Dilemma Mania

3...

- Zawgyi -

နွစ္ေယာက္လံုး အသက္ေတာင္ျပင္းျပင္း မ႐ွဴ ရဲၾကေပမဲ့ မြတ္သိပ္တဲ့ အနမ္း​ေတြက ခရီးဆက္ေနၾကတုန္း...

အခု သူတို႔နွစ္ေယာက္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာက ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕သီးသန္႔ခန္းထဲက ကုတင္ေအာက္...
ရိေပၚနဲ႔ ေရွာင္းက်န္႔ အေျခအေနကေတာ့ ျပားျပားဝပ္ေအာင္ ထပ္လ်က္သားအေနထားနဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔က သူ႔အေပၚမွာ...

ရိေပၚရဲ႕ ေအာက္ပိုင္း အဓိကေနရာ တစ္ခုလံုးက အဲဒီလူရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြထဲက်ဆံုးေနရသလို ေ႐ွာင္းက်န္႔ ခါးေအာက္ပိုင္းေနရာကလဲ ရိေပၚလက္ဖဝါးဆုပ္ထဲ မရွဴ ႏိုင္မကယ္ႏိုင္ ႏံုးခ်ိလို႔ေနတယ္...

မၾကာခဏဆိုသလို ကုတင္ေအာက္ကေန ႐ွဴ းဖိနပ္နဲ႔လူရဲ႕ ေျခလွမ္းတို႔ကို လိုက္ၾကည့္ရေသး..

မထင္မွတ္ထားတဲ့ အေျခအေနဆိုတာအတြက္ ကာကြယ္ႏိုင္မႈက ဒီတစ္လမ္းပဲစဥ္းစားႏိုင္ခဲ့ေလရဲ႕..
အခန္းတံခါးေ႐ွ႕ေျခသံၾကားၿပီးေနာက္ ဘယ္သူဦးေဆာင္တယ္မွန္းမသိလိုက္ဘဲ အသိစိတ္ျပန္ကပ္ေတာ့ ကုတင္ေအာက္ေရာက္ေနၿပီး ႏွစ္ဦးသားက ပူးကပ္လို႔ ေႏြးေထြးႏွင့္ၿပီးၾကၿပီ..

အဝတ္ေတြခြၽတ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ေနရာအက်ယ္ဝန္းမ႐ွိတာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ဇစ္ တစ္​ေယာက္ဆြဲခ်ၿပီး ေက်နပ္ၾကရတာ..

ကုတင္ေျခတံေတြက ႏွစ္ေယာက္စာေတာ့ လံုလံုေလာက္ေလာက္႐ွည္ၿပီး တံခါးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မဟုတ္လို႔ ေတာ္ေသးတယ္ေျပာရမယ္...

" တိုင္ပင္စရာရွိလို႔ပါဆို ​က်န္႔ေကာကလဲ ဘယ္သြားလဲမသိဘူး "

႐ွဴ းဖိနပ္ပိုင္႐ွင္ထံက ထြက္လာတဲ့ စကားစတို႔ကိုနားေထာင္ရင္း ညည္းခ်င္ေနတဲ့ ေကာက အသံထြက္လို႔မရေတာ့ ရိေပၚ ပခံုးသားတို႔ကိုကိုက္ဆြဲတယ္...

မၾကာလိုက္ဘူး.. ရိေပၚ ကုတင္ေပၚပစ္တင္ခဲ့တဲ့ ေရွာင္းက်န္႔ ဖုန္းက အသံထျမည္ပါ​ေရာလား...

" အာ? ဖုန္းကဒီမွာ႐ွိေနတာပဲ.. toilet သြားတာမ်ားလား "

အသံေတြ တိတ္သြားျပန္ေတာ့ လက္ကိုအနားမေပးႏိုင္ေသးတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး အသက္ေအာင့္မိၾကျပန္တယ္..
သူ႔ပခံုးကို ယုန္သြားနွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ခဲထားတဲ့လူကို ေမးဖ်ားကေနျပန္ဆြဲယူလို႔ ေမးေစ့ခြၽန္ခြၽန္ေလးကို တဖြဖြစုပ္ေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ရိေပၚၾကားရံုေလာက္ အသံမ်ွင္းေလးလႊတ္လို႔ ညည္းရဲ႕...