choices ✔️

hoofdstuk 1 - het ingangsexamen

Daar stond ik dan, bij de cinema, klaar voor die nieuwe Marvel film. Het is niet dat ik zoveel van Marvel hou...Ik kijk eigenlijk nooit films, maar hij wel, Liam, met zijn prachtige bruine krullen en kastanje bruine ogen. Man, wat hou ik van die jongen.

"Yara, bij de zaak blijven! Je bent hier niet alleen voor hem dit is een zaak van leven of dood!"

4 weken eerder

...Trriiinggg Trriiinggg...

...Klik...

...stilte...

Yara opstaan!!! Het is half zeven, vandaag is een belangrijke dag, je ingangsexamen. We gaan nog wat trainen aan het meer.

...stilte...

'Yara!'

Eeerrrghhh, ik haat ochtenden! Vooral deze, vandaag is mijn ingangsexamen voor de universiteit van Dragonia, dat is een school waar je getraind wordt om draken te doden. Als ik erdoor ben mag ik in het veld beginnnen werken, dan mag ik op draken gaan jagen. Voor de meeste kinderen is dat een droom die uitkomt. Niet voor mij, dat is niet wat ik wil, maar die keuze heb ik nooit gekregen. Mijn hele familie, generatie op generatie zijn drakendoders. We zijn één van de oudste families die op draken jagen en iedereen van mijn familie heeft gestudeerd aan Dragonia en allemaal waren ze geslaagd met speciale onderscheiding. Nu is het mijn beurt, de druk is hoog vooral omdat dit niet het leven is wat ik wil. Maar wat ik wil, wordt nooit gevraagd. Ik wil één of andere saaie baan in New York...Ik wil een rustig leven, een normaal leven,...een leven met Liam...

'Yara!!! Stop met dromen en kom onmiddellijk naar beneden om nog wat te trainen. Je weet wat we van je verwachten'

Dat was mijn moeder, ze is heel rustig en lief behalve als het op het doden van draken of examens aankomt. Beeld je maar in hoe ze dan nu is en doe dat maal tien, dan heb je mijn moeders moed. Mijn vader daarentegen kan het volgens mij niks schelen, hij is ook nooit thuis...altijd op jacht. Dan heb je nog mijn kleine zus, Emma, in de ogen van mijn ouders, het perfecte kind maar ik vind haar een ongelooflijke irritante bemoeial. We wonen in een groot authentiek landhuis tussen de heuvels. We wonen aan een groot meer met prachtig azuurblauw water, daar trainen we altijd, dat moet van onze ouders, trainen...altijd trainen. Emma doet dat graag, natuurlijk het engeltje. Elke ochtend staat ze om kwart voor zeven aan het meer, klaar om te trainen. Ik niet maar dat had je waarschijnlijk al wel door. Ik blijf liever nog uren in mijn bed liggen dromen over Liam en mijn normaal leven. Maar vandaag gaat dat helaas niet, dus sta ik maar op en doe mijn trainingskleren aan. Een aardekleurige vuurbestendige outfit die bestaat uit een legerbroek, een leren jasje, en een zwarte t-shirt met logo van de academie (een soort draak die in mijn ogen zijn eigen staart probeert op te eten. Ik denk niet dat, dat is wat het logo voorstelt maar dat is mijn interpretatie). De academie bestaat uit een lagere school, middelbaar en universiteit. Nu zit ik in mijn laatste jaar van het middelbaar.

Als ik vandaag overleef heb ik vakantie, in afwachting van mijn toelating. Dan kan ik naar Liam, hij is niet mijn vriendje ofzo, jammer genoeg niet, maar ik ben verliefd op hem...al jaren. Elke avond bespied ik hem. Dat is mijn grootste geheim. De enige persoon die weet over mijn grote crush is mijn beste vriendin, Lina. Maar zelfs zij weet niet dat ik hem elke avond bespied, dat heb ik haar alleszins niet vertelt maar ik denk dat ze me wel door heeft. Ze kent me beter dan wie dan ook. Lina is een meester in gevechtskunsten, ze zit in mijn klas. Ik denk dat mijn ouders haar liever als dochter gehad zouden hebben. Zij zou de traditie met gemak hooghouden.

'Yara!'

'Jaaa, ik kom!'

Een paar uur later na het trainen en een eeuwig durende preek over dat ik meer op mijn zus zou moeten lijken.

Ik ben nu in de academie, ik zit in één of andere wachtzaal. Ik zit op houten stoelen waarvan ik een stijve kont krijg, aan de muur hangen schilderijen. Het plafond is afgewerkt met prachtig houtsnijwerk. Aan de muur hangen luidsprekers waardoor één voor één de namen van kinderen worden afgeroepen. Mijn moeder, die naast mij zit en al de hele tijd aan het zeuren is tegen andere kinderen en ouders over hoe goed ik het ga doen en hoe bekend onze familie is, zei dat het examen bestaat uit een schriftelijke proef, waar ik al maanden voor aan het studeren ben. En een praktische proef die bestaat uit gevechtskunsten en conditie.

"Yara Stormwood", klinkt het door één van de luidsprekers.

Ik hoor mijn moeder en sommige kinderen nog succes roepen en dan loop ik op van de zenuwen door de dubbele eiken deur.

De volgende kamer is weer afgewerkt met houtsnijwerk en er hangen luidsprekers en camera's aan de muur. Op in het midden, een houten tafel en stoel na, is de kamer leeg. Op de tafel ligt een papier, de schriftelijke proef. Uit de luispreker klinkt: "Yara Stormwood neemt u plaats" Met een bang hartje ga ik aan de tafel zitten en begin aan de test.

Vraag 1: Als een draak op je afkomt wat doe je dan? Dat is gemakkelijk, je houdt de draak in de gaten, je laat je niet afleiden en je verstijft niet, je vecht.

Vraag 2: Als een draak met 270km/u over je heen vliegt, wat is dan de tijd die je nodig hebt om te reageren en je zwaard te pakken als je niet klaarstaat in gevechtspositie? Dat is al wat moeilijker...

...

Vraag 60:...

en klaar...

Weer klinkt er iets uit de luidsprekers :"Yara Stormwood achter je zie je nog een deur, die mag je openen en naar de volgende kamer gaan voor een proef in gevechtskunsten"

De volgende kamer is identiek aan de vorige, alleen zonder het tafeltje. In de plaats ligt er een grote judomat. Langs een andere deur komt er een man in gevechtskleding binnen. Ik heb zo'n vermoeden dat ik tegen hem zal moeten vechten.

Een tijdje later

De man zei dat ik het goed gedaan heb en dat ik even op adem mag komen voor ik door de volgende deur ga voor de conditietest.

Als ik de volgende deur doorloop, sta ik buiten op een atletiekpiste waar o.a. obstakels zijn gezet.

Een man komt naar me toe en vertelt dat ik 2.5 km op tijd moet lopen met obstakels. Dat doe ik en ik denk dat ik het wel goed heb gedaan.