ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

22

<< κορίτσι μου είσαι με τα καλά σου; Όλα αυτά φανταζουν με ιστορία που έβγαλες απ' το κεφάλι σου.
<< Με βάλε σε ένα καράβι,θαρρείς και ήμουν σακί. Κι ύστερα χάθηκε..
<< Γιατί δεν σε κράτησε κοντά του;
Χαμηλώνοντας τα μακριά της βλέφαρα,έκλεισε τα χέρια της σε δύο αυστηρές γροθιές.

" Ο θεός θα με κάψει το γνωρίζεις;
Ανάμεσα σε εκατομμύρια κόσμο .
Ανάμεσα σε τόσο πληθυσμό.
Εγώ που σε ξεχώρισα.
εγώ που έμαθα πράγματα από εσένα.
Σε διάλεξα.
Ο θεός θα με κάψει το γνωρίζεις?
Με κίνδυνο να πεθάνουν όλοι .
Εγώ επέλεξα έναν και μόνο άνθρωπο.
Έναν άνθρωπο που μετέφερα από την κόλαση στον παράδεισο.

<< Σαν σκουπίδι σε πέταξε σε ενα πλοίο δίχως να πει αντίο; Αυτή ήταν η ιστορία αγάπης σου; Ίδιος με κάθε άντρα είναι.
Στα μάτια της ζωγραφίστηκε ο πόνος..

" Όταν ένας άντρας δεν ξέρει πως είναι να πονάς,ο εχθρός ανιχνεύει την αδυναμία του..
Κι όταν την βρει..
Την χτυπάει στην καρδιά .
Πάλεψα πολύ για να μην σου έχω αδυναμία...και έφτασα στο σημείο να σε κρύβω όταν πλησιάζουν οι εχθροί.

Παρατηρώντας το πλοίο της να εγκαταλείπει το χωριό τους.
Ύψωσε μια και μόνο φορά το χέρι.
Δεν είπε αντίο.
Αλλά άφησε ένα δάκρυ να κυλήσει από την άκρη του ματιού του.
Παρατηρούσε τις στιγμές του μαζι της να περνανε μπροστά από τα μάτια του.
<< Μικρέ!
Ξαφνιασμένος από την αντρική φωνή πίσω του.
Γύρισε . Αντικρίζοντας το πρόσωπο του αντιπάλου άντρα.
<< Η συμφωνία είναι συμφωνία μικρέ...το χωριό θα ζήσει,αλλά εσύ θα φυλακιστείς.
Γυρίζοντας το κεφάλι του προς το καράβι που χανόταν επάνω στο κύμα..
Έβαλε μια δυνατή κραυγή που συνοδευόταν από δάκρυα τα οποία δεν ήθελαν να κυλήσουν.
Κανένας δεν κατάλαβε το τι φωναζε..

<< Τον άκουσα καθαρά. δασκάλα! Ούρλιαξε. Ίσως και να είναι νεκρός! Με άφησε με δύο πόνους ..ο ένας θα είναι πάντοτε αυτός της εγκατάλειψης..κι ο δεύτερος,αυτός που θα φοβάμαι ότι έχει χαθεί.

<< Οπως συμφωνήσαμε το χωριό σου εδώ και δύο χρόνια είναι ασφαλή,δεν έχει πειραχτει τρίχα κανενός.
Όσο για εσένα ,δεν αρκούν όσα χρόνια είσαι στα μπουντρούμια.
Αύριο φεύγεις με το πρώτο πλοίο. θα πουληθείς Ως σκλάβος στα παζάρια..και ποτέ ξανά δεν θα γυρίσεις στην πατρίδα μας.
Το απαλό φως που έμπαινε από το ραγισμένο τοίχωμα.
Έπεσε επάνω από το αξύριστο πρόσωπο του.
Τα ρούχα του είχαν σχιστεί.
Ακριβώς όπως και δέρμα του από τις ανοιχτές πληγές που άφηνε το μαστίγιο.
<≤ σύμφωνοι δουλε;
Κλείνοντας τα μάτια του προσπαθώντας να αντλήσει δύναμη.
Βρήκε το κουράγιο.
Και τότε χαμογέλασε.
<< Μάλιστα κύριε.
Βλέποντας τον άντρα να βγαίνει από την πύλη,έπεσε στο καταδυο χρόνια σανίδι του.
Και άφησε τα δακρυα του να κυλήσουν.