Beni Fark Etmiyorsun, Sevgilim || YARI TEXTING

{13} Sonlarını onlar yazdı

Aslında buraya oğluşumun (doğu) resmini koycaktım ama hala bulamadım :(

Doğu'dan

Ada sana ihtiyacım var diyip beni evlerine çağırmıştı. Nolduğunu sordum fakat cevap vermeyip sadece sen gel demişti.

Anonimin ben olduğunu bilmiyordu, belkide onu anlatmaya çağırmıştı. Saftolozum benim diye geçirdim içimden ve tebessüm ettim.

Abisini herkes sevgilisi sanıyordu, bunu biliyordum bu yüzden anonim olarak ilkk yazdığımda sevgilisi varmış gibi davrandım ve o da devam ettirdi.

İlk zamanlar abisiyle fotoğrafını çekmiştim ve o na atıp canımı acıtma demiştim.

Gerçekten canım acımıştı çünkü bir an sevgilisi olduğunu düşünmüştüm.

Yazdıklarımın hiç biri yalan değildi ne hissediyorsam onu yansıtmaya çalıştım ama duygularımı anlatmayı pek beceremem.

Telefonumu aldım ve evden çıktım.

Melis'e haber verme gereğinde bulunmadım zaten büyük ihtimalle ben uyurken gitmişti o. 

***

Yolda yürürken aklıma üç gündür anonimden yazmadığım geldi. Ortalık karışmıştı o işi de unutmuştum off.

Hemen telefonu çıkarttım ve yazmaya başladım.

Doğu: Piştt fıstık

Doğu: Ben yazmasam hiç yazacağın yok ya

Ada'mm: Ben senin anonimin değilim çocuk

Ada'mm: Tabi sen yazcan babam mı mezarından yazcak 

Ada'mm: Töbe ya ğqerjopvm

Doğu: Tamam be ne kızıyon

Ada'mm: Pardon ya

Ada'mm: Seni kırdıysam özür dilerim

Yazdığına gülümsedim, senin kalbini öperim Ada'mm benim.

Ada'mm: Sadece

Ada'mm: Moralim bozuk 

Doğu: Bir sorun mu var?

Ada'mm: Hayır 

Ada'mm: Sadece geldiler bana, bunaldım

Doğu: Anladım.

[Görüldü]

Görüldü attığına hiç bu kadar sevinmemiştim çünkü kapılarına geldim ve kapıda kaldım.

Telefonu sessize aldım ve zili çaldım.

Kapı açılır açılmaz Ada üstüme atladı ve boynuma sarıldı.

Ada "geldiğin için teşekkür ederim sana ihtiyacım vardı" dedi.

O'na sarıldığım ellerimi çektim ve yüzünü avuçlarımın içine alıp

"Noldu sana bir tanem" dedim.

Ada "içeri gel." dedi ve sorumu es geçti.

Ben oturma odasına geçtim ve o'da kapıyı kapatıp arkamdan geldi .Melis burdaydı.

"Sen ne zaman evden çıktın kız" dedim.

Ateş " Ben çağırdım, özledim çiktambiki" dedi ve gülümsedi.

Ateş o'nun ikinci abisi gibiydi, Beni de Ada'nın ikinci abisi gibi görüp güveniyordu.

Ada "Biz odaya çıkıyoruz, geliyor musun Melis" dedi.

Melis "Hayır. Biraz Ateş abiyle kalıcağım" dedi ve Ateşin kolunun altına girdi.

Ada tamam diyip benim bileğimden tuttu ve merdivenlere yani üst kattaki onun odasına doğru sürükledi, pardon sürüklemeye çalıştı çünkü beni çekmeye gücü yetmiyordu.

Bana dönüp "Ya yürüsene" dedi şikayetçi sesiyle. Bende pişkin pişkin sırıttım.

Ada "korkutuyorsun Berk, sen öyle sırıttığında aklında bir şey var demektir" dediği gibi onu kucağıma aldım ve merdivenden hızlı hızlı çıktım.

Ada bu arada çığlık atıyordu.

Ateş arkadan "Lan sizi çocukluğunuzdan beri kucak kucağa şu merdivende koşmayın demekten dilimde tüy bitti, düşüceksiniz yavaş." dedi.

Evet, doğruydu. Küçükkende böyle yapardım bir keresinde merdivenden yuvarlanmıştık.

Ada'dan

Sonunda odanın kapısına ulaşmıştık ve beni kucağından indirmişti.

Kapıyı açtım ve odaya girdik. Hemen yatağın üstüne oturdu ve yatağa vurup beni yanına çağırdı.

Berk "Dökül bakalım bücürük" dedi.

Gittim ve gösterdiği yere oturdum. Yere bakıyordum ve konuştum.

"Eskiler geldi aklıma sonrada seni özlediğimi fark ettim, bir şey olmadı" dedim.

Yatakta geri geri gitti ve duvara yaslandı.

Berk "Gel bakalım." diyip dizine vurdu ve devam etti.

"Eskisi gibi yapalım o zaman" dedi.

Gülümsedim ve bende geri geri gidip dizine yattım ve saçlarımı okşamaya başladı.

Aramızda sessizlik olmuştu. Daha fazla dayanamayıp konuştum.

"İyi ki o gün sahile gelmişim ve beni bulmuşsun" dedim ve devam ettim.

" Ama abimi orda tek bıraktığım için hiç bir zaman kendimi affedemedim" dedim.

Ve ikimizde sustuk.

bir iki dakika sonra konuştu.

"Güzelim" dedi çok içten bir şekilde ve devam etti.

"Senin suçun değildi. Sonlarını onlar yazdı ve zaten abin sana hiç bir zaman kızmadı ki o gün gittiğin için hatta aksine şükretti sen orada olmadığın için, o duruma şahit olmadığın için" dedi.

Cevap vermedim. 

Çok seviyordum bu çocuğu be, beni nasıl da suçsuz göstermeye çalışıyordu.

Zaten yüzüne bakmaya utanıyorum. 

Doğu'yla konuşmaya başladığımızdan beri Berk'e ihanet etmiş gibi hissediyordum çünkü ona üç yıl önceki o günden beri aşığım ama o beni kardeşi olarak görüyor bu yüzden hayatıma devam etmeliyim.

 O'nu zor durumda bırakmamalıyım.

Eğer onu sevdiğimi söylersem şimdiki gibi davranmaz, bana umut vermemek için.

Berk "Hadi uyu güzelim, bak çocukken yaptığımız gibi seni, saçını okşayarak dizimde uyutucam." dedi çocuksu bir heyecanla. O'na doğru döndüm ve tebessüm ettim.

O'nun yanında çocuk gibi oluyordum, huzur doluyordu içim.

_____________

Öğkkk öğkkk kusucam bu ne samimiyet kardeşim ya yazarken iğrendim okurken Allah size sabır versin qlsbsobzksnd

~•Vote ve yorum bırakmayı unutmayın•~

Sizi seviyorum♡

SINIR:

12 VOTE 85 YORUM