Omegaverse °
Kim ailesi aristokratlar arasındaki en statülü kişilerdir.Bay Kim,yıllar önce arkadaşına verdiği evlilik sözünü yerine getirebilmek için omega olan bir çocuğa sahip olmalıydı.Yıllar sonra doğan çocuğu şansla beraber bir omegaydı.
Evl...
...Bu iki deli aşık birbirlerine ikinci bir şans verecek miydi?...
______________∞_____________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
______________∞______________
Aşağı kattan gelen gürültüler uyumamı zorlaştırıyordu.O lanet partiyi neden evimde verme kararı aldım hala bilmiyorum.Özel yerde tutabilirdik.Sesler katlanılacak gibi değildi.Yorganı üzerimden attım ve terliklerimi giyip banyoya ilerledim.Yüzümü yıkayıp giysilerimi değiştirmek için odadan dışarı çıktım.Alt kat tamamen değişmişti.Yanlış eve geldiğimi düşünmedim değil.Ellerim ile saçlarımı karıştırdım,ayaklarımı yere sürterek diğer odaya girdim.
Spor kıyafetlerimi giyerek evimin yanındaki sahile indim.İleride görünen iskeleye kadar koştum.Her bir adım attığımda yüzüme vuran rüzgar ile daha da hızlanıyordum.Kendime sinirliydim.Yine onun karşısında gardımı indirmiştim.Onu fazlasıyla özlemiştim.Bunu hala açıklayamıyordum.İç sesimle savaşıyordum adeta.Affetmemi söylese de bu kadar kolay olamamalıydı.
Sürekli kırılmaktan yorulmuştum.Artık kendimi toparlayacak kadar enerjim yoktu.Yavaş yavaş içimdeki ışığı söndürmüştüm.Çiçekleri tekrar açmaması için soldurmuştum.Ama neden onun yüzünden çiçekler tekrar yeşermiş,ışık ise parlamak için can atıyordu.İstemiyordum ya da korkuyordum.
Engellemek için çaba sarf etmemiştim.Eğer orada ona dur diyebilseydim her şey daha farklı olabilirdi.
İskeleye gelmiştim düşüncelerim ile boğuşurken.En uç noktasında ayaklarımı aşağı sarkıtarak başımı yukarı kaldırarak derin bir nefes aldım.Kendime fazla yükleniyordum.Sadece tek istediğim mutlu olmak.Ve bunu başarmak için hayallerimden vazgeçmemeliydim.Yıllar boyu fazlasıyla hayaller kurmuştum.Ama hepsini bir günde çöpe atmıştım.Gülünç bir durumdu.Çoğunlukla acınacak halde aslında.
*telefonu çalar*
"Efendim." Arayan Yoongiydi.Söyleceği şeyi tahmin edebiliyordum.'Nörödösön sön?!'
"Neredesin?!"Doğru tahminmiş.Alkışlarımı alayım.Teşekkürler."İskeledeyim,koşuya çıkmıştım.Ne oldu?"Azarlamak için yer kolladığına yemin edebilirim.Ama ispatlayamam."Akşam için hazırlanmalıyız.Konumunu attığım adrese gel."Yine ne işler karıştırıyordu."Ne için geleceğim?"Ve bağırma sesleri her zamanki gibi..."Soru sormayı bırak ve gel Jin!!"
*arama sonlandırıldı*
Az önce hem azar işitmiştim hem de yüzüme telefon kapatılmıştı.Ne kadar da mükemmel bir gün.Alışmıştım hatta rutinim haline bile gelmişti.Hayatımı yazsalardı kesinlikle dram komedisi olurdu.
Ayağa kalkarak eve doğru koşmaya başladım.Karışıklığın arasından zar zor odama çıkıp duş almak için banyoya gittim.Hızlıca kurulanıp üstümü değiştirip attığı konuma gittim.Sonunda geldiğimde mağazayı görünce ciddi olup olmadığını sormak istedim.Gerçekten takım elbisemi alacaktık. Evde bir odamın yarısını kaplarken.
