herinnering

15 1 0
                                    

24 - 03 - 2015 19:11

Vorige week geleden

Om deze tijd precies

Heb ik het bericht gekregen

Met het raarste gevoel van mijn leven

Ik haastte me vlug ervandoor

Fluisterde het afscheid in je oor

"Hou van je" met een laatste kus

Levensvuur zou worden uitgeblust

Lichten weerspiegelden in het glas

Ik wist dat dit het einde was

Het voelde of de wereld zou vergaan

En alleen verdriet zou blijven bestaan

Ik wou niks horen niks voelen niks zien

Maar zekerheid was er, geen misschien

Ik liep naar de plek waar jij had gestaan

Die middag, voordat je zou gaan

Toen was het licht, nu is het duister

Toen had ik hoopvolle dingen gefluisterd

Nu heb jij de wereld verlaten

En word ik omringd door water

Riet wuift zachtjes in de nacht

Een paar sterren boven schijnen zacht

Ik lig op mijn rug en staar naar de lucht

Ga rillen van de kou en eindig met zucht

Het is tijd om te gaan

Niet te lang stil blijven staan

En dat denk ik nu ook

Precies een week later

Sta ik op dezelfde plek

En neem afscheid van het water

A/N ik had dit gedicht een paar week geleden willen ppubliceren, maar zoals jullie merken heb ik dat niet gedaan. Maar goed, ben benieuwx wat jullue dr van vinden

Volume of VerseWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu