5.BÖLÜM "HERZAMAN HER ŞEYE RAĞMEN MUTLU OL"

96 19 62
                                    

isimsizs048'e ithaf edildi.♥♥♥♥♥

YENİ BİR BÖLÜMLE DAHA KARŞINIZDAYIM.
    KİTABI OKUMAKTAN ZEVK ALIYORMUSUNUZ?
CEVAPLARINIZI YORUMLARDA BEKLİYORUM...

   Peki yeni kahramanımızı sevdiniz mi?

Naz'ın en yakın kuzeni İLKNUR.
Ne yalan söyleyeyim ben çok sevdim. Çok tatlı birisine benziyor.
   Yorumlarda ilknuru sevip sevmediğinizide söyleyin haa.

Neyse ben sizi daha fazla tutmayayım. Siz şimdi çok heyecanlısınızdır. Bir an önce okuyun ve oy verin...♥♥

                 ******************

       Yolculuğumuz sessizliğini bozmadan devam etti. Ve kendime bir söz verdim kimse için gözyaşı dökmeyeceğim artık. Madem umursanmıyorum bende umursamayacağım. Ve bu geceyi hiçbi şeyin bozmasına izin vermeyeceğim. Kendimi herzaman avuttuğum cümlemi tekrarladım içimden.
'Her zaman her şeye rağmen mutlu ol'

Bu ben daha küçükken annemden  öğrendiğim son cümle. Babam bizi terk ettiği gün annem son kez bana sarıldı ve bu cümleyi söyledi.
'Her zaman her şeye rağmen mutlu ol'
Sonra oda bıraktı gitti beni. Kimsesiz kaldım, yalnız kaldım. O günden sonra anneannemle yaşadım. Taki 2 yıl önce vefat edinceye kadar oda bıraktı beni, benim hayatım hep böyle geçti kimi sevdiysem kaybettim.

           
     Pencereden dışarıyı izlerken düşüncelere dalmıştım. Arabanın durduğunu bile anlamadım,
"Geldik."
Gelen sesle irkildim. Hemen elim kapının kulpuna gitti ve çevirip açtım.
Ayağımı dışarı attım. Ve hemen arabadan indim ve kafamı kaldırdım geldiğimiz restoranta baktım baya lüks bir yere benziyor. Rüzgar hemen yanıma geldi ve aynı hizada mekana doğru yürümeye başladık elindeki anahtarla arkadaki arabanı kilitledi.

    Kapıdan içeri girdiğimizde gözümü ortamda gezdirdim ve bize masadan el sallayan Cemre'ye kaydı gözüm. Ve Rüzgar'la beraber yönümüzü o tarafa çevirip ilerledik. Masaya vardığımız zaman hemen Cemre ayağa kalktı ve bana sarıldı.
"Hoşgeldin canım"
"Hoşbuldum."
Rüzgar kimseye bir şey söylemeden boş bir sandalyeye yerleşti. Bende Rüzgar'ın çapraz karşısındaki boş yere oturdum. Her şey şuanlık normal bakalım geceyi nasıl bitireceğiz.

    Ama gözümden kaçmayan bir ayrıntı var. Masada bi kız hemen oturduğu yerden kalkıp Rüzgar'ın yanındaki sandalyeye oturdu. İçimde birtakım duygular hareketlendi kıskanmıyorum demi?

Ağh saçmalama Naz. Hoşgeldin fasılından sonra yemekler geldi. Ve herkes yemeğine odaklandı, yavaş yavaş kaşık sesleri azaldı.
"Naz?"
Kafam hemen ismimi seslenen tarafa döndü. Bu Berke sanırım İlknur sayesinde tanıyorum acayip Berke fanı.
"Efendim?"
"Ya biraz anlatsana şu Rüzgar'ı kurtarma hikayesini baya kahramanca davranmışsın."

"Ya daha öncede dediğim gibi benim yerimde kim olsa aynısını yapardı."

"Öyle deme orada tam 3 adamın üstesinden geldin."

   Gelen sesi duyduğum an kalbim kıpırdandı yine bu Rüzgar ve bunu gülümseyerek söylemişti. Arabadaki halinden eser yok. Bu adamı ne zaman tam olarak çözeceğim bilmiyorum.

"Hakikaten nasıl alt ettin?"
Bu soru Samet'ten gelmişti. Onunla hastanede tanışmıştık.

"Dövdüm."
Herkes bian şaşkınlık içinde bana baktılar. Rüzgar şaşırmamıştı çünkü o zaten olay sırasında oradaydı.

"A a nasıl dövdün 3  adamı?"
Yaren.
"Tekvandocu olmam biraz yardımcı oldu."

  "Wowo ciddimisin çok iyi."
Cemre.
Rüzgar şaşkınca bana baktı. Ve dudağı hafif kıvrıldı. Sebebini anlamdım ama kalbimin hareketleri olumlu taraftarı.

KALBİMDEKİ ESİNTİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin