Beni Sever Misin? /Texting/

1.0 (Final)

Sevdiği kızın cansız bedenine baktı Özgür. Cansız bedenini kolalarının arasına aldı. Sarıldı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Bağırarak içindeki öfkeyi ve üzüntüyü haykırıyordu, sevdiği kadının öldüğüne ve kendine sıktığına inanamıyordu. Sevdiği kızın bu kararı vermesine, canına kıymasına, içinden ne yaşadığını bilemediği için kendine kızıyor hatta o da kendini öldümek istiyordu.

"Hayır, olmaz HAYIIIRRRR" diye bağırdı. Öyle şiddetli bağırdıki evin dışından bile duyuluyordu sesi ama ne kadar bağırsada 'meleği' gelmeyecekti. Meleği sonsuz bir uykuya dalmıştı çünkü.

"N'OLUR GECE NOLUR UYAN!!!"

"Ölemezsin olamaz bizim senin ile yapacak çok şeyimiz var daha hayallerimiz var bizim n'olur uyan" kendine kendine sayıklamaya başladı. Bir şeyler diyordu ama kendi ne dediğini anlamıyor ve duymuyordu. Gözleri kan çanağına dönmüştü. Ağlamaktan tüm vücudu kızarmıştı. Sevdiği kızın kanı vardı üzerinde kollarında ise onun cansız bedeni.

"Bitti" dedi içinden Özgür. Her şey bitti onun için Peri tektiği kendine çektiği an sadece o son nefesi vermemişti, Özgür de son nefesini verdi orda.

Sesleri duyan Peri'nin annesi ve üvey babası da odaya gelmişlerdi. Kadın kızının cansız bedenine baktı her gün kavga ettikleri, umursamadığı kızına, inanmaktan vazgeçtiği kızına belki bir kere dinleseydi her şey farklı olabilirdi. Ağladı kadın haykıra haykıra ağladı. Keşke dedi keşke daha yakın olsaydım onu anlasaydım. Onu dinleseydim ve en büyük keşkesini geçirdi içinde ona sarılıp ' seni seviyorum' deseydim dedi ama her şey için artık çok geçti....

Üvey baba istemediği, annesi ile arasına bozmaya türlü türlü eziyetler yaptığı üvey kızına baktı. Utandı kendinden. Kurtulmuştu o fazlalık dediği kızdan neden mutlu değildi ki? Vicdanı sızladı ve özür diledi üvey kızında her şey bitmiş miydi?

112 aradı üvey baba ve üvey kızının öldüğünü söyledi içi acımıştı ama her şey için çok geçti....

Sağlıkçılar geldi ve meleğini kanlı kucağından sevdiği kadını aldılar. 'Uyan meleğim uyan' diye bağırıyordu ama boşuna. Azrail meleğinin canını almıştı çok önceden zaten o farkında olmasa bile. Oğlan kızın peşinden gitmeden önce kızın son dediği şey geldi masasının üzerindeki mektup.

Kalktı oğlan yavaşça yerinden, yıkılmış bir enkaz gibiydi, kanlı elleri ile mektubu aldı ellerinin arasına aldı. 'Özgürlüğüme' yazıyordu mektupta. Oğlan montunun iç cebine koydu mektubu ve kızın peşinden gitti.

Kızı yıkıyorlardı birazdan kefene sarılcaktı. Oğlan gelinlik giydircektim ben ona diye geçirdi içinden. Ama o kefen giyordu. Kalbi acıyordu hemde çaresiz bir şekilde..

Masal bu kadar mıydı? Kız öldü masal bitti mi yani? Aşıklar hani hiç ölmezdi. Oğlan o kefenin içine girmek istiyordu. Kendine kıyacak kadar acı çekmişti 'Perisi' ama o anlamamıştı. O ağlarken anlamadığı için kendine kızdı. Özgür ölüyordu. Özgür yaşamıyordu. Özgür o gün kendi kalbinin esiri oldu. Özgür artık özgür değildi.

Özgür:

Meleğimin üzerine toprak attıyorlar ve ilkini ben atmıştım inanamıyorum. Meleğim öldü mü benim? Olamaz. Hayır. Yaşıyor o bize şaka yapıyor o kalkacak. Ve bana sarılacak.

Melekler ölmez ki hem. Ona toprak yakışmıyor.

Herkes gitti. Biz başbaşa kaldık Peri'm ile şimdi bana yazdığı mektubu okuyacağım. Onun ile beraber sadece biz varız sadece aşıklar. Neden Peri'm neden? Neden?