Sanki önümde beni aydınlatan birşey varmış gibiydi, o şekilde yolculuğa çıktım. Ama ne yapacaktım ve nereye gidecektim? Tabii ki de herşeyi çok önceden hazırlanmıştı. Yanımdaki harita bana yardımcı olacaktı. Bu haritayı herkesle gizli buluşma yerimiz olarak hazırlamıştık.. Umarımki gizli yerde birsürü ipuçları bulup eski arkadaşlarımı, boyalarımı geri alabilirim!
Oraya bisikletle gidiyordum, çok çocuksuydu. Ve önümde koşu yapan birisiyle yarışıyor gibiydim. Ama önümdeki kişi bebek kumral saçları, ikili topuzları vardı ve şirin görünüyordu. Sanki aynı yola gidiyo- Olamaz!
*Bisiklet Çarpar*
Ak: Oh, ben üzgünüm!
Şirin kız sessiz bir şekilde bana bakıyordu. Sanki önceden tanışıyormuş gibiydi. Gülmeye başladı.
Gülmesi durunca şunları söyledi;
Al: Kendini kötü hissetme,
......
ben seni sanki tanıyor gibiyim.
Ak: Ne? Nerden?
Aslında aklıma gelir gibiydi... Aynı yola gidiyorduk, acaba eski arkadaşlarımdan olabilir mi? Bu beni heyecanlandırdı.
Al: Benim Adım Al, Sen Yoksa Işıkta bizi kurtaracak olan Beyaz mısın?
Ak: E-Evet öyleyim. Seni sanırım şimdi hatırladım...
Sen Kalbi bölünmüş birine aşk vermiştin.
Al: Evet.. O Limoniydi. Gerçek Aşkı Hak ediyordu, bende vermem gerektiğini düşündüm.
Al ile konuşup Limoniyide yanımıza alıp gizli yere gittik ve.. Karşımıza çıkan şey ipucudan yana tam bir görsel videoydu! Yani, sanki herkes benden önce bir araya gelmişti.. Bu nasıl bir tesadüftü? Beni kekliyorlar gibiydi! Tuhaf....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AKARSAM
HumorBoyalarının Akmasından Korkan Bir Ak'ın Düşüncelerini Anlatan, Sonrasında Hayallerini Gerçekleştirmeye Çalışacak.. Eğer Boyalarını geri toplayabilirse.
