ချစ်သောသူမ (ခ်စ္​ေသာသူမ )

Chapter (3)

" ဘယ္လို...တစ်ကယ်ပြောလိုက်တာလား မာမီ"
" အေး ဒါပဲ ငါမအားသေးဘူး"
" ခုနက ဘာယ္သူဆက္တာလဲ "
" မင်းသိစရာမလိုဘူး"
" အေးပါကွာ"
Crystal တစ်ယောက် သက်ပျက်းကို
ဟုးကနဲမြည်အောင်မူတ်ထုတ်လိုက်သည်...
" နင် အခုတေလာ ဘာတွေဖြစ်နေတာ
လဲ...တစ်ခုခုတော့ဖြစ်နေတယ်... ငါသိ
တယ်..ငါ့ကိုမညာနဲ့..."
" အင်း...ဟုတ်တယ်..ငါတော်တော်
စိတ်ရူပ်ထွေးနေတယ်... စိတ္ဖိစီးမူမ်ား
လို့ပဲ အခုလို ဆေးရုံရောက်နေတာ"
" အင်းပါ.. ဂရုစိုက်ဦး....ဒါနဲ့ မင်းဘယ်တော့ ဆေးရုံဆင်းမှာလဲ"
" ဒီနေ့ညနေ သုံးနာရီ"ည
" အခုပဲ တစ်နာရီထိုးတော့မယ်...နင်
ဘာမွမစားရေသးဘူးလား....
ငါနင့်အတွက် မုန့်တစ်ခုခုဝယ်ပေးမယ်
လေ...."
" ရတယ်... ငါအခုဘာမှမစားချင်သေးဘူး...."
" အဲ့တာဆိုလည်းရတယ်လေ....ငါ
က နင်သေရင် မုန့်ဟင်းခါးပဲ လာစား
ပေးရမှာပေါ့...ဝါး...အခုတောင်ဗိုက်ဆာလာပြီ....ဟား..ဟား"
" Justin မင်းဘာပြောလိုက်တာလဲ
သေချင်လို့လား....သွားအခုသွားဝယ်.
ငါ့အကြိုက်မဟုတ်ရင်သေမယ်"
" အေး...အဲ့လိုမွေပါ့ဟ"
Justin တစ်ယောက် မျက်နှာကို ပြုံးစိစိ
လုပ်ပြီး မုန့်ဝယ်ရန်ထွက်လာခဲ့သည်။
တကယ်တော့သူတို့သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက် သည် စကားပြောရာတွင် ဘောက်ဆတ်ဆတ်နိုင်သော်လည်း တစ်ယောက်
ကို တစ်ယောက်တော့ စိတ်ပူပေးကြသည်...ဂရုစိုက်ပေးတတ်သည်။
Crystal ဟူသောသူမသည် သူငယ်
ချင်းများများစားစား မထားတတ်..
သူမ ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက သူမ နှင့်
ပေါင်းလာသော အကျိုးသိ အကြောင်း
သိ သူငယ်ချင်းမှာ Justin တစ်ယောက်
တည်းသာရှိသည်။ သူမသည်စကားများ
များပြောရသည်ကိုလည်းမကြိုက်..
ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်းဂရုမစိုက်တတ်
သော သူမျိုးပင်ဖြစ်သည်။ အမြဲတမ်း
ယောကျာ်း လေးဆန်ဆန် နေတတ်သော
ကြောင့်လည်း သူမ အား ယောကျာ်း လ်ာ
တစ်ဦးဟုပင်ပြောကြသည်၊
ဒါတွေကိုလည်း သူမက ဂရုစိုက်မည်
မဟုတ်ပေ။ သူမ၏ အကျင့်မှာ အမြဲတမ်း
ခပ်ချေချေ စတိုင် ပင်ဖြစ်သောကြောင့်
မည်သူမျှလည်းသူမ နှင့်မပေါင်းရဲပေ။
ခဏအကြာတွင် Justin တစ်ယောက်
အမောတကောနှင့် သူမဆီရောက်လာ
သည်။
" ရော့... နင့်ဟာ.. ယူလိုက်"
"ပေး..."
" မောလိုက်တာကွာ....ကျေးဇူးတင်
စကားလေးဘာလေးတောင် မပြောဘူး
အလိုက်မသိလိုက်တာ..."
" ကျေးဇူးတင်ခံချင်လား......ဟိုနား
မွာ လဲပြီးသွားသေလိုက်..."
" အေးပါကွာ....မြန်မြန်မျိုစို့"
" ခုနက ဘာပြောလိုက်တာ...."
" ဘာမှမပြောပါဘူး သခင်မလေးရယ်
သုံးဆောင်တော်မူပါဗျာ.... "
တမင်တကာ ရွဲ့ပြောနေမှန်းသိသော
ခရစ်စတယ် သည် Justin အား မျက်
စောင်း တစ္ခ်က္သာ ပိတ်ထိုးလိုက်သည်
" အေး....အဲ့လိုမွေပါ့"
" imm
" ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"
" ဟဲ့ ဆရာဝန္လား မသိဘူး "
" ဟုတ်...ဒီကအကိုကလူနာရှင်လားမသိဘူးရှင့်"
" ဟုတ်...ဟုတ်ပါတယ်ဗျ "
" ဟုတ်...ဒေါက်တာကြီးက ဒီဆေးတစ်ပုလင်းသွင်းပြီရင် ဆေးရုံဆင်းလို့ရပြီဆိုတာ
ပြောခိုင်းလိုက်လို့ပါ.. "
" ဟုတ်.. သိပါပြီဗျ...ကျေးဇူးပါနော်"
" ရပါတယ်ရှင့်....ဒါဆိုခွင့်ပြုပါဦးနော် "
"ဟုတ်..ကောင်းကောင်းသွားပါ "
သူနာပြုမလေး အခန်းထဲကထွက်သွား
သည်နှင့် ခရစ်တယ် သက်ပြင်းတချက်ချပြီး ပြောလိုက်သည်။
" ခုနက နင့်မျက်နှာကဘာဖြစ်နေတာလဲ
မိန်းမတွေတာနဲ့.. စပ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့.....
