.....

123 8 0
                                    

Medyadakı Ozan :)

Köşeyi döner dönmez Ozan ve onun sinirli bakışlarıyla karşılaştım.

-Ne yapıyorsun burda? Benimi takip ediyordun?

-Yoo hayır. B-ben öylesine sabah koşusuna çıkmıştım.

-Sabahın 6sında ve bu kiyafetlerle öylemi?

-Evet. Olmazmı?

-Bak Duygu. Ben çoçuk değilim. Senin zannetdiğin komik ve ya diğer insanlar gibi değilim. Sen beni anlayamazsın ve anlamaya çalışma. Beni takip etme. Bana soru sorma.  Şimdi git.

-Peki...

Gözlerim dolmuştu. Niye bana bağırmıştıki? Bunları düşünerek eve gittim ve kafamı atıp uyudum.

Uyandığımda saat öğlen 1e geliyordu. Acıktığımı fark ettim. Bi şeyler atıştırıp Alini annemlerin yanına yolladım. Doğrusu okuluyla ilgili sorun çıkmış annemler hemen şehire dönmesi gerektiğini söylemişlerdi.

Akşama doğru kapı çaldı. Kapını açtığımda bir buket gül ve bana gülümseyen Ozanla karşılaştım.

-Sabah için özür dilerim. Hadi giyin gel.

-Ozan hiç halim yok uyumak istiyorum.

-Duyguu hadi giyin gel dedim.

-üff nereye gidicez?

-Önce bi yemek yiyelim sonra seni sevgilimle tanıştırıcam.

Söyledikleriyle şoke olmuştum. Bu kadar kolay söylüyordu. Ama ben onun için neydim? Beni ne gibi görüyordu?

-Duyguu eeee hadisene.

Birden bire gözlerime hırs dolmuştu. Bana ne oluyordu anlayamıyordum. Çiçekleride alıp yukarı çıktım. Onları bir vazoya koyup salonun en güzel yerine yerleştirdim. Ozanı içeri davet edip kiyafetimi değiştirmeye gittim.

Bunu ne akılla yapıyordum bilmiyorum ama o kızı görmek istiyordum.

En şık kiyafetimi ve ayakkabılarımı giydikten sonra aşağı inmiştim. Ozan beni görünce gülümsedi.

-Hadi gidelim

-Sen 'hadi'-den başka laf bilmezmisin?

-Galiba en işime yarayan lafı kullanıyorum.

Deyip gülümsemişti.

Bodrumun en sıcak mekanlarından birinde oturup yemek yemiştik. Turne ve yeni albüm konularını konuştuğumuzda 'evet' demiştim. Doğrusu hiç kimsenin bundan haberi yoktu ama böyle bir riski göze almaya değerdi.

Yemeyimizi yeyip dışarı çıktığımızda soğuk bir rüzgar esiyordu. Ozanın kıvrım saçlarını rüzgar yüzüne atarken o güzel gözleriyle bana bakıp gülümsüyordu. Ben nasıl bu hale geldim anlayamıyordum.  Ona bakıp gülümserken birden aklıma gelen şeyle gülümsemem soldu. Beni sevgilisiyle tanışdıracağını söylemişti.

Nereye gittiğimi bilmeden hiç bir soru sormadan Ozanla birlikde yürüyorduk. Sabahkı sokağa geldiyimizde içime bir ürperti düştü. Yavaş yavaş sokağı geçip eski bir binanın içine girdik. 4cü kata çıkdığımızda kapını Ozan anahtarlarıyla açtı. Ne olduğunu anlayamıyordum.  Bir oda geçip içeri açılan kapıyı Ozan çaldı ve içeri girdik. İçerde...............

Biraz merak edin bakalım. Tahminlerde ala bilirim ;)

Aşk şarkısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin