☺154☺KARANLIK

4.2K 19 4
                                    

"Sevgilin var mı?" dedim. Beni tersleyecek korkusuyla söylediğim için, sesim kısık çıkmıştı. Bunu sormamın nedeni, burada ölen sevgilimi hatırlamamdı. Adam gülümsedi. Gülümsemesi, bu yağmurlu havada içimi ısıtmaya yetmişti.

"Yok." dedi ukala bir tavırla. Sesi korkutucu derecede soğuktu. Karşısındakini kırmak istemiyor, aynı zamanda da 'benden uzak dur' sinyalleri veriyordu. Bu sinyalleri elbette dikkate alacaktım. Yeni bir belaya bulaşmayacak kadar yorgun ve savunmasızdım.

"Neden yok?" dedim. Çok saçma bir soruydu. Sevgilisi yoksa, aradığı kişiyi bulamamıştır sonuçta.

"Çünkü insanlara güvenilmez. Kimin, ne zaman, ne yapacağını bilmiyorsun. Sevdiğini belli ettiğinde, öldürüyorlar. En değer verdiğin kişi, sırtından vuruyor. Sonra ne oluyor, biliyor musun?" dedi adam. Ve o derin bakışlı gözlerini benim gözlerime sabitledi. Donmuştum, kıpırdayamıyordum. Nedenini de bilmiyordum.

"Ne oluyor?" dedim korkak bir tavırla.

"Siktir olup gidiyorlar ve sen piç gibi kalıyorsun."

© Tüm Hakları Saklıdır

Kapak Tasarımı: @hollandie

Wattpad Hikaye Önerileri 1 ☺Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin