🌾

Küçücüktüm seni bu denli içime soktuğumda. Kalbim bedenime ağır geliyordu seni severken, taşımak zor gelirdi. Sevgini ektim, çok derin ektim ki kimse kökünü bulup çıkarmasın diye. Sensiz yaşamak zor,  bir sokak lambası gibiyim hayatında. Geceleri ışık saçıyorum sadece. Ve sen asla bilmiyorsun senin için yandığını o sokak lambasının. Herkes için yanıyor sanıyorsun lakin sadece senin odana bu kadar net vuruyor ışığım. Sabah güneşe teslim olup sönüyorum, saatleri sayıyorum yanmak için yeniden. Diyor ya bir sözde, odasındaki sandalye olmak bile güzel diye. Yemin ederim odana giren toz zerresi olmak bile güzeldir, saçını okşayan rüzgar veyahut üstüne bastığın toprak.
Ama ben hiçbiri olamayan bir insanım. İşte bende böyle hayatımı tüketiyorum. 6 yıldır böyle tükendim ben.