11.Bölüm

84 3 0
                                    

Multimedya=Umay-İlayda-Şeyma

''Şşş elimi çekeceğim ama sakın bağırmayacaksın tamam mı?'' diyince kafamı hızlıca evet anlamında salladım.Bünyamin elini ağzımdan çekince derin bir nefes alıp Bünyamin'e baktım.

''Derdin ne senin?''

''Sadece seninle konuşmak istiyorum Umay.'' diyince kaşlarımı çattım.

''Benimle bu şekilde konuşacaksan,hiç konuşmayalım Bünyamin.'' diyince bana doğru bir adım attı.Bende ister istemez bir adım geri gittim.

''Bana dün olanlar için böyleysen yanlış yapıyorsun.Şuan bana yaptığın şeyi Ulaş'a yapman gerekiyor?''diyince kaşlarımı havaya kaldırdım.

''Nedenmiş o?''

''Senin ilk öpücüğünü çaldı.'' diyince şaşırdım.Bu bizi mi izlemişti?

''Sen bizi mi izledin?''

''Hayır buna tam olarak izlemek denmez.Ulaş seni alıp götürdükten sonra eve gitmek için yola koyuldum.Ordan geçerken gördüm.''

''Neyse ne.Sonuçta izledin.''

''Tamam izledim diyelim.Sonucu değiştirmiyor ama.''

''Of tamam değiştirmiyor.Artık çıkıyorum.'' derken içeri birinin girdiğini duydum.

''Her yerde seni arıyoruz nerdesin sen?'' o berbat sesi duyunca Ulaş'ın olduğunu anladım.

''Şeyy Bünyamin'le konuşuyorduk ya.Hem daha 10 dakika oldu olmadı.Neden her yerde beni arıyorsunuz ki?''

''İlayda'yla Şeyma da gelmedi.Nerdesiniz diye arıyorduk.''

''Şeyy Bünyamin bizi yalnız bırakır mısın?'' diye sordum.

Bünyamin sessiz kalmayı başararak sınıftan çıkarken aynı anda Kağan ve Uygar'da sınıfa girdi.

''İlayda ve Şeyma'nın okulda olması lazım.''

''Ama yoklar.''

''Bir yanlışınız var yolda gelirken mesajlaştık.Okulda olduklarını söylediler.''

İster istemez içimi bir telaş kaplamıştı.Ulaş okulda olmadıklarını söylüyordu.Ama sabah gelirken mesajlaştım,okuldayız demişlerdi.Nerdelerdi şimdi.Elime hemen telefonumu alıp İlayda'yı aradım.Ama açmadı.Ardından hemen Şeyma'yı aramaya başladım.

''Lanet olsun!'' diye homurdandıktan sonra Ulaş'a bakıp ''İlayda açmıyor Şeyma'nın ki ise kapalı.'' dedim.

Gözlerimi Kağan ve Uygar'a çevirdiğimde onların gözünde de büyük bir telaş vardı.Ulaş bana yaklaşarak ''Sakin ol.Kötü birşey yoktur.'' dedi.

''Umarım.'' diyip sıranın üzerine oturdum.

''Eee burda boş boş durcaz mı?'' diyince Kağan'a baktım.Cidden çok endişeli gözüküyordu.

''Tekrar İlayda'yı arayım.'' diyip telefonumu cebimden çıkarttım.Son aramalara girip İlayda'nın numarasını bulduktan sonra üzerine tıklayıp telefonu kulağıma götürdüm.3. çalışta açınca hemen hopörlere verip konuşmaya başladım.

''İlayda nerdeniz?Şeyma nerde?'' diye heycanla sordum.

''Dur.Dur.Panik yapma.İyiyiz.Malzeme deposunda kilitli kaldık.''

''Nasıl becerdiniz?''

''Ya kantinde tost yiyorduk.O sırada bikaç tane oğlan geldi.Bize laf attılar.Bizde Şeyma'yla adeta Dean ve Sam gibi oğlanları dövdük.Sonra bunlar bizi kovalamaya başladılar.Bizde bodrum kata kaçtık.Bizi bulmasınlar diye malzeme odasına girdik.Bunlar heralde girdiğimizi gördüler.Bizi kilitlediler.'' diyince hepimiz kahkaha atmaya başladık.

''Neyse tamam geliyoruz.'' diyip telefonu kapattım.Hepimiz hızlı adımlarla bodrum kata inmeye başladık.Bodrum kata geldiğimizde anahtar yoktu.Tek çare kapıyı kırmaktı.Ulaş ''Arkadan çekilin.'' diye bağırdıktan bikaç saniye sonra kapıya omuz atmaya başladı.Ama nafile kapı Ulaş'tan daha güçlüydü.Sonra devreye Kağan ve Uygar girdiler.Onlarda kapıyı tekmelemeye başladılar.Yaklaşık 5 dakika sonra kapı açıldı.İlayda ve Şeyma kahkahalarla dışarı çıkınca bizde kahkaha atmaya başladık.Arkamızı dönmemizle kahkalarımızın kesilmesi bir olmuştu.Benim İlayda'nın ve Şeyma'nın ''Dede'' diye lakap taktığımız müdür yardımcısı bize sinirli bir şekilde bakıyordu.Şimdi sıçtık.

DengesizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin