ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

49

{Μέσα από το μυαλό ενός νεκρού}

Το στάδιο προς την επόμενη ζωή.

<< Γιε μου; Τζέιμς; Μα πού βρίσκεσαι πάλι χαμένος;

Τα δευτερόλεπτα ηχούσαν όπως το μηχάνημα ζωης ενός μελοθανατου,κι δείκτες από εκείνο το ρολόι όλες του τις αναμνήσεις,έτσι κι εγώ θυμάμαι εσένα μέσα από αυτές,και ζω ως ότου να μην υπάρχω....

Η πόρτα άνοιξε απότομα και το μεγάλο πλατύ βιβλίο από δέρμα και χρώμα,του κύλησε από τα χέρια.
<< Πάλι διαβάζεις αυτό το βιβλίο;
Το γεροδεμένο του κορμί ανακαθισε επάνω από το κρεβάτι
Παρατηρώντας με τα μαύρα του μάτια τη γυναίκα που τον έφερε στην ζωή.
<<Δεν είχα τίποτε το καλύτερο να πράξω κι έτσι αποφάσισα να
Το διαβάσω μια ακόμη φορά.
<< Ωωω κι όμως έχεις κάτι πολύ καλύτερο να πράξεις σήμερα,και θέλεις να μάθεις το τι είναι αυτό;
Χαμογελώντας της εγκάρδια, πετάχτηκε από το κρεβάτι και πλησιάζοντας την της χάρισε ένα θερμό φιλί στο μέτωπο.
<<Ωωω και μπορώ να μάθω το τι ακριβώς είναι αυτό;
<< Θα σου δώσω να πληρώσεις το νοίκι, ειδάλλως εκείνος ο άπληστος άντρας θα μας πετάξει έξω από το σπίτι και....
Τα χέρια του Τζέιμς της άγγιξαν απαλά τα μάγουλα κοιτάζοντας την με απόλυτη αγάπη.

<< Τούτα τα χρήματα στα έχω δώσει για κάποια προσωπική σου ανάγκη το νοίκι θα το πληρώσω εγώ .
<< Μα γιε μου ,είσαι πλέον ολόκληρος άντρας δεν μπορείς να δίνεις όλα σου τα χρήματα σε εμένα.
<< Είμαι ο μοναδικός άντρας σε αυτό το σπίτι, φυσικά και εγώ θα το πράξω,δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ να δουλέψεις για να συντηρείς εμένα ,θα το κάνω εγώ και για τους δυο μας, τώρα εσύ πήγαινε να αγοράσεις ένα όμορφο φόρεμα με τα χρήματα που σου έδωσα ώστε να χαρώ,κι εγώ θα πάω να συναντήσω εκείνον τον άθλιο.

Φιλώντας του τα χέρια του χαμογέλασε αχνά.
<< Καλώς ομως μην αργήσεις πολύ,θα μαγειρέψω ώστε να δειπνήσουμε παρέα.
Ανταποδίδοντας της το χαμόγελο, φόρεσε το μακρύ μαύρο του παλτό,κι ύστερα το μικρό του καπέλο, το οποίο και κρατούσε την φράντζα του τραβηγμένη προς τα πίσω.
<< Δεν πρόκειται να αργήσω,και πάψε να φοβάσαι τόσο για εμένα, είμαι πλέον ολόκληρος άντρας.

Φιλώντας της για τελευταία φορά το μέτωπο, ανέβασε τον γιακά του παλτού του ώστε να τον καλύψει από την παγωνιά,την στιγμή που έβγαινε στον χιονισμένο Λονδίνο.