შურისმაძიებლები (დასრულებული)

თავი 3

-ოჰ დაბრუნდა გვრიტი-მითხრა აივიმ, ხელი ჩამავლო და სასწრაფოდ ოთახში გამაქანა
სოფი-აბაა ახლა ჩვენი თქმა არ გჭირდება- მითხრა სოფიმ, რომელსაც ერთი სული ჰქონდა დღეს მომხდარს როდის მოვუყვებოდი
-დაააამააცადეეეთ ამოოსუნთვაააა-ძლივს ვუთხარი სირბილისგან დაღლილმა და მაშინვე საწოლზე დავეცი, მაგრამ ყურებამდე ღიმილიანი სახით მიყურებდნენ და ვიცოდი ძილს კიარა 5 წუთზე მეტხანს დასვენებასაც არ მაცდიდნენ, არადა მეეეძინებაააა☹️
ხოდა როგორც ვთქვი 5 წუთში ისევ კითხვები დამაყარეს და მეც ყველაფერი მოვუყევი
სოფი-იქიდან, რომ გადმომხტარიყავი და მომკვდარიყავი, ჩვენ მეორედ მოგკლავდით
მე-რა კეთილი ხარ
სოფი-ნუიტყვი
სამივეს გაგვეცინა. როგორც იქნა მომშორდნენ და ძილის საშუალება მომეცა. გადაღლილობისგან სულ დამავიწყდა, რომ რაც გაარკვიეს ჩემთვის მოეყოლათ, მაგრამ უკვე ორივეს ეძინა, ამიტომ ხვალ ვკითხავ ამის შესახებ.

——————
დილით მზის სხივების ან მაღვიძარას მაგივრად სოფის წიხლი მაღვიძებს
-შენ რა სულ შეიშალე?!-თავში იმხელაზე მდღლიზა ფეხი სიმწრისგან დავიყვირე
-არაფრის, ახლა კი დროზე აეფხიკე მაგ საწოლს ტაფაზე მიკრობილი დამწვარი საჭმელივით რომ მიკვრიხარ და გაემზადე
-მაღვიძარა გადაშენდა?
-შენი პრინცი აქაა მის ლილიან, ოღონდ რაშის მაგივრად თეთრი მანქანით გველოდება დაბლა-მითხრა აივიმ
-რააააა?
-დროზე ადექიიი
სასწრაფოდ მოვშორდი საწოლს, აბაზანაში შევვარდი და მომზადება დავიწყე. ვჩქარობდი, ამიტომ 15 წუთში უკვე ქვემოთ ვიყავი და სოფის და აივის მივვარდი, რომლებმაც ახლახანს დაასრულეს საუზმობა
-იცოდეთ ჩემი შოკოლადიანი პეჩენიები თუ შეჭამეთ ვერ გადამირჩებით
-ერთი ამას დამიხედეთ. რომ კითხო დიდია უკვე და ხასიათი კი აქვს 5 წლის ბავშვის-სიცილით მითხრა აივიმ, რაზეც შევუბღვირე
-ჰეიი ჩემი შოკოლადი არ გამიბრაზოთ
-ჯეიმსსსს-დავინახე თუარა მაშინვე მისკენ გავიქეცი და ჩავეხუტე
-გვრიტებო დროზე წამოდით, თორემ დაგვაგვიანდება-მითხრა სოფიმ და "დამაცადე რას გიზამ" სახით შევხედე
ჯეიმსმა კი უბრალოდ ჩაიცინა და ხელით გვანიშნა წამოდითო.