημουν εδώ να σε βοηθησω με τον Πανό. Μου ειπε Ο αδελφός σου τι έγινε και ειδα και τον Μάνο."
"Βρε χαζούλα γι αυτο στεναχωριοσουν; Νομιζω πως οι σακούλες με τα πατατάκια ειναι υπεραρκετες για απολογία και για να μην μπορούμε να βγούμε στην παραλια αύριο."
"Τελεια τοτε Πάμε κατω να φαμε;"
"Ναι πήγαινε βρες μια Καλή ταινία με κανα μανουλομανουλο μέχρι να μαζέψω τα πραγματα εδώ και έρχομαι."
Φεύγει και ως γνωστόν αφηνει την πόρτα μισάνοιχτη. Πόσο μου την σπάει οταν το κάνουν αυτό.
"ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΘΑ ΣΕ ΒΡΩ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ."
Ο ήχος από το σπασμενο πλέον κινητο του Μάνου με έκανε να θορυβηθω. Μαζεύω όσο θάρρος έχω και βγαίνω εξω προκειμένου να τον βοηθήσω.
"Είσαι καλα;"
"Βουλωσε το και εσυ."
"ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ ΗΛΙΘΙΕ."
"ΠΟΙΟΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΞΕΡΩ."
Πριν καν προλαβω να ρωτήσω τι εννοεί εξαφανίζεται χτυπώντας δυνατα την πόρτα.
------------------------------------------------------------------
Γεια σας βρε αστεράκια μου, τι κάνετε;
Ναι ναι ξέρω έχω να ανεβασω πολλους μήνες Αλλά δεν είχα καθόλου έμπνευση και χρόνο. Τωρα όμως που ο Covid-19 μας εχει κλεισμένους σπίτι θα αρχίσω να ανεβάζω τακτικα.
Εαν Σας άρεσε το κεφάλαιο πατηστε το αστεράκι βρε αστεράκια.
Τα λεμε στο επόμενο κεφάλαιο λοβς.
Love you all, take care❤
DU LIEST GERADE
Addicted to a player
Jugendliteratur"Και τι θες ποια ρε Μάνο" "Εσένα γαμω το κεφάλι σου. Εσένα." Ακουμπάει βίαια τα χείλη μας. Λες και το ήθελε καιρό τώρα αυτό το φιλί. Ω διάολε φιλάει τόσο ωραία. Τα χέρια του πιέζουν όλο και πιο πολύ την μέση μου. Νιώθω το σώμα μου να καίει. Μα τι κά...