ငါ့ရှေ့လာမလုပ်နဲ့ ဖြတ်ရိုက်ခံရမယ် "
" ဟဟ သူ့မှာမရှိတိုင်းမနာလိုဖြစ်နေတာ
နင်လည်းရှာပေါ့ "
" သေချင်နေပြီလား "
" မသေချင်သေးပါဘူး... စားစရာရှိတာ
သာစားစမ်းပါ...ခဏနေရင်ဆင်းရတော့
မဲ့ဟာ "
" အေး"
ဒီလိုနှင့် ညေန ၆ နာရီခွဲတွင် Crystal ဆေးရုံ မှဆင်းခဲ့လေသည်။အကြိုအပို့
ကိစ္စကို နှင်းအား မာမီ က တာဝန်ပေးထားသော်လည်း ခရစ်စတယ် က ပြန်လွှတ်လိုက်သည့်အတွက် Justin ကပင်ပြန်လိုက်ပို့ရသည်။
Justin က Crystal ၏လက္တစ္ဖက္ကို ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ခရစ်စတယ်တို့
စံအိမ်ခြံဝင်းအတွင်းသို့ရောက်လာသည်။
" ခရစ်စတယ် သမီးလေးပြန်ရောက်ပြီလား... လမ်းလျှောက်လို့ရရဲ့လား.."
အိမ်ထဲမရောက်မီပင်ကြီးမေ ကြီးကဆီးကြိုလျက်ရှိသည်။
" အင်း...ရတယ် "
" Justin ရောပါလာတာလား....သားလေ ထိုင်လေ. သမီးလေးလည်း ခဏထိုင်
နေ... ကြီးမေ သုံပုရာရည်ဖျော်ခဲ့မယ်.."
" ဟုတ်...ကျေးဇူးပါဗျ "
နှစ်ယောက်သားတိတိဆိတ်စွာထိုင်နေ
ကြစဉ် ကြီးမေ သည် သံပုရာရည်နှစ်ခွက်
နှင့်ရောက်လာသည် ။
"ရော့ ဒါ သားလေးနဲ့သမီးလေးနှစ်ယောက် အတွက်.. "
" hok "
" ဒါနဲ့ နှင်း ရောရှိလား.. "
Justin. တစ်ယောက်တိတ်ဆိတ်နေသော အခြေအနေကိုဖြိုခွင်းလိုက်သည်။
" ဪ... သဇင်လား ရှိတယ်လေ အခန်းထဲမှာစာဖတ်နေတာ..သားလေးကတွေ့
ချင်လို့လား "
" ရပါတယ္ဗ်ာ..မရူပ်နဲ့တော့...ဒါဆိုကျနော် လုပ်စရာလေးတွေရှိသေးတယ် သြား
လိုက် ဦးမယ်နော်"
" အေး...သားလေး ဂရုစိုက်ပြီးပြန်"
" ဟုတ် "
Justin ပြန်သွားသည်နှင့် Crystalတစ်ယောက် ဆိုဖာခုံပေါ်မှထပြီး အထပ်ခိုးပေါ်
တက်သွားသည် ။အောက် ကြီးမေကလှမ်း
အော်လိုက်သည်။သမီးရေ ခြေလက်မျက်နှာ ဆေးပြီးရင် ညစာစားဖို့ဆင်းလာခဲ့
ဦးနော်"
" အင်း "
ပြောပြီးသည်နှင့်တံခါးကို lock ချပြီး
ခေါင်းနဲ့မှီထားလိုက်သည်....ဟူး ...စိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ...."
7 နာရီ 28 မိနစ်:
ခရစ်စတယ် အဝတ်အစားလဲပြီး အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာသည်။
" သမီးလေး လာပြီလား... ရော့ဒါ သမီး
အတြက္လုပ္ထားတာ..ဟင်းခါး ပူတုန်း
သောက်လိုက်ဦး "
Crystal ဟင်းခါး တစ်ခွန်းခပ်ပြီးသောက်လိုက်သည် ။အရသာက မခါးမစိမ့်လေးပင်..
" ကောင်းတယ်မလား သမီး "
" မဆိုးပါ ဘူး "
တစ်စွန်းပြီးတစ်စွန်းခပ်သောက်ရင်း
တစ်ခွက်လုံးမကုန်ခင်မှာပင် ခရစ်စတယ့်
တစ်ကိုယ်လုံး အသားတွေပူလောင်ပြီး ယားယံသလိုခံစားလာရသည်။ လက်တွေမှာလည်း အနီကွက်တွေထလာသည်။
အလန့်တကြားနှင့်ပင်အော်မိသည်..
" ဟဲ့ လုပ်ကြပါဦး.. မာမီရေ အနီကွက်တွေ..ပြန်ထလာပြီ.. "
" Crystal သမီးဘာဖြစ်တာလဲ.. မာမီ့ကိုပြဦး.. "
" အဲ့တာ အလက်ဂျစ် ထတာမဟုတ္လား"
" ခုနက ဘာစားမိတာလဲ "
" ဟင်းခါလေ... သခင်မကြီး "
" အဲ့တာ အဲ့တာ...ဘယ္သူခ်က္တာလဲ"
Crystal. စူးရှသောအကြည့်များနှင့် စိုက်
ကြည့်ပြီး မေးလိုက်သည်။