JUANLARIM'a ithaf edildi
Müq knks♥♥
Şöyle göz ucuyla yemek masasına baktım. Resmen bir tek kuş sütü eksik. Ben bir harikayım yaa. Tam evlenilcek kızım valla. Hıh değerimi bilmeyenler utansın. Neyse şimdi sıra Aslı'yı gelmesini beklemekte, pencerenin kenarından dışarıya baktım gelen giden yok. Allah Allah arasammı ki?
Arka cebimden telefonumu çılardım. Ve Aslı'yı aradım bir kaç çalıştan sonra açtı.
"Efendim." Yine soğukluğunu koydu ortaya.
"Aslı ne zaman geleceksin?"
"Yoldayım Naz. Birazdan evde olurum."
"Çabuk gel merak ediyorum."
Dııt dıııt dıt.
Sen şu yüzüme kapatmaları uzatmaya başladın haaa. Ay çıldırıcam. Bu kızı cidden anlamıyorum. Aradan yaklaşık yarım saat geçti. Pencerenin kenarından tekrat baktım. İşte geldi. Hemen koştum ve masadaki mumları yaktım. Ve kapının çalmasını bekledim.
DİNG! DONG!
Kapı çalar çalmaz kapıya koştum. Ve kapıyı açtığım an ağzımdan bir çığlık koptu.
"Asllıı!"
Şuan karşım da gözü mor, elmacık kemiği kızarık ve dudağı patlamış kan akan bir Aslı duruyo. Elindeki çanta ve montu yere düştü.
Hemen gidip boynuna sarıldım. Biraz kıpırdandı rahatsız olmuşcasına.
"Aslı kuzum noldu sana iyimisin!"
Elini kaldırdı.
"Dokunma. İyiyim."
Bu kız içimişmiydi. Ama Aslı alkol kullanmazdı ki. Kolundan tutup.
"Hadi canım içeri geçip yaralarını temizleyelim."
Kolunu geri çekti. Gözlerimin içine bakarak
"Sağol. Ama kendi yaralarımı kendim sarabilirim."
Dedi ve yerden çanta ve montunu alıp içeri geçti.
Allah ım bu kıza ne oldu böyle. Ardından bende içeri girdim. Mutfağa geçtiğinde duraksadı yemek masasına baktı ve sonra da bana dönerek.
"Birinimi bekliyordun? Böldüm mü?"
"Hayır tabiikide bunlar senin için."
Ağzından bir kahkaha koptu.
"Naz ne yapmaya çalışıyorsun?"
Neydi bu şimdi?
"Bak Aslı ben o gece çok kötüydüm cidden ne dediğimi bile bilmiyordum. Bunlar senin için. Bir özür yemeği diyelim."
Tekrardan masaya baktı .
"Üzerimi değiştirip geliyorum konuşalım."
Suratına tekrar baktım kesin dayak yemiş bu. İyi de kimden.
"Tamam. Bekliyorum"
Sevinmiştim. Çünkü Aslı yla düzgün bir şekilde konuşacaktık. Bir 20 dakika sonra Aslı geldi. Duş almış ve eşofmanlarını giymişti. Ama yaraları hala günyüzündeydi. Yanıma oturdu hemen suratına bakarak
"Ne oldu sana?"
"Ne olmuş bana?"
Bak birde ne olmuş diye soruyo.
"Soruma soruyla karşılık vererek kaçamazsın. Suratına ne oldu. Dayak falan mı yedin?"
"Sayılır."
"Ne! Kim yatı peki."
"Kendim istedim... sokak dövüşüne katıldım."
İnanmıyorum. Tamam Aslı önceden de sokak dövüşlerine katılırdı da artık bırakmıştı. Tekrar niye gitti ki. Canına mı susadı bu kız.
"Aslı sana inanmıyorum. Hani bırakmıştın."
"Bilmem canım istedi."
"İlla kendine zarar vereceksin demi. Dur şu yaralarını saralım."
Bu sefer karşı çıkmadı. Ecza dolabından bir kaç eşya alıp yarasını temizledim. Yarabandı da yapıştırdıktan sonra öylece birbirimize boşboş baktık.
"Beni affettin mi?"
Gülümsedi ve boynuma sarıldı
"Nasıl affetmeyeyim yaa benim senden başka kimim var. Hem ben sana başından beri kızgın değildim ki. Amacım biraz seni süründürmekti." Dedi ve bir kahkaha attı.
"Sana inanmıyorum. Ben neler çektim biliyormusun? Pislik yaa."
Dedim ardından bende güldüm. Ve sanki yıllardır birbirimizi görmemiş gibi sarıldık.
Aslı sofraya tekrar baktı.
"Eee madem hazırlanmış geçelim o zaman yemeğe."
Birlikte masaya oturduk. Yemek yerken sessizliği ilk bozan ben oldum.
"Kim dövdüyse iyi benzetmiş seni."
"Merak etme o şuan ayağa kalkamıyor. En son bıraktığımda yerde ölü gibi yatıyordu."
"Bundan sonra hiç bir şekilde o dövüşlere gitmiyorsun. Gerekirse gel evde beni döv ama asla bir daha oraya gitme tamammı?"
Güldü ve tamam dedi.
Yemek bittikten sonra herkes odasına çekildi. Yatağıma yattığımda aklıma Rüzgar geldi. Acaba daha iyimiydi. Yarın gitsemmi ki? Yok yaa daha bugün gittim. Ama çok merak ediyorum. İçimdeki küçük Naz girdi devreye. SEVİYORSAN GİTMELİSİN.
Seviyorsam gitmeliydim.
Seviyormuydum?
Offf şu son günlerde aklım çok karışık. Bence aklımı daha fazla karıştırmamalıyım. Çünkü bu işin sonunda ben üzgün kalabilirim. Bu yüzden en iyisi bir daha Rüzgar'la yüzyüze gelmemek. Peki ben ne yapacağım onu görmeden. Offf Yine herzamanki gibi cevapsız sorularla geceye gözlerimi yumdum...
