ΟΠΑ! ΌΝΤΩΣ ΚΆΠΟΙΟΣ ΜΕ ΧΑΪΔΕΎΕΙ.
Ανοίγω γρήγορα τα μάτια μου.
"Πας καλά παιδάκι μου; Με τρόμαξες!"
"Καλά να πάθεις για να τριγυρνάς μόνη σου τέτοια ώρα."
Ξέχασα να σας πω για τον πρώην μου τον Πάνο. Τα είχαμε σε όλη την πρώτη λυκείου. Ήταν η πρώτη μου σχέση και γι αυτό όταν χωρίσαμε κρατήσαμε αρκετά φιλικές σχέσεις μιας και δεν θέλαμε να ξέκοψουμε.
"Ναι σωστά πρέπει να προστατεύομαι από κάτι ματακιδες σαν και εσένα" λέω ενώ του χτυπαω το μπράτσο απαλά χαμογελώντας.
Μου χαμογελάει. Αυτό το χαμόγελο ήταν που είχα ερωτευτεί και τότε.
"Ξεκολλα θα με ματιασεις." Ναι όλη αυτή την ώρα τον κοιτούσα επίμονα.
"Σιγά εσύ κούκλε", πριν καν προλάβω να τελειώσω την φράση με έχει ρίξει πάλι πίσω και έχει ανέβει πάνω μου. Καλά μπορεί να μην έχουμε και τόσο φιλικές σχέσεις, αλλά το προσπαθούμε εδώ και έναν χρόνο να αποκτήσουμε.
"Βολεύτηκες;"
"Αρκετά μπορώ να πω" λέει και φέρνει τα χείλη του κοντά στον λαιμό μου. Διάολε, ξέρει πως δεν μπορώ να αντισταθώ σε κάτι τέτοια.
Τον σταματάω. " Πάνο θυμάσαι ότι είμαστε φίλοι ετσι;"
"Ναι μωρό μου, φίλοι είμαστε" πλέον ακουμπάει τα χείλη του στο λαιμό μου και νιώθω την καυτή του ανάσα. Πάει να βγει ένας αναστεναγμός. Όχι Demi πρέπει να συγκρατηθείς. Είστε φίλοι θυμασαι; Σταματά τον. ΤΏΡΑ.
Τον κατεβάζω γρήγορα από πάνω μου. "Πώς και από εδώ τέτοια ώρα λοιπον;"
"Έιχαμε βγει με τον Κώστα και ήθελε να κανονίσει μια σερβιτόρα οπότε είπα να έρθω να αράξω μέχρι να τελειώσει."
"Και εσύ πως και δεν κανονίζεις καμια;" λέω και τον σκουνταω με τον ώμο μου ενώ του κλείνω το μάτι.
"Demi. Θέλω να στο πω εδώ και καιρο Αλλά διστάζω. Να, ξέρεις.. "
ΌΧΙ ΌΧΙ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΆΣ ΤΏΡΑ ΜΗ. ΜΑ ΓΙΑΤΊ ΣΤΑΜΆΤΗΣΕ; Κοιτάω πίσω μου. Ε ΌΧΙ. ΌΧΙ ΚΑΙ ΕΔΏ. ΑΠΌ ΌΛΑ ΤΑ ΜΈΡΗ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ ΈΧΩ ΒΡΉΚΑΝ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ; Εννοείτε ότι μιλάω για τον αδελφό μου και τους φίλους του. Είναι τόσο μαλάκες.
"Εγώ καλύτερα να φεύγω. Θα τα πούμε"με παίρνει μια σφιχτή αγκαλιά και πλέον περιμένω να έρθει ο αδελφός μου να αρχίσει την ανάκριση.
Η τριάδα "φωτια" φτάνει στο μέρος μου.
"Τι κάνεις εδώ τέτοια ωρα;"
"Γιατί τι έχει η ωρα;" Νταξει είναι λίγο 2 και μισή τα ξημερώματα Αλλά και πάλι δεν έχει το δικαίωμα να μου κάνει έλεγχο.
"Μπαλαμουτιαζοταν με τον φλωρο" πετάχτηκες Ο Μάνος γελώντας σαν το ηλίθιο. Όχι που δεν θα καταγόταν δηλαδή.
"Δεν σας πέφτει λόγος ούτε τι έκανα ούτε με ποιον. Και ο Πάνος δεν είναι φλώρος επειδή ξέρει να φέρεται και δεν γαμαει στα 3 πρώτα λεπτά ότι δει μπροστά του." Ρίχνω ένα βλέμμα απέχθειας στον Μάνο.
"Μην ξανα μπλέξεις με τον Πάνο", Ναι ο αδελφός μου δεν τον πάει καθόλου. Ούτε ο Πάνος εκείνον βέβαια.
"Γιώργο δεν θα σε ρωτήσω. Παω σπίτι τα λέμε."
"Καλά να προσέχεις" με αγκαλιάζει Ο Γιώργος ( καταβαθος είμαστε αγαπημένα αδέλφια ) και καθώς πάω να φύγω με πιάνει ο Μάνος από το χέρι και μου ψιθυρίζει στο αυτί.
"Πες τον φλωρο σου να μην σε αγκιξει περισσότερο από όσο πριν, δεν μπορεί άλλωστε, δεν έχω γαμισει ποτέ παρθένα. Θα είσαι η πρώτη μου."
Το πόδι μου φεύγει αυτόματα στον μικρό του φίλο εκεί κάτω. ΤΟΝ βλέπω να αρχίζει να κοκκινίζει και με κοιτάει φουλ νευριασμένος. Τόσο πολύ που πλέον τα μάτια του έχουν γίνει μαύρα.
Μάλλον ήρθε η ώρα να φύγω..
ΤΡΈΧΟΝΤΑΣ.
-----------------------------------------------------------
Heyy!
Καινούριο κεφάλαιο. Πώς σας φάνηκε;
Αν σας αρέσει αφηστε την ψήφο σας για να βλέπω ότι αξίζει να συνεχίζω.
Τα λέμε το Σάββατο.
Love you all,take care❤
ESTÁS LEYENDO
Addicted to a player
Novela Juvenil"Και τι θες ποια ρε Μάνο" "Εσένα γαμω το κεφάλι σου. Εσένα." Ακουμπάει βίαια τα χείλη μας. Λες και το ήθελε καιρό τώρα αυτό το φιλί. Ω διάολε φιλάει τόσο ωραία. Τα χέρια του πιέζουν όλο και πιο πολύ την μέση μου. Νιώθω το σώμα μου να καίει. Μα τι κά...
