Henüz gençliğimizin ilkbaharında
Günleri asra çevirenler utansın
Aşk şarabının en taze zamanında
Kalplere zırh giydirenler utansınParamparça duyguların yetim çocukları
Sevda peşindeydi masum yolculukları
Tertemiz hayallere ekip ayrılıkları
Yokluğuyla filizlendirenler utansınŞimdi bir ahu güzelin figânıyla
Geçmişe duyulan hasretin segâhıyla
İçimizde kalan kırık bir selamıyla
Bir vedayı çok görenler utansınGeceleyin herkeste bir zan örtüsü
Anıların zihinlerdeki loş gürültüsü
İşte dünyanın en çaresiz görüntüsü
Gecelere düşman edenler utansınGözlerden gözlere bir aşk sanatı
Aktıkça güçleniyor sevdanın halatı
Kirpikleri uçlarından yakalarken hayatı
Gözyaşlarında boğuverenler utansınKeşke kalp, bir tek kırılmakla kalsaydı
Dertler bir köşede soluklansaydı
Hüznün yeriniyse mutluluk alsaydı
Keşkelere muhtaç edenler utansın

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sensizliğe Dair
ПоэзияDuygular ve düşünceler fokurdamaya başladığında kimileri susarak kimileri konuşarak devam eder. Bu iki kesiğin arasında susan kapatır yarasını içine dolar duyguları, konuşansa oluk oluk akmasına izin verir acılarının. Ben mi? Ben yazmayı seçtim. Dip...