Why so emotional?!>_
Eh ano bang drama na naman ang ginawa ko at umiyak-iyak ako't nagalit sa harap ng tao na yun?!
Pretending?!
Oh God! Am I pretending? Ako ba talaga ang pinapakita ko sa kanila? Ako ba talaga toh?!
Ako lang ba talaga ang gumagawa ng way to do not notice by others? Am I just chosing to be like this? Para tratuhin like an invisible one ?
Errr, hindi ko alam !!
····················
《At School》
Eyebags?
Check!
Bangag?
Check!
Napapala nang sobrang pag-iisip, yan tuloy puyat ako -.-
Pero kailangan k0ng pumasok kaya naman mukha akong zombie'ng naglalakad ngayon.
'Be energetic Tin!'
Ngumiti ako at inayos ang sarili ko.
Pero alam mo ba yung feeling na may nakatingin sayo? Eto yun eh! pinagtitinginan na naman nila ako..
Nakakapanibago.
Pero napangiti ako when there are someone na nginingitian ako and some of them ay nagha-hi pa and wave their hands on me. Anong meron?
But still, meron pa rin na parang pinag-uusapan ako, iniirapan at sinasamaan ng tingin. Ano bang kasalanan ko sa kanila ha? Tss.
Dedma na lang newey, eh ano naman sakin?
Bigla na lang may sumabay sakin.
"Hi ate. Im Allyson. " She's so lovely. Ang ganda niyang bata at halatang anak mayaman." Hi din." nginitian ko na lang siya as an additional response. Di talaga kasi ako marunong mag-entertain ng kausap.
"So you're Christine, right?"
"Ako nga. Panu mo nalaman?"
"Coz you're famous here in school, maybe?"
"Famous? Panu naman mangyayari yun?" Gino-good time ba ako nang batang to?
"Hmmm.. Let's say because of him? "
"Sino naman? Hah? ang labo.. Panu?"
*bell rang*
"Oh, I need to go. Lets talk some another day. Nice meeting you ate. Bye" and she ran as she waving her hands..
Ano ba yan?! napapa-english na din tuloy ako. Englisherang bata aii.
Pero ano bang pinagsasasabi niya? Di bale na nga, kelangan ko nang magmadali at late na ako! Malayo pa ako sa classroom ko.
'Takbo Christine! Takbo!' ang aga aga, haggard na agad. Asar!!
Nakaabot ako sa classroom, and as usual on time ang adviser namin at nagsisimula ng magdiscuss. Kumatok ako to be notice.
"Good morning sir. I'm sorry Im late. May I come in?" and of course, naturuan ako ng GMRC.
" For the first time, you're late Ms. Montejo. Come in."
Hoo! buti na lang at di na ako tinanong pa kung bakit.
Pumasok na ako at naglakad papunta sa upuan ko sa likod. Mabilis ang lakad ko pero napabagal ito ng may matanaw ako sa armchair ko. At saka ko lang napansin na nakatingin silang lahat sa akin at pati si sir ay nakatingin din kaya naman dali-dali ko itong tinignan.
BINABASA MO ANG
Love this Invisible Girl
Teen FictionI'm here. I exist. My soul is screaming. Please, notice me.