5.Bölüm

74 3 2
                                    

''Güzel olmuşsun ama hiç gerek yoktu bu kadar süslenmene.'' diyince kendimi hiç bozuntuya vermeden;

''Senin için süslenmedim.Her zamanki halim.''dedim.

Hafifçe ırıtarak yürümeye başladı.Bende ona yetiştim.

''Nereye gidiyoruz?''

''Arabama.''

''Arabanda ne yapıcaz.''

''Off! saçmalama Umay.Arabaya binip bir yere gidicez.''

''Peki o arabaya binip nereye gidicez?'' diyince durdu.O durunca bende durmak zorunda kaldım.Gözlerimin içine bakıp 

''Cidden baş belasısın.''

''Cidden öyle miyim?''

''Hayır hayır öyle değilsin.Tatlı bir baş belasısın.'' diyince sırıttım.

Siyah şık bir arabanın önünde durduk.

''İşte bu da benim bebeğim.'' dedi.

''Güzelmiş.'' dedim arabayı inceleyerek.

''Hadi bin.'' diyip şoför kapısına doğru ilerledi.Odun işte nolacak.Kapımı bile açmamıştı.

---

Şık bir kafenin önüne geldiğimizde Ulaş arabayı durdurdu.Arabadan inip kafeye doğru ilerlemeye başladık.İçeri girince cam kenarından bir masa seçtim. Ulaş garsonu çağırdı.Garson gelene kadar sessizdik.Siparişleri söyledikten sonra garson yanımızdan hızlı adımlarla uzaklaştı.Siparişler gelince garsona teşekkür ettim.Ve bilin bakalım Ulaş ne yaptı.Odun ne yapacak başka teşekkür bile etmedi.Elime çatalımı aldım,tam pastama batırıyordum ki o berbat ses kulağımı doldurdu;

''Umay.''

''Efendim?''

''Sana kötü mü davranıyorum?''

''Neden şimdi böyle bir soru sordun ki?''

''Soruma neden soruyla cevap veriyorsun ki?Her neyse sorduğum soruyu unut.'' diyip pastasını yemeye koyuldu.Bende umursamayıp kolamdan bir yudum aldıktan sonra pastamı yemeye başladım.

---

Ulaş beni evime bırakana kadar hiç konuşmadık.Evin önüne gelince Ulaş'a teşekkür edip arabadan indim.Kapıyı kapattıktan sonra arkama bile bakmadan eve girdim.Direk odama çıkıp üzerime rahat şeyler giyindikten sonra kendimi uykunun kollarına attım.

DengesizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin