NO BOYFRİEND-NO PROBLEM

0.5

emir'in o dediklerinden sonra hemen kendimi özel yerime attım. kendimi bir tek öyle sakinleştirebilirdim. evde bulduğum evraklar çantamdaydı. bakmaya cesaretim bile yoktu. ama artık gerçeklerin ortaya çıkması lazımdı.

çantamdan evrakları çıkardım. bu bir yetimhaneye aitti. ailemin ismi yazıyodu. çocuk bölümünde benim adım yazıyodu. buna hazır değildim. al işte derin. demek ki sen bu aileye ait değilsin. alttaki bilgilerime baktım ve gerçek ailemin yangında öldüğünü gördüm. benim bi ailem yoktu. gözümden yaşlar gelmeye başladı.
bunca zamandır bana yalan söylediler. o kadın benim annem değildi. o adam benim ailem değildi. o kızlar benim kardeşim değildi. ben yalnızdım.

o sinirle hemen eve gittim. kapıya alacaklı gibi vurdum. kapıyı o kadın açtı.  eve ayakkabılarımla girdim. bana vurmaya çalıştı ama elini tuttum.

+sen bana ne hakla vurmaya çalılırsın he. sen benim ailem bile değilsin. beni salak mı zannettin.

hemen odama gittim. bavula bütün eşyalarımı koydum. her şeyi hallettikten sonra karşısına geçtim.

+bütün bana böyle davranmalarını anlamıştım. hiç olmazsa anlatsaydın ya. o kadar mı gözümde yoktum. ama artık anladım ki yokmuşum. merak etmeyin. o adama da söyle. benim için harcadığınız paraların hepsini ödücem. bi daha sakın beni aramayın.

-ama kızım-

+yeter. dedim ve evden çıktım. merti aradım.

+knk biraz sen de kalabilir miyim?

-tabi kızım gel evdeyim.

mert yalnız yaşıyodu. onun ailesi de benim gibiydi. zaman zaman yanında kalmışlığım olmuştu. çakma ailem buna bile bi şey dememişti. mertin evine taksiyle gittim. başıma cama yasladım ama o da kafamın içine sıçtı. eve geldiğimde kapıda bir araba vardı. mertin evi villaydı. evet bildiğimiz villa. kankam olması yavşarım falan. hayır tabiki de asla böyle bir şey yapmam ben aşka inanmıyorum. 

kapıyı çaldım. kapıyı mert açtı. onu gördüğüm an gözümden yaşlar geldi. ona göstermemeye çalışarak"knk ben hemen yukarıya çıksam olur mu?" dedim meddivenlere yönelirken.

-çık da-

+tamam sağol.

-derin-

+mert sonra konuşalım dedim.

-peki sen bilirsin.

yukarıya çıktım. her zman kaldığım odaya geçtim. inanamıyordum ya. bana daha önceden kendileri söyleseydi böyle asla davranmazdım. ama onlar söylemedi beni kullandılar. ben onlara hiçbir şey yapmamış olmama rağmen.
her şey beni çok yormuştu. çok yorulmuştum. bugünü nasıl atlatıcam derken gözlerimi kapatıp kara deliğe kendimi bıraktım.

EMİRDEN

mertin evindeydim. benim evim tadilattaydı. tek başıma yaşadığım için başka bir yere de gidemedim. benim ailem yoktu. tek başımaydım. yetimhanede büyümüştüm. o aralar herkesle kavga ederdim. bi gün dışarıdayken yine kavgadaydım. o zaman zafer hoca beni fark edip evlatlık edindi. onun yanında büyüyüp geliştim. beni yarışlara soktu ve kazandığım paradan bir kuruş bile almadı. şimdi ben de bir hocaydım. derinin hocası. DERİNİN HOCASI YA. ALLAM.

duştan çıkarken derini düşünüyordum. kaldığım odaya girerken kafamı çarptım. te allam ya. oha yatakta bir kız yatıyodu. bu mert eve kız mı atmış. ahahahahahahahha. kıza yaklaştım. oha. lan bu kız derin. hayal görüyorum de mi ya. oha bi de odada valiz var. dolaptan kıyafetleri alıp çıktım. sabah yaptığı hareket aklımdan gitmiyordu. ona neler demiştim lan ben. resmen seni istiyorum demiştim.