შურისმაძიებლები (დასრულებული)

თავი 9

-აბა როგორ ჩაიარა შენი და ეიდენის პაემანმა?-მკითხა სახლში დაბრუნებულს აივიმ, თან ეტყობა სიცილს ძლივს იკავებს.
-რავიცი, მოდი ვნახოთ: 2 ჩალურჯება, ერთი სახის მარჯვენა მხარეში, მეორე მარცხენა მხარეში; ხელის ამოვარდნა; მგონი ოდნავი მოტეხილობაც აქვს; კიდევ...
-დაიცა დაიცა, სერიოზულად?! რომელ საავადმყოფოშია? სოფი დეიმონს დაურეკე დროზე!!!-აყვირდა აივი. მღმერთო, ზოგჯერ რა დებილია
-ჰა, რა ხდება, უკვე ვრეკავ-სამზარეულოში შემოვარდა სოფი
-ვაიმე ხანდახან რა იხვები ხართ. მართლა კიარ ვცემე. შემთხვევით წამომცდა ჯონი ყველაფერს აკეთებს ჩვენს შესარიგებლადთქო და როდესაც მკითხა რა შუაში იყო, სიტყვის უთქმელად წამოვედი-წამში დაუსერიოზულდათ სახე
აივი-ბიჭებს სიმართლე ხომ არ ვუთხრათ?
სოფი-არვიცი, რატომ უნდა ვენდოთ?!
აივი-ლიამს კიდევ რამდენხანს უნდა ვუმალავდე? ამ საქმის გამო ზოგჯერ ერთად ყოფნასაც ვერ ვახერხებთ, ვერც ვეუბნები რატომ არ მცალია. მეშინია... მეშინია ურთიერთობა არ გაგვიფუჭდეს-ტირილი აუვარდა. სევდიანად გადავხედეთ ერთმანეთს მე და სოფიმ და მომტირალს ჩავეხუტეთ.

————————————————————————

-მომშორდიითქოოო-უკვე მერამდენედ ვეუბნები ამ შეუგნებელს
-არა. ჯეიმსს გონია რომ ერთმანეთს ვხვდებით, ისევე როგორც მამამისს და შენს მშობლებს, ამიტომ ცოტახნით ჯობია ვითამაშოთ. ასე აღარ შეგაწუხებს და იქნებ საბოლოოდ დანებდეს
-მადლობას გიხდი ჩემზე ზრუნვისთვია, მაგრამ ძალიან შემაწუხებელი ხარ, იცი?
-მეუბნება პეპელა ლილი
-შეეეე მუხლუხოოო, პეპელას ვის ეძახი?!
-ამას კომპლიმენტად მივიღებ, მიყვარს მუხლუხოები-მითხრა და თვალი ჩამიკრა, მე კი თვალები ავატრიალე

ლექციების შემდეგ ეიდენმა გარეთ გამათრია, გინდა თუ არა უნდა გავისეირნოთო. თავი რამეს მიარტყა თუ სოფის და აივის ხელი ურევია აქაც?
-სად მივდივართ?
-ნახავ, ცოტახნით აქ დამელოდე-მითხრა და სადღაც წავიდა. ორ წუთში ვიღაც ბიჭი მოვიდა და ჩემი გაცნობა ისურვა
-შეიძლება შენი ნომერიც მომცე? უფრო კარგად გავიცნობთ ერთმანეთს...
ამ დროს არ ვიცი როგორ და რანაირად, მაგრამ ეიდენი წამში აქ გაჩნდა
-ჩემს შეყვარებულთან ფლირტის მაგივრად სჯობს შენ საქმეს მიხედო-უთხრა, ხელი მომხვია და ადგილს გამაცალა. ხოა ეს დალაგებული?
-ახლა შეგიძლია გამიშვა-ვუთხარი უხერხულად.
სადღაც ტყეში მიმიყვანა
-ტყე კი მიყვარს, მარა მოკვლას ხომ არ მიპირებ? იცოდე თუ ასეა შენდა სამწუხაროდ ყველაფერი პირიქით დამთავდება. მან უბრალოდ გაიცინა და თავი გააქნია. კიდევ 10 წუთს ვიარეთ და ბოლოს ერთ სახლთან გავჩერდით
*-მოგესალმებით სახლში, სადაც ყველანაირი პრობლემა ქრება და მხოლოდ გართობაზე ფიქრობ
ლილიანას გაეცინა
-ხედავ? უკვე იცინი-გაეღიმა ბიჭს და სახლში შეუძღვა
-და ეს რისთვის?-კითხრა გოგონამ
-ჩათვალე საჩუქარია შეყვარებულისგან-უთხრა ეიდენმა და მუშტიც მიიღო-კაი ხო, ვიხუმრე. რას იტყვი ლაშქრობაზე? ჩვენ, დეიმონი, ლიამი, სოფი და აივი.
-კარგად ჟღერს-თქვა ლილიმ და სახლის დათვარიელება დაიწყო