NO BOYFRİEND-NO PROBLEM

0.3

bir sıkıcı güne daha başlangıçtı. lanet olası okula gitmek istemiyordum. yetti be. ama gidilmek zorundaydı. ama ben ayrıcalıklıydım. yani bana göre. ekicem. yani tamam çok yapıyorum ama olsun. sonuçta sisteme geçmiyo. evet yanlış duymadınız. sisteme üşengeç müdür yardımcımız geçirmiyo.

okula bisikletle gidiyodum ama bugün gitmeyeceğime göre yanıma almama gerek yoktu. anneme otobüsle gidicem diye yazı yazıp evden çıktım.

geçen akşam mesaj yazan kimdi acaba? ay ben salak mıyım tabiki de beni öpen maldı. of tipini bile görememiştim. derkennnnnnnn. donkkkkkk.

+ hangi öküz bana çarptı ya.

"öküz?"

oha sese gel. müqtü. kafamı kaldırmaya çalışıyordum ama olmuyordu. bi el çenemi tuttu, kaldırdı ve cümlesini tekrar etti.

"öküz?"

+evet öküzsün önüne bakmıyorsun.

oyş tipe gel- ay saçmalama derin.

"sen önüne bakmıyorsun."

+ off uğraşamıcam ya çekil önümden.

önümü kesip duruyordu ki konuştu.

"beni hatırlamadın mı?"

hakketen bu çocuk nerden tanıdık geliyo. o çene, dudak, burun... aha siktir bu beni dün öpen çocuk.

+oğlum sen mal mısın? ne istiyorsun benden belanı arama hadi çekil önümden.

"seni istiyorum."

+why?

"ingilizceyi çok seviyoruz galiba."

+sana ne kardeşim.

"kardeşim deme lazım olur."

+ of ben senin gibi ergeni ne yapıyım.

dedim ve gittim. omuzlarımı iki el sıkıca tuttu. yürümeye çalıştım ama olmadı. beni kendine çevirdi. kulağıma eğildi. tabiki de gıdıklanmadım çünkü tikim yok ağlayın.

"o-kasıkların-bedelini-ö-de-ye-cek-sin."

+sen de kaşınmasaydın o zman oğlum.

"ya kızım hem seni kurtardım hem de hayatında hiç tatmayacağın bir şey tattırdım."

+benim rızam yoktu ama.

"sonra çok isteyeceksin."

şu anda ona el hareketi çekmek o kadar isterdim ama bir erkeğe asla çekemezdim.

+rüyanda görürsün.

"zaten görüyorum."

+wtf?

kahkahaları kulağımdan girip beynim ve kalbimde yankılandı. sesi bir ninni gibiydi. daha önce hiç duymadığım. mest olmuştum sanki ama bunu ona belli edemezdim ne yazık ki.

devam ettim yoluma. onu orda öylece bırakıp. gülmesi kesilmişti. allahım nolur gelmesin arkamdan. adım sesleri yoktu. köşedeki spor salonuna gidecektim. bu olanları bir tek orda düşünür ve stresini atardım.

bu kadar kıytı da köşe de olması iyiydi. kimse gelmiyordu. çünkü dövüşçü yeriydi. ringlere katılmak istiyordum ama annem izin vermiyordu. beni bu kadar önemsemiyip diğer kardeşlerimi önemsemesi garibime gidiyordu. ben emindim. evraklar bulmuştum bir yerden ve onları incelicektim. bu kadar adaletsiz olamaz yani.

dolabıma gittim her zaman oraya spor için bir kaç kıyafet bırakırdım. üstümü giyindim ve mert yanıma geldi:

+noldu mert'im.

mert benim kardeşimdi.

-derin. sana yeni bir hoca gibi bi şey geldi.

+kimmiş?

-EMİR RÜZGAR.

+ yaşlı bir şeydir ya o şimdi.

-yaşlı mı çocuk bizle yaşıt.

+hıı!ama nasıl olur hoca diyosun.

-çünkü bütün zamanını boksla geçirmiş kızısım.

+ vaov etkileyici.

"bunu senden duymak muhteşem."

emir o piç miymiş? ananı cafer annem bez getir çünkü bi bok meselesi var da.

+hassiktir-