DOKUNULMAZ

1.4

Gözlerimi araladım ve etrafıma bakınmaya başladım nerdeydim ben böyle , o sırada içeri Yeşim girdi

"Noldu bana böyle , nerdeyim ben? "

" Kendini yorma bir anda bayıldın bizde revire getirdik "

" siz mi ? Kim getirdi tam olarak "

O sırada içeri bir kadın girdi ve durumum hakkında konuştu

" iyisin , sanırım uykusuz kalmışsın
Burnun sık sık kanar mı ? "

Aslında çok fazla sık kanamıyordu ama şüphelenmemeleri için evet demiştim
Aslında uykusuz olduğum doğruydu
Acaba bu yüzden miydi??
Bu yüzden bu sefer bayıldım
Daha önce hiç böyle olmamıştı.
Hiç bu kadar kötüsü olmadı...

<><><><><><><><><><><><><><><><>

Sabah güneş adeta bana kalk dercesine yüzüme vuruyordu
Aslında okula gitmek yine zorlaşmıştı
Her şey yine eskiye dönüyordu sanki
Mutlu olmak yine güçtü.
Gülmek ise imkansız , ama ben dayanmaya karar vermiştim.
İnadına umut ediyordum
İnadına mutlu olmak istiyordum
Belki hayat zordu , ama ben pes etmiycektim , mutlu olmayı tekrar tekrar deniycektim...

Sabah annem çok güzel bir kahvaltı hazırlamıştı , hemen yanına koştum ve yanağına bir öpücük kondurdum
Sonuçta ellerim ona değemese bile güzel dudaklarım ve onun o ponçik yanakları vardı diymi
Güzel bir kahvaltı yaptım ve koşarak çıktım evden , geç kalmak alışkanlık yapmışdı artık geç kalamazdım.

《》《》《》《》《》《》《》《》《》

İlk ders matematikti ve hızla geçmişti
Zil çaldığında yeşim yanıma geldi ve bahçeye çıkma teklifinde bulundu
Ben ise reddedmiştim , uykum vardı.
10 dakikada olsa uyumalıydım.
Bir kaç dakika kafamı sıraya koymuştum ama yine beni biri rahatsiz etmişti , sinirle kafamı kaldırdım ve o da ne bu??? Umutcan

"Geçen sefer bana bir sey söylemiştin aklıma takıldı "

"Ne söyledim ki ben ?? "

" Hani yalnızlık ne çok iyi biliyorum demiştin ya , nerden biliyorsun? "

" boşver ya önemli değil , bende gidiyordum zaten "

Kerem ondan uzak durmamı söylemişti
Zaten çok fazla arkadaşım olmamalıydı
Tam ordan uzaklaşıcakken ayağım sıraya takılmıştı ve ben kendimi onun kollarında bulmuştum , ellerimi ondan uzak tutmaya çalışıyordum
O sırada bir sey fark ettim o çok harika görünüyordu , Siyah saçları vardı
Gözleri ise kahverengi
Kahvelerinde kaybolmuştum adeta
Sahi niye hiç fark etmemiştim ki
Neyse ya banane , iç sesim kendini bir anda toparladı ve bende normal bir pozisyona geçmiştim.

"Teşekkür ederim "

"Sorumu cevap ver "

" Niye ki , vermek zorunda mıyım "

" zorundasın "

" hadi ya vermezsem ne olur "

Güldü ve bir anda üzerime yürümeye başladı o bir adım attıkca ben bir adım geri gidiyordum , herkes nerdeydiki şu an , kimse sınıfta yoktu
beni duvarla arasına almıştı
Korkmuyordum aslında ama sinirlenmeye başlamıştım.

" bak sana sorduğum sorulara bundan sonra cevap ver tamam mı "

" niyeymiş o "

" çünkü ben cevapsız sorulardan hiç hoşlanmam "

" peki acaba hoşlandığın bir şey var mı senin bay soğuk "

" sen varsın "

Söylediğiyle şaşırmıştım ne diyordu bu

" senin gibi tatlı ve ürkek kızlar "

"Senden korkmuyorum bay soğuk "

" benden herkes korkuyor , sen mi korkmuycaksın "

" ben herkes değilim , asıl sen kork"

O sırada gördüğüm şeyle gerçekten korkmuştum , elim koluna değmişti
Hemen korkuyla elimi çektim
Nolmuştu şimdi yine mi yoksa??
Onun ölümünü görücek miydim?
Ama görmemiştim , gözlerimi öylece
Yummuştum ama olmamıştı

" sen ne yapıyorsun ufaklık niye gözlerini kapattın ? "
seni öpüceğimi falan mı düşündün? "

"Saçmalama be çekil şurdan"

Dedim ve ordan uzaklaştım, ne oluyordu bana niye heyecanlanıyordum ki , o kimdi
Niye onun ölümünü görmedim
Bu sorularımın bir cevabı yoktu
Hayatım bir sürü soruyla doluydu
Aslında bende cevapsız soruları sevmiyordum , bir şeyler eksik kalıyordu. Sürekli bir yerlerde bir boşluk kalıyordu.
Peki o boşluğu kim dolduracaktı????

Selamlar , yb geldi
Vote verin ve yorumlarınızı aktarın
Umarım beğenirsiniz
Emin olun ileride sizi çok acayip şeyler bekliyor aklımda çok güzel fikirler var
Kitabıma fikirlerinizi bırakın ve bizimle kalın sizleri seviyorum
Gelecek bölümde görüşmek üzere...