Passion ,taejin

0.8

Halsey | Without Me

~Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın iyi okumalar~

______________∞_______________

Uykusuzluktan gözlerimin şiştiği bir güne uyanmıştım.Yataktan dahi kalmak istemiyordum.Yatağımda yana dönüp dışarıdaki gökyüzüne odaklanmaya başladım.Sanki o da iyi olmam için bir şeyler anlatıyor gibiydi.Belki de iki gündür uykusuz olduğum için delirmiş dahi olabilirdim.Yatakta oturur pozisyona gelip kalkmaya çalıştım.

Bana arkadaşlık yapmaya yeni başlayan minik köpeğimi aramaya başladım.Her yere baktım ama yoktu.Aşağı salona indiğimde ise eve geldiğimde üzerimden çıkardığım ceketimin yanında uyuya kaldığını gördüm.

Yanına oturup onu kucağıma aldım ve beraber koltuğun üzerinde yatmaya başladık.Onu çok ihmal etmiştim.Oysaki bana çok yardımı dokunmuştu.Göğsümün üzerindeki minik bebeği yavaş ve nazik hareketler ile sevmeye çalışıyordum.

Gözünü açtığında büyük bir heyecanla yüzümü yalamaya başladı.Onu fazla sıkmadan koltukta doğrularak kucağıma aldım ve mutfağa ilerledim.Çünkü ikimizde deliler gibi açtık.
Mutfaktaki yemek kabını görür görmez havlamaya başlamasıyla haklı olduğumu anlamıştım.

Onu yere bırakıp tezgahın altındaki dolabı açıp paketteki mamasını kabına boşalttım.Koyar koymaz yemeye başlamıştı.Yerken ise mutluluğu gözlerinden okunuyordu.
Bu sefer kendim için kahvaltı hazırlamak için dolaba yöneldim.Düşündüğüm gibi hiçbir şey yoktu.

Tezgahın üzerindeki kaseye mısır gevreğimden dökerek yemek masasına yöneldim.Sandalyeyi çekip oturdum.Kaseden dolu dolu yediğim gevrek tanelerinin her ısırığımda çıkardığı seslerin koca odada yankılanması sinir bozucuydu.

Oysaki burada onunla her sabah kalktığımızda kahvaltı yaparken attığımız kahkaha seslerinin yankılanması isterdim.
Daha fazla bu sessizliğe katlanamıyordum.

______________∞_______________

Mutfaktan çıkıp salona gitti. Odada bulunan müzik çalarını son ses açarak merdivenlerden çıkmaya başladı. Dolabından birkaç parça kıyafet alıp banyoya ilerledi.Duş aldıktan sonra üzerini giyinip koşarak evden çıktı.

Arabanın kapısını açmak üzere iken minik köpeğini unuttuğunun farkına vardı.Tekrar geri dönerek onu da alıp arabaya bindi.Şimdi her şeyi düzeltme zamanıydı.

______________∞_______________

Sabahın 5'i yine kalkmış,oturuyordum koltuğumda.Elimde markasının dahi ne olduğuna bakmazsızın yudumluyordum içkimi. Yaptıklarımı düşünüyordum.

Ve ya hatanın kimde olduğunu.Onu orada bırakıp gitmenin doğru olup olmadığını.Son kez öpüp kokladığım sevgilimi deliler gibi özleyeceğimi bilmiyordum.

Bilmeden düşünmeden çok hata yapmıştım.Ama bu sefer hata yoktu ortada.Kimin haklı olduğu ya da haksız olduğuna karar veremezdik.Saçma olurdu.Onu görmek istiyordum ama şu lanet olası gurur denen şey yüzünden gidemiyordum.Kalbim gitmek için can atsa dahi ayaklarım hareket etmiyordu işte.

Elimdeki bardağın dibinde kalan içkiyi döndürüp duruyordum saatlerce.O kadar çok dalmıştım ki arkamdan yaklaşan kişiyi fark etmemiştim.Yüzüme gelen gölge ile gözlerimi yavaşça yukarı kaldırdım.Karşımda duran kuzenim ile göz göze geldim.

"Sen mi geldin?Şaşırmadım oysaki ama böyle girmeye devam edersen anahtarlarımı değiştireceğim."

"Güldürme beni Seokjin,anahtarlarını değiştirdiğinde bulamayacağımı mı sanıyorsun."