Ik staar
in de eindeloze leegte
de uitgestrekte horizon
de onbereikbare
dansende vlekken
van geluk
gehuld in een grauwe deken
van verdriet
Ik huiver
de koele zeewind
streelt mijn armen
de zilveren waterspiegel
weerkaatst de
in mijn ogen verdorde
gouden zonnestralen
van de ooit woeste
en onstuimige vuurbal
nu enkel
een moedeloze verschijning
in de zee wegzinkend
Mijn voet stapt in het water
kou giert door mijn lijf
verzwolgen door leegte
zoals de zon door de zee
andere voet ernaast
ik voel geen kou
geen pijn
geen verdriet
Nog slechts één stukje zon
steekt boven water uit
als een schreeuw om hulp
maar alles verdwijnt
zoals jij deed
De zon is vergaan
zo mijn laatste sprankje
levenshoop
wanhopig reiken de laatste stralen
naar de ruwe hemel
achter mij
valt duister in
Het is tijd
Het licht is weg
Het einde is nabij
Water kniehoog
Gevoel uitgeschakeld
Doorgedrongen besef
ik mis je
JE LEEST
Volume of Verse
Poetrygwn gedichten die ik verzin Als je een tip/verbetering hebt, please tell me! Ik heb een paar jaar geleden veel gedicht en de 2/3 jaar daarna niks meer, ik heb t twee maand geleden weer opgepakt dus mijn gedichten zijn niet echt goed ofzo, maar ik zo...
