het is november
de zwarte bomen reiken
met hun kale takken
naar de hemel
schreeuwend om overlevingskracht
de koude wind
laat blaadjes ritselen
anderen loslaten
streelt haar wangen
doet haar handen
diep weggestopt in haar jas
alsnog verkleumen
de grijze lucht
omringt haar silhouet
en zij staat daar maar
eenzaam en verlaten
machteloos
als een mens
in november
JE LEEST
Volume of Verse
Poetrygwn gedichten die ik verzin Als je een tip/verbetering hebt, please tell me! Ik heb een paar jaar geleden veel gedicht en de 2/3 jaar daarna niks meer, ik heb t twee maand geleden weer opgepakt dus mijn gedichten zijn niet echt goed ofzo, maar ik zo...
