Beni Fark Etmiyorsun, Sevgilim || YARI TEXTING

{12}

Flashback (Geçmişe dönüş)

Ada'dan (3 yıl önce 14 yaşındayken)

Annem gene uyuşturucu krizine girmişti babam ve abim yatak odasında onla ilgileniyordu.

Ben ise o facia görüntüyü odanın kapısına yaslanmış bir şekilde izliyordum.

Zaten gitsemde kimse farketmezdi bu telaşta, o yüzden odama doğru ilerledim ve üstüme bir şeyler geçirdim(Multi), telefonumu aldım ve dışarı çıktım.

saat gece 00.30'du sokakta kimse yoktu. 

Evet, benim yaşımdaki bir çocuğun bu saatte dışarı çıkması hiç normal değildi ama bana göz kulak olacak birisi yok, bu yüzden istediğim zaman istediğim şeyi yapıyordum.

Babam desen annem yüzünden günde 3 paket sigara bitirir oldu.

Abim desen ikisinin peşinde perişan oldu. O da çocuk daha benden sadece 2 yaş büyük ama asla çocukluğunu yaşıyamadı.

Ben kendimi bildim bileli abim onların peşinde perişan oluyordu ve gün geçtikçe tükendiğinin farkındaydım. 

Gözlerimin önünde eriyip bitiyordu ve ben hiç bir şey yapamıyordum, O'nu da kaybediyordum.

Düşünürken sahile vardığımı fark ettim.

Deniz kenarında duran bir banka oturdum ve telefonumda bir şarkı açıp bankın üstüne bıraktım.

Denizin sesini dinleyince her şeyi unutuyordum sanki.

Şarkı bitti ve sıradaki Çağan Şengül'ün gülümse şarkı oldun şarkısı çalmaya başladı.

"Uzun bir yolculukta denizi görmek adın."

Şarkıya eşlik etmeye başladım.

"Mirasın bu kokuyla baş edemez hiç bir yanım."

Kimsenin bana miras bıraktığı bir koku yoktu ki, annemin kokusunu bile bilmiyordum.

"Koşar adım koşar adım uzağına bu volkanın,
Dayanamaz kül olurum can verir bu sol yanım."

Benle beraber biri daha söylemeye başlamıştı.

"Alın yazım hak etmedin sana yaptıklarımı"

Beraber söylüyorduk, bankın arkasında duruyordu. Tam arkamda, istese bana zarar verebilirdi ama o yanıma oturmayı tercih etti.

"Vur yüzüme günahları"

"Korkup kaçtıklarımı" Burasını bağırarak söylemiştim ve gözümden bir damla yaş düşmüştü çünkü korkup kaçıyordum. Evde duramıyordum, duvarlar üstüme üstüme geliyordu.

Kafamı kaldırdım ve kızarmış gözlerimle yanımda oturan çocuğa baktım o da bana bakıyordu.

Benim yaşlarımda birisiydi, kim bilir o niye bu saatte sokaktaydı.

"Utanırım, utanırım gözlerimde yaş oldun" dedi şarkıda Çağan Şengül, şarkıyı durdurdum ve tekrarladım ama kendime uyarlıyarak.

"Utanırım, utanırım gözlerimde yaş oldu."

"Üzülmeyin ailem" dedim ve bekledim. Hala gözlerinin içine bakıyordum.

"Gülümseyin." dedim ve kafamı tekrar denize doğru çevirdim.

"Şarkı oldunuz bugün" diye bağırdım denize doğru.

Kısık sesle "benim için" diye ekledim çünkü onlar benim için yoklar gibiydi ben bu yaşıma tek başıma gelmiştim, kendim çabalayarak bu yüzden benim için sadece şarkıydılar, canımı acıtan bir şarkı...